Peter'ın bana içini açması yaşadıklarını anlatması çok hoşuma gitmişti.Belki ben asil kandan gelen bir prenses olsaydım anlattıkları konusunda hiçbir fikrim olmayabilirdi.Ama onu çok iyi anlamıştım,bende onunla aynı yokluktan geliyordum özümde bende köyde yaşayan sıradan bir kızdım.Parasızlığın nasıl bişey olduğunu iyi bilirdik.Bunları düşünerek odama çıktım.
İçeri girdiğimde odamda kimse yoktu,Abigail nerde diye düşünmeden edemedim.
Akşam yemeği için yemek salonuna gitmeliydim.Birkaç hizmetçi içeri girdi.Akşam yemeği için muhafız Thomas gelmek üzereymiş.Bu akşam yemeğimi odamda almak istediğimi söyledim.Biraz hastaymışım gibi davrandım.Hizmetçiler koşup haber verdiler.
Acaba kraliçe ya da prens beni merak eder mi diye düşündüm ama gerçekten aşağı inmek istemiyordum.
10 dakika sonra süslü bir tepsi içinde yemeğim geldi.Hızlıca yemeğimi yedim,sonra hizmetçiler beni yatmam için hazırladılar.Makyajım silindi abartılı elbisem çıkarıldı.
İpek geceliğimi giyip üstüme sabahlığımı aldım.Hizmetçilere artık çıkmaları için izin vermeden önce kraliçenin ya da prensin niye yemeğe gelmediğimden haberleri var mı diye sordum.Haberleri vardı.Kralı merak etmiyordum çünkü açıkçası beni umursadığını sanmıyorum.
Ona göre baştan beri prenses olmaya layık bir insan değilim ne yalan söyleyeyim bende aynı şeyi düşünüyorum bazen.
Hizmetçiler odadan ayrıldı.Abigail yanıma uğradı ve iyi geceler diledi.
Aslında prensin yanıma uğramasını beklemiştim.Sonuçta hastaydım değil mi? Yani numarada yapıyor olsam hastaydım işte...Ama gelen giden olmadı.Gerçekten hasta olsam,ilgilenmeyecekti demek ki...
Bu ilgisizlikten hiç memnun değildim.Kendi kocamın ne yaptığını nerelere gittiğini bilmiyordum.
Bu evlilik saçmalıktan başka birşey değilmiş gibi geliyordu bazen.Ama durup tekrar düşünüyordum.
"Evine geri mi döneceksin Ariane ? Amcanla teyzenin yanına ? Dışarda seni önemseyen kimse yok Ariane...Çok yalnızsın...Hoş,sarayda gerçekten sana değer verdiğini hissettiğin biri var mı?Bu kişi prens mi ? Hayır,o sana yeteri kadar değer vermiyor ,böyle hissediyorsun,peki kim o sana değer veren ? Peter tabii ki! O, kızlar arasındaki parti gecesinde sana değer verdiğini kanıtladı kimse yanında yokken o seni buldu,elinden gelmesede sana yardım etmeyi istedi."
Ben düşüncelerime dalmışken kapım çalındı sanırım prens geldi diye heyecanlandım.Ama karşıma beklemediğim biri çıktı bu kişiyi görünce prensten daha çok sevindiğimi söyleyebilirim.Peter tabiiki!
" Hastaymışsın! " Samimi konuşmasından etrafta kimse olmadığını anladım.
" Hayır sadece hastaymışım gibi davrandım sorun yok canım yemeğe inmek istemedi." dedim yüzünde belirgin bir rahatlama gördüm ve bu beni çok mutlu etti.
"Aa anladım bazen uzaklaşmak istersin.. " dedi. Hafifçe başımı salladım şu an ona sorunlarımdan bahsedecek halim yoktu tabiiki.Biraz durduk.
" Pekala ben sadece iyi misin diye sormak istemiştim.Kapıda nöbetçiyim bu gece. Bir ihtiyacın olursa buradayım. "
" Oo, güvendeyim o zaman cesur şövalye " dedim kıs kıs gülerek.
O da güldü tabii der gibi gururla başını salladı arada böyle minik şakalaşmalarımız oluyordu.
" Öyleyse iyi geceler " dedim , ve sonra aklıma geldi.
" Ah,gül bahçesinde görüşürüz yarın..." dedim
"Unutur muyum...İyi geceler " dedi ve kapıyı kapattım.
Sanırım ona karşı duygular besliyordum. Bu çok yanlış birşeydi ama bana kendimi değerli ve mutlu hissettiriyordu.Karmaşık duygularımla başbaşa kalarak uykuya daldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yasak Aşk
Ficción históricaHer zaman, doğru kararlar vermek zorunda değiliz. Evet, doğru kararlar belki bizi doğru yollara götürür ama hepimiz insanız ve yanlış karar verme hakkına sahibiz. Ariane'da doğru zannettiği bir kararın peşinden giderek Harriot Prensesi olmuştu. Başt...
