Yolum Sana Düştü ♠️

Final part 2

4 sene önce

Ezo Demir'in gelişini heyecanla beklerken saniyelerin dahi geçmediğinin hissediyordu.
Mahmut'un peşinde harcadığı zamana acısada ,sonunda kocasının geçmişin gölgeleriyle savaşmaktan vazgeçmesinden oldukça memnundu.

Herkes bir şekilde düzenini kurmuş , hayatını yaşarken Ezo ,Demir olmadan kendini eksik hissediyordu.
Bir çok kişi hamile olduğunu bildiği halde daha Demir'e bir bebeklerinin olacağını bile söyleyememişti.

Dışarıdan gelen araba sesi ile koşarak evden dışarı çıktı.
Demir karısının koşarak kendisi için dışarı çıkması ile özlediği bedene hasretle baktı.
Aralarına geçmişin göllerini soktuğu için bir kez daha pişman oldu. Bu küçük kızı mutlu etmek isterken hep üzen , onu solduran kişi olmak canını sıksada onu hep yanında istiyordu.
Onun iyiliği için ondan vazgeçecek gücü kendinde hiç bir zaman bulamayacağını düşündü.
İçinde bir yerler karşısındaki kusursuz kıza layık olmadığını her fırsatta söyledede vazgeçmeyecek Ezo onu sevmekten vazgeçene kadar yanında olacaktı.
Demir bunları düşünürken kız
sevdiği adamın yorgun , bitik halini görünce kendinde sitem edecek güç dahi bulamadan Demir'in kollarına hiç düşünmeden koştu.
İki aşık günlerin aralarına girdiği özlemle bir süre birbirlerinin kollarından çıkmadan huzuru hissettiler.
Ezo kalbinin sesi birazcık düzene girince kendinde konuşacak gücü buldu.
"Çok özledim seni şu haline bak nasıl zayıflamışsın . Bir daha bir metre uzağıma gidemezsin duydun mu Demir efendi !"
"Duydum ve duyduklarımdan çok memnunum güzelim . Senden bir metre uzağa gitmeye artık benim de hiç niyetim yok . Çok özledim seni kokunu , sesini , sitemlerini hatta kıskançlıklarını bile özledim." Tekrar sımsıkı sarıldı.

İki aşık birbirine adapte olup etrafında olanı biteni ,onları izleyen tüm gözleri unuttular.
"Tamam aşıklar hadi sofra hazır " diyen Ahu'ya Demir gülümseyerek cevap verdi.
"Size afiyet olsun hanımlar beyler benim aşımda suyumda bu kız ben ona doysam yeter ." herkesi kahkaya boğarken Ezo'yu utandırmıştı.
Birlikte evlerinin önüne gelince Demir fotoğraflarda gördüğü evden ne kadar farklı olduğunu düşündü.
"Sevdin mi bahçeyi Mirza abi yardım etti ."
"Çok güzel olmuş ."
"Sen birde evin içini gör ." Dedi.
Heyecanla hazırladığı eve kocası ile girince Demir bütün vücudunun huzurla dolduğunu hissetti.
"Yeni evimizin eşyalarında ufak farklar var tabi fakat masamız hala aynı " deyip güldü.
"Ankara'daki evden  getirtim deme sakın Ezo'm "
"Aslında çok istedim ama sonra vazgeçtim onun yerine yenisini ve  biraz daha büyüğünü yaptırdım.
Eeee sonuçta ailemiz artık bayağı büyüdü."
Demir heyecanla kıpır kıpır evini gösteren karısını kollarının arasına aldı ince beline sımsıkı sarıldı.
Ezo adamın belinden karnına doğru geçen eli ile gülümsedi.
Kocasına daha çok yaslandı.
"Ezo'm özür dilerim küçük sevgilim seni tek başına bırakmamalıydım. Geçmişin gölgesi aramıza girmemeliydi ama başaramadım. "
Ezo kocasının kollarında dönüp adamın sevdiği yüzüne baktı parmağını  kaldırıp adamın  dudaklarına dokundurup susturdu.
"Her şeyi unutalım bu evde sadece mutlu günleri konuşalım tamam mı ?"
"Tamam güzelim ."
Çok sevdiği saçlarla oynayıp karısının alnından öptü.
"Yorgunsan eğer odamızda biraz dinlen ne dersin?" Deyince Demir gülümseyerek kızı kucağına aldı.
"Yorgunluğum şimdi geçer " deyip yatak odasını arayıp sonunda buldu.
Ezo'nun dudaklarına eğilirken içinden tek bir duası vardı.
"Allah'ım bu kız beni hep sevsin . Benim gibi bir adamdan kocaman bir aile istesin ."diye yalvardı.

Ezo kollarında uyuduğu adama daha çok sokuldu. Sanki günler değil yıllardır hasret kalmış gibi sımsıkı sarıldı.
Demir ise karısının sokulması ile uyanmış yeniden bir yangın başlatmıştı.
Kızın kulağına eğilip fısıldadı.
"Bir bebeğimiz olsun ister misin Ezo'm. İkimizden , aşkımızdan bir parça ,"
Ezo o an bir türlü zaten hamileyim diyemedi. Dolu dolu gözlerle sadece başını sallayıp kocasının öpüşlerine karşılık verdi.