Our Unfortunate Marriage

Twenty Eight

Twenty Eight

"Sigurado ka? Pupunta ka?" Tanong saakin ni Ken habang nasubo ng isang drumstick ng chicken.

"Ou nga, bakit ba ayaw mo maniwala!" Seryosong utas ko sakanya.

"Hindi kasi nakakabigla lang, noong nakaraan kung makatanggi ka saakin grabe tapos ngayon naman kung kailan nanduon ang babaeng ayaw na ayaw mong makita desido kana man. Ano ba talaga?" Kaagad na may gumuhit na kakaibang ngiti sa labi ko habang iniisip ang mga posibleng mangyare sa araw na iyon.

Excited na ako sa magiging reaksyon niya.

"Umamin ka nga saakin, may something diyan sa mga ngiti mo. May binabalak ka ba?" Kaagad nagsalubong ang kilay ko dahil sa tanong niya.

"W-Wala no'"

Mas lalong naningkit ang mga mata niya habang titig na titig saakin.

"Huwag mo ako'ng niloloko Nadine."

"Wala nga." Napahinga ako ng malalim at seryosong tumingin sakanya.

"Ou na, aamin na ako. I have a plan this Weekeend para makapaghiganti kay Nadine. Did you know na si Sir Presindent,Mr. Landlord and Jel Arthur is the ex-boyfriend of Nadine Medina?" Halos mabitawan niya ang kinakain niyang chicken dahil sa sinabi ko.

Mapakla akong napangiti. "And this Nadine, ran-away on their wedding day. She choose to break his heart. Katulad lang kami ng pinagdadaanan ni Jel." Napatungga ako ng alak bago ulit magsalita.

"Totoo ba yang sinasabi mo?"

"Yup. In fact after I tell you about the real reason of why I cancel our wedding, nakita ko si Nadine sa labas ng Unit niya. Akala ko namamalikmata lang ako, but she's here."

"Parang ang hirap naman paniwalaan. Nadine."

"I know kaya nga nung nalaman ko, hindi ako makapaniwala. Napakaliit nga naman talaga ng mundo. Did you remember na nung college tayo sumumpa ako sa harap mo na if ever I will fall in love, hinding hindi ko hahayaang mahulog sa lalaking mamahalin ni Nadine that time dahil as much as possible, ayoko ng magkaroon pa ng connection sakanya. Pero tingnan mo naman, sa isang iglap without me knowing lulunukin ko lang din pala ang sinabi kong iyon."

Napahinga ng malalim si Ken. "Im not saying this para saktan ka ah. Paano if kaya ka lang pala nilalapitan ni Jel is because of your name? Anong gagawin mo?" Bigla akong natigilan sa sinabi niya.

"H-Hindi naman siguro."

Tumayo si Ken sa kanyang inuupuan at tumabi sa akin. Tinapik niya ang balikat ko. "You know as your friend, gusto kong sinasabi mo saakin lahat. After what you've said about Brent napag-alaman kong marami pa pala talaga akong hindi alam sayo at ayokong mag-isa ka lang nasasaktan.  Kaya this time, I want you to say it out loud sa harap ko kung nasasaktan ka. At hindi ko din hinahadlangan ang feeling mo kay Jel but I want you to analyze things, gusto kong ipakita at ipaintindi sayo ang mga possible na totoong nangyayare. Because this time I dont want you to be alone again, Nadine. " Napangiti ako sakanya at tinapik din ang kamay niya.

"Dont worry, sasabihin ko sainyo." Pareho kami napahawak sa aming inumin at napa-cheers.

Lumipas ang oras na iyon ng napakabilis, I also told Ken about my Plan. Noong una ayaw niya pa pumayag pero dahil sa kakulitan ko pumayag na din siya.

~*~

Malawak ang aking ngiti habang papalabas ng Building, medyo dalawang araw kong hindi nakita si Sir Pres dahil nasa ibang bansa ito upang mag-asikaso ng mga Business matters. Napapaliyad liyad pa ako ng biglang bumuhos ang ulan. Gosh, wala akong payong na dala. Mas lalong dumami ang mga nakisilong at nagpatila ngunit mas dumami ang mga couple na sabay sabay na naghaharutan habang nakasukob sa i-isang payong. I remember my old time, noong kami pa ni Brent. Palagi niya akong sinusundo sa tuwing umuulan at ngayong wala na siya, maybe it is time for me to let the rain to be mine. Tipid akong ngumiti at naglakas loob na tumakbo roon ngunit hindi pa nga ako tuluyang nakakahakbang ay naramdaman kong may nagpayong saakin.