DEADLY SIN: Playing Pleasure With Best Friends (Book Two)

Chapter Forty Four - WEDDING DAY

CHAPTER FORTY FOUR

************************************

DEADLY SIN

************************************

(Shann's POV)

Nasa biyahe pa ako patungong simbahan. Ang layo nga e. Ewan di kasi ako ang nagdecide kung saan. Si Dric at yung mga dalawang kaibigan ko lang..
Sponsor na ata namin si Dylan dahil gastos dito gastos doon. Siya kasi yung nag-offer na doon nalang sa kanilang hotel na may resort. Mayaman nga naman nuh? Afford lahat! At syempre sa kasal? Si Dric lahat ang gumastos. Gusto niya kas ng memorable na kasal. Kahit nga daw paulit ulit kami ikakasal siya daw ang gagastos. Nakakakilig pero errr gastos lang diba? Ayy pabebe ba?

Huminto na ang kotseng sinasakyan ko. Pagkabukas ay may kamay na naglahad kaya kinuha ko iyon pagkatapos ay tinulungan akong makababa. Arggg ang laki ng wedding gown na to. Halatang mamahalin eh.

Pagkatapat ko sa malaking pinto-an umakyat ang kaba sa aking dibdib nang bumukas ang pinto. Bumaling naman ang tingin ng mga nasa loob sa gawi at unti unting napangiti.

Dahan dahan akong naglalakad sa pulang carpet at nakatingin lamang sa lalaking nag-aabang sa akin. Matamis na ngiti ang binigay ko lahat sa lahat ng bisita. Ang saya ko dahil ito na talaga ang araw. Araw na magiging Mrs. Rainor na ako. Hanggang ngayon nga hindi ko malimot limot ang pangyayare jung pagpropose sa akin ni Dric. Halo halong supresa iyon ah. Kahit magulo ay sobrang saya naman.

Salamat na din dahil tanggap na nila Caleb at Dylan. Nasabi pala nila na matagal na silang magkaibigan ulit pero dahil sa kalokohan nila? Ayun nagplano ang mga mokong.

Speaking Caleb and Dylan nakangiti silang dalawa ng matignan ko sila. Ewan ko pero habang nagkalapit ako sa panonooran ni Dric ay napapaiyak. Naisip ko kasi yung ibang wedding. Yung ibang kinakasal may ina't ama na naghahatid sa iyo sa lalaking papakasalan ka talaga at sa harap talaga ng altar. Ngunit ganun ramdam ko naman na hinatid nila ako at tanggap na ikakasal na ako.

"Wife" nakangiting wika ni Dric ng makalapit ako. Napangiti ako dahil halata sa mukha niya nag-alala agad ng makitang umiiyak ako. Niyakap niya naman ako ng mahigpit.

"Shhh tahan na, Wife. It's ok" bulong niya. Alam niya kasi na pangarap ko talaga ang maikasal habang may ina't ama na nasa gilid ko habang maglalakad ako papunta sa altar. Napatango nalang ako at iniisip na lamang na nandito sila. Nakatingin sa gawi namin.

Kumalas na ako sa yakap niya at hinarap ang mga saksi sa pagmamahalan namin. Nandito talaga lahat. Except si Stacey at Mika. Si Stacey mahigpit na pinagbawalan na makaalis sa lugar ng Wegener eh. Ang loka ayun binugbog ang asawa niya. And si Mika? Hays wala na talaga siya. Wahhhh mang-iiwan! Hmmp! Walang forever chos ahaha pero nalulungkot ako. Kaisa-isa ko yung childhood friend pero ayun. Humarap na kami sa pare nang nakangiti na.

"Bago natin sisimulan. May tututol ba sa kasal?" Tanong ng pare at nilibot ang tingin sa paligid. Natahimik ang lahat.

Akala ko walang magsasalita pero biglang sumigaw si Caleb. Kaya napalingon ang lahat sa kanya.

"Tutol ako sa tanong na yan, father! Simulan na yan!" Napailing na lamang ang katabi niya na si Dylan. Haha gago talaga. Ayy sorry god nasa loob pala ako ng simabahan nagkasala agad.

"Kung gayun---" (A/N: sorry wala pa akong alam diyan? Hahaha di pa ako kasal eh chos ayiee) salita ng pare.

Habang tumatagal ay isa isa na namin isinuot ang singsing habang may sinasabing nagpapapiga sa puso ko para mapaiyak kaagad.

"In the name of the God, I, Zcyn dric Rainor, take you, Shann Harles, to be my wife, to hace and to hold, from tjis day forward, for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, to love and to cherish, until we are parted by death. This is my solemn" wika niya. Tumango naman ako bilang sagot. Hinawakan niya naman ang pisngi ko ng magsimula na naman siyang magsalita.

Mas napaiyak ako ng halika niya ang kamay ko kung saan nandun ang singsing.

'Sh*t do I deserve this man?'

Iyan lang ang tanong na naisip ko ngayon. But I think hindi. Hindi ako deserve sa isang tulad niya. Sakit lang ang dala ko sa isang tulad niya. Problema at lungkot lamang pati paghihirap mararanasan niya pagmakapiling na ako. Wala ako. Walang ako maliban sa anak ko at talino.

"Dric. Mahal na mahal kita--- sobra" sagot ko nito.

Tumango naman ito at mouthed 'I love you more'. Kinuha ko na ang singsing para ako naman ang magsuot nito sa kanya.

"In the name of the God, I, Shann Harles, take you, Zcyn Dric Rainor, to be my husband, to hace and to hold, from tjis day forward, for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, to love and to cherish, until we are parted by death. This is my solemn vow" usisa ko. Napaiyak ako lalo nang maisuot ko na sa kanya ang sing sing. Ganito pala ang feeling na ikasal. Iba sa pakiramdam.

Naghawak kamay kami ni Dric at nagkangitian habang hinihintay at pinapakinggan ang sasabihin ng pari.

"Do you, Zcyn Dric Rainor, take Shann Harles to be your lawful wedded wife, to love, to honor l, and to cherish?"

"I do" he answered while slightly pinch my hand.

Halatang hinihintay niya din na marinig iyon. Ako naman ang tinanong and I also answered 'I do' sa harap nilang lahat at syempre kay Dric na halatang napapaiyak na. Napapikit ako sa susunod na sinabi ng pari na mas nagpapakabog sa puso ko. Ito na talaga ang araw na magiging Mrs. Rainor na ako.

"Therefor, with the blessing of God, it is my pleasure to announce you husband and wife----- You may now kiss the bride" huling lintaya ng pari.

Mas lumawak naman ang ngiti sa akin at lumapit ng dahan dahan. Itinaas niya ag belo na siyang humaharanf sa mukha  ko. Nakatitig lang ako sa kanyang mga mata habang nakangiti.

------Then shared the kiss like there's no tomorrow.

************************************

Halaaaaa kakilig nemen. Eh. Hahaha sorry sa sentence! So ayan na nga may forever na daw sila.