Akira's POV
Nakatitig lang ako kay Kuya Andrei habang hinihintay na magsalita siya. Gano'n pa 'rin ang tibok ng puso ko. Kinakabahan ako. Parang hindi ako ready. Hindi pa ata ako handa.
"The day you we're born, marami na agad gustong kumuha sayo. Hindi lang sayo kundi pati na 'rin sa akin. But that time, I know how to protect myself."
"Pero hindi ba't 5 years lang ang agwat natin? What do you mean you already know how to fight??" Nakakapagtaka naman 'yun. Isa pa, nasagot na 'rin ang tanong ko kung bakit parang hindi siya pumapasok sa class niya. 'Yun pala ay dahil graduated na siya. Patago 'rin siyang pumupunta sa Sinomous University minsan but since nandoon ang King, ina-allow siya ni Miss Gina na maglead. Ang alam nga daw ng lahat dati, kinuha siya nila Miss Gina. But I doubt that. Imposibleng makuha nila si Kuya Andrei.
"Sinabi na nga nila sa akin 'yan. Pero bakit? Bakit ako? Bakit nila tayo gustong saktan? Wala naman tayong ginagawa sa kanila ah."
Sunod-sunod na ang tanong ko pero bahagya lang nag-iwas ng tingin si Kuya Andrei. "Wala tayong kasalanan pero our parents, they did something. And the reason kung bakit nila ginagawa sa atin 'to? Of course, for revenge. All people wanted to get revenge. It's our nature. And that time, I already have my protector."
"Protector??"
"Yeah. Samantalang ikaw, nahirapan kaming maghanap ng protector mo dahil 'yung dapat na sayo, namatay sa isang aksidente."
"You can just protect me or ni Papa." Kunot-noong sabi ko.
"No. We can't do that, Aki. Because those people know that you are the greatest gift we had. But we ended up, losing you."
"Gift?"
"Yes. You're a gift, Aki. Besides you are the princess of the organization. Many people wanted to kill you to make our family suffer because of the throne. Everyone wants to rule. Gusto nilang makuha ang weakness nila Dad. At tayong dalawa 'yun." Hindi ako makapaniwala. Talagang nakakain ng greed ang lahat ng tao. Because of their desire, nakakasira na sila ng buhay ng isang tao. "Ibinigay ka na agad nila Dad kila Uncle Ramill. He helped us. Inilayo ka nila sa mundong 'to at pinalabas namin na namatay ka na para hindi ka na nila hanapin pa."
"Ano?"
"Kahit ako gulong-gulo nun. Nag-away pa si Mommy and Daddy. Ayaw pumayag ni Mommy. Hindi niya kaya. Hindi namin kaya pero kinaya namin, Aki. Because seeing you having your freedom, sapat na siguro 'yun."
"K-kuya," emosyonal na sabi ko na ikinangiti niya.
"What we did that time is the best thing we can do. We had no choice. It's painful because we wished you to God. We wanted you beside us but we can't be selfish and risk your life so we became patient. And now, you're here. Parang panaginip pa 'rin lahat."
"A-and then? Anong nangyari?" Naiintindihan ko sila. Mahirap 'yung nangyaring 'yun. Kaya naman pala nung nakita ako ng Queen kanina ay iyak na iyak talaga siya. Napaisip din ako na kung si Papa nga nakuhang puntahan ako nung nasa labas pa ako ng Sinomous, sila kaya ni Mama? Malamang sa malamang, nakakasalubong ko 'rin sila kaso hindi ko masiyadong pinapansin dahil hindi ko naman kilala.
May gano'n kasi akong ugali. Kapag hindi kita kilala, wala talaga akong pakialam sayo.
"They decided to enroll you here in Sinomous University kapag dumating ka na sa legal age. Medyo late na nga ngayon dahil you are 20 years old na. Malapit ng mag-21. But that's the deal. And when you came here and when the right time comes, we will tell you everything including this one..."
BINABASA MO ANG
Sinomous University
Mystery / ThrillerWhat if you are being transferred to what they call a "Sinomous University"? From the name itself, it really does sound weird. As a normal teenager who's really fond of partying, I sometimes heard that the famous Sinomous University does not care ab...