say you meow me | m.yg x p.jm

14. mogę być leią, jeśli on jest hanem

moja siostra była nienormalna.

jest, właściwie.

zabrała mnie na posterunek policji, gdzie zrobiła wielką awanturę, że aresztowali jej biedną, schorowaną babcię, jeszcze odbywającej żałobę po niedawno zmarłym mężu.

— wstyd! wstyd i hańba! — zawołała przez ramie, niosąc mnie na rękach i ciągnąc za sobą zdezorientowaną babcię.

miauknąłem, chcąc jej przekazać „jesteś szalona".

pokiwała głową.

— wiem.

żeby tego było mało, pędziła jak opętana, kiedy była za kierownicą. całą drogę powrotną się modliłem o przeżycie, jednak tuż przed blokiem, zatrzymała gwałtownie auto.

— cóż to za niebiańska istota? — zapytała rozmarzonym głosem, gdy z klatki schodowej wyszedł jimin wraz ze swoim kolegą.

tym kolegą.

— bratnia dusza yoongiego — stwierdziła babcia, ale siostra pokręciła głową.

— nie ten śmierdzący yoongim malec. — machnęła lekceważąco ręką, a ja zachciałem ją odgryźć. — ten obok niego.

i wtedy kolega jimina popatrzył w oczy yoonji, a jego spojrzenie złagodniało.

byli bratnimi duszami.

próbuję wrócić, muszę się wbić w rytm tego ff, ale miejmy nadzieję, że zajmie mi to chwilunię