CHAPTER NINETEENTH
************************************
DEADLY SIN
************************************
(Shann's POV)
Nagising ako bigla ng maramdaman ko ang mumunting halik. Si Dric lang pala. Napangiti ako sa ginawa kaya gumawa na ako ng aksyon. Hinila ko pa siya palapit sa akin at sinunggaban siya ng halik.
Habang naghahalikan ay unti unting lumabas ang kagustuhan ng katawan ko na magalaw. Sobrang sabik. Sa tingin ko ay bumabalik ito pagnagugustuhan ko ang halik nito. Yung halik may lasa-- parang--
"Nakainum ka ba??" Tanong ko nito ng mailayo ko ang mukha ko sa kanya. Kahit medyo madilim at kahit ilaw lamang ng lamp ang nagbibigay liwanag nito ay kita ko sa mga mata niya ang sobrang pagod.
Nang hindi siya sumagot ay inilayo ko muna siya ng kunti para umupo ako. Nang makaupo ako ay lumuhod naman ito habang hawak ang hita ko. Nakikiliti iyon pero tiniis ko lang. Kailangan ko siyang maihiga para linisin ang katawan niya. Pagkatapos ko siya maihiga bigla naman niya akong hinila kaya ang resulta nakahiga ako sa dibdib niya. Naririnig ko pa ang tibok ng puso niya na parang nagkakarera.
"Mahal kita, Shann" sabi nito. Napatingala naman ako. Ang hirap kasi tumayo dahil hawak niya ang bewang ko at ulo ko. Nakapikit na pala ito pero nagsasalita pa rin.
"Mahal na mahal din kita, Dric-- Hubby" sagot ko. Unti unting may sumilay na ngiti sa kanyang labi at pagkaraan ay hinahaplos haplos ang aking ulo ko.
Napapikit naman ako dahil ramdam ko ang ingat at pag-alaga niya sa akin.
"I'm sorry" sambit ko.
Sorry kasi ginagago ko siya. Naging tanga siya ng dahil sa akin. Dahil sa pagmamahal niya sa akin. Tutuusin nga dapat iniwan na ang tulad ko na-- madumi. Madumi dahil nakikipagsex sa mga kaibigan niya.
Sorry kasi isa na ako sa magiging buhay niya. Kasama sa pangarap niya. Pangarap na hanggang panaginip lang.
Kung sa panaginip ay pwede ko pang baguhin ang takbo ng kwento sa totoong buhay naman ay hindi. Sana nga isa tayong lapis. Magkamali man ay kaya mo pang burahin lahat.
Napaiyak nalang ako dahil sa mga hugot na iniisip ko. Ehh ang sakit talaga eh. Parang isang kamalian ako sa buhay niya. Diba? Kung kayo ay si Dric? Diba iiwan niyo ako? Ang tulad ko?
"Shhh, Wife. Don't be sorry. Ako ang dapat magsorry--- I'm sorry kasi di kita naprotektahan sa mga kagaguhan ng mga desperadong best friends mo. I'm sorry, sorry" mahinang sagot nito. Napatakip naman ako sa bibig ko para di malabas ang aking mga hikbi pero sadyang malakas ng mga hikbi ko ay kumawala talaga ito.
Protektahan? Hindi naman niya kailangan sa lahat ng oras ay protektahan ako diba?
"You don't need to protect me. You just need to love me-- forever" sabi ko. Wahh kahit walang forever sa mundo dahil lahat tayo namamatay? Ok lang basta gusto ko maniwala kagit ngayon lang na may forever sa mundo. Makasama lang si Dric hanggang sa huling hininga. Isang Foerver Story na iyon.
Batid ko ay nakatulog na si Dric dahil di na ito nagsasalita o gumalaw man lang. Humihilik na din ito at halatang napagod. Napagod siguro sa kakaalg sa akin? Hayst pabigat talaga ako.
Inalis ko na ang nakalingkis na mabibigat na kamay ni Dric. Bago ako umalis sa kinauupan ko ay tinitigan ko ang mukha niya.
'Ang swerte ng babae pag isang tulad mo ang nagmamahal' sabi ng aking sarili ko. Tama naman eh. Kakaiba magmahal si Dric. Pustahan madami ang naiinlove kay Dric kung wala ako.
Maya maya ay pumanhik na ako para kumuha na ipanlinis sa katawan ni Dric.
KINABUKASAN
Napamulat ako ng maramdaman ko ang init na tumatama sa mata ko. At kasabay naman nun ay pagbungad ng halik.
"Good morning, Wife" nakangiti nitong sambit. Napaayos naman ako dahil sa bigla.
Ikaw kaya? Hindi ka ba mabibigla pag isang gwapo ang humahalik sa iyo tas bagong gising ka pa lang?
Ayy gusto ko ibagok ang ulo ko dahil nakalimutan ko na galit pa siya sa akin. Hindi pa kaya kami nagkaayos.
Napayuko naman ako at nilalaro ang aking mga daliri. Ano kaya ang una kong itanong? Umm 'ok ka na ba?' 'masakit ba ulo mo?' 'ok na ba tayo?' 'di ka na galit sa akin?' hayst ang hirap kung ano ang uunahin ko.
Nabalik naman ako sa wisyo ng bigla akong kalabitin ni Dric. Nang maiajgat ko ang mukha ko nakita ko ang nakapout na nguso nito.
"Wala bang 'good morning din, hubby' diyan?" Patampong boses nito. Napangiti nalang ako dahil parang ayos na ulit kami. Imbis na sagutin ang sagot ay hinalikan ko siya sa labi nito ng tatlong beses na ibig sabihin--
"Good morning and I love you, Hubby" nakangiti kong sabi sa kanya. Napangiti naman ito. Pagkatapos ng eksena na iyon ay bumaba na kami upang kumain. Nagugutom na din kasi ako. Arggg gusto ko ng--
"Hubby, gusto ko ng hotdog-- bagoong-- cake tas chocolate! Bili mo ko ng ganun ha?" Pangungulit ko nito. Natawa nalag ako ng kunti ng kumamot siya sa ulo niya na para bang malulugi ito. Nang makarating kami sa kusina.
"Oh, buti bumaba na kayo. Umupo na kayo at halina'y kumain" sambit ng mommy ni Dric. Sasagot sana ako ng may sumigaw ng kung sino.
"My labs!" Sigaw nito.
Napatitig naman ako sa mukha niya. Mala-anghel ang mukha nito at--- nakapormal ang sout niya. Teka lang-- sino naman ito?
************************************
Wottt 😅😂 my labs daw oh ahahaha! Bigay kayo ng names at pipili ako na iname niya 😂😂 dali dapat maganda ha tas malaanghel.
Yeahh yeah yeah our lesson for today is about love. Ang love hindi mabubuo pagwalang pagtiwala. Kaya TRUST Muna bago ang love 😂 joke lang. Pero seryoso PAGMAGMAMAHAL DAPAT HANDA KA MAGTIWALA.
BINABASA MO ANG
DEADLY SIN: Playing Pleasure With Best Friends (Book Two)
RomanceAng kwento na ito ay naglalaman ng mga maseselang tema at lenggwahe. Read at your own risk. Wag sanang husgahan ang laman ng kwento dahil ito ay puro imahinasyon lamang. Ang pagkaparepareho sa mga totoong buhay o sa ibang kwento ay sinisugurado kong...