Micah’s
Fast forward…
After a week…
Ginsing ako ni Mommy…
Mommy: Micah. Si Angelo.
Micah: ASASFGGHJKL…
Mommy: Wait lang Angelo ha?
Tinakpan ko ng unan yung mukha ko…
Pero bigla naman tong tinanggal ng nanay ko…
Mommy: Micah. Gumising ka na. Si Angelo, nasa airport na!
Buffering….
Loading…
Processing….
Pleas wait…
TING!!!!
Micah: ANO?!!!! O___O
Mommy: He’s on the phone.
Kinuha ko yung phone na hawak ni Mommy…
Micah: H-hello?
Angelo: Hi. Nasa Pinas na ako Micah.
Alam kong naka-ngiti nyang sinasabi to…
Napatayo ako…
Micah: Y-yeah. You’re here. So… What do you want me to do?
Angelo: Accompany me, I think.
Micah: *gulp* Seriously?!
Angelo: Yeah. Seriously. C’mon! Punta na ako dyan. Okay?
Micah: W-wait ---
Angelo: Bye.
*toot toot toot toot*
Pagkababa ko ng phone, tumakbo ako pababa ng kwarto…
Micah: MAAAA!
Mommy: Yep?
Micah: Angelo is coming here.
Mommy: I know.
Micah: You knew?
Mommy: Yeah. I’ll go na. Bye.
Bumeso beso sya sakin…
Umakyat ako ng kwarto para maligo…
Mga 9 am nung may nagdoorbell…
Paglabas ko ng gate…
“Hi.”
Isang lalakeng may pamatay na ngiti ang bumungad sakin…
Sa gilid nya yung maliit nyang maleta…
Naka-dark blue na long sleeve sya at slocks…
Ganun pa din… Maputi at mukhang syang mabango…
Pero di ako nadala sa kagwapuhan nya…
Kay Gabriel lang ako na-hi-hypnotize no… =))
Micah: Oh. Hello. So, what’s up?
Angelo: As you see, I’m looking good.
Micah: *roll eyes* I didn’t notice. So sorry. Pasok na.
Binuksan ko yung gate para makapasok sya…
Nilagay nya yung maleta nya dun sa gilid ng pinto…
Umupo kagad sya sa sala…
Angelo: Anong almusal natin?
