Yolum Sana Düştü ♠️

49.Bölüm

4 Ay Önce

Alevler bütün kapıyı sararken evin içinde hasret kokan bir huzur vardı.

Demir ablasına ,ailesine kavuşmanın huzurunu yaşarken Ahu ,ilk kez kalbinin varlığını hissediyor; kendini Olcay'a onun şefkatli bakışlarına kaptırmış gidiyordu.
   Asuman hanım ise verdiği karar ile kızlarına sarılacağı günün hayalini kuruyordu.

Odada her şeyden habersiz yatan Ela burnuna gelen koku ile yatağından kalktı.
Salona uyku mahmuru koşarak girdi.
"Anne, baba arka bahçe kapısında ateş var kocaman hemde."

"Kuzum sakin ol rüya mı gördün ne yangını ne ateşi ?"

Olcay Ela'nın sözü ile arka bahçeye bakan odalar kısmına gitti.
Gördüğü ile diğerlerinin yanına gidecekken ön kapıda birinin olduğunu gördü.
Adamın elindeki benzin bidonunu da çakmağı atışını donmuş bir şekilde izledi.
Bu adamı tanıyordu yıllarca bar işletmenin yanında görsel hafızası güçlüydü ve kapıda ki adamı daha önce gördüğüne emin olarak Demir'in yanına geldi. Kadınlar korku ile adamlara baktılar.
"Ön kapıda yanmaya başladı nasıl çıkacağız bu evden ?"
"Sakin olun ,Ela'm korkma kızım gel yanıma ağlama güzelim baba sözü çıkacağız buradan ."
"Sana güveniyorum baba "deyip ağlayarak sıkı sıkı sarıldı. Demir arkadaşı ve Ela'nın haline şaşırsada sorgulamadı . Olcay'ın bir aileye tutunacak bir dala , Ela'nın da bir babaya ihtiyacı vardı.

"Bu evin çatıya çıkan içerden  bir kapısı var mı ?"
"Var kardeşim benimde aklıma orası geldin. Hadi  çıkalım henüz yangın büyümedi oraya kadar sıçramamıştır ."
Hep birlikte çatıya çıkarak ateşin olmadığı yerden erkeklerin yardımı ile aşağı indiler .

Ela yaşadığı korku ile Olcay'ın kollarında uyurken Asuman hanım bu gecenin sonunda kesin kararını vermişti.
Ölmeden kızlarına , ailesine her şeyi anlatacak kavuşacak ömrünün geri kalanını sevdikleri ile geçirecekti.
İtfaiyenin geç gelmesi ile evden geriye külden başka bir şey kalmamıştı.
Ahu yıllar sonra ilk kez sahip olduğu yuvanın  yavaş yavaş gözlerinin önünde kül oluşunu izlerken akan gözyaşlarını elinin tersi ile sildi.
"Daha güzel evimiz olacak bizim anne ağlama ."
"Ağlamıyorum güzelim duman gözümü yaktı. "
Demir ablasının koluna girerek kadını göğsüne çekti.
"Ağlayacak bir şey yok artık bizim çok güzel bir evimiz var zaten hadi gidelim ."
Ela kollarında güvende olduğu Olcay'a başını kaldırıp baktı.
"Ben babam ile gitmek istiyorum ,beni bırakma baba ."
Demir arkadaşının zor durumda olduğunu anlayınca gülümsedi Ela'ya kollarını açtı . Küçük kız istemeye istemeye Demir'in kucağına geldi.
"Baban ile karşılıklı oturuyoruz Ela o  yüzden korkmana gerek yok baban seni bırakmayacak . 
Olcay ve Ahu önden giden Demir'in arkasından öylece baktılar.
"Hadi gidelim bu evden bize artık hayır gelmez .Benim evde sabırsız bir karım var meraktan cama çıkmıştır bile ."

Hep birlikte arabalara binip Demir'in evine doğru yola çıktılar.
Ahu Olcay ile gitmek isteyen kızını kıramadığı için onun arabasına çekinerek bindi.
Asuman hanım ise Demir'in arabasında tedirgindi.
Ezo ile konuşmak artık kavuşmak istiyordu ama bunu yapacak cesareti hala yoktu.
Yanındaki adama bakıp iç çekti.
"Ezo o kızım sence beni affeder mi ?"
"Zaman Asuman abla zaman .Karım yani kızın iyi kalpli çok anlayışlıdır. Annesiz ,babasız büyümüş kırgın yüreği herkesi affetse de onu kimsesizliğe mahkum eden annesini hemen affedebilir mi bilmiyorum  ."

Ezo içinde neşe ile gözlerini açtı.
Ablasına abilerine kavuşacaktı bunu düşünerek yatakta yatan kocasına daha çok sokuldu.
Onun sıcaklığı ile Demir karısını daha çok kollarına çekip başını boynuna gömdü.
"Günaydın sabah neşesi "
"Günaydın demir adam ,bugün çok güzel bir gün olacak gibi hissediyorum."
"Hmm sakın bunun nedeni Narin'e kavuşacağın için olmasın ?"
"O da var tabi ama ne bileyim sanki iyi şeyler olacak artık gibi hem okulumda bitti artık rahatım ."
Demir karısının saçlarını koklayarak öptü.
"Ezom ,Asuman abla ile "
"Demir açma bu konuyu lütfen ! Yapamam ben onu affedemem, olmaz ."
"Güzelim bilmediğin şeyler var daha öncede söyledim annen mecburdu sizden vazgeçmeye ."
"Ablan ve Ela'ya bakınca hangisinin yaşadıkları daha zor diye düşünüyorum .Tam annem demek sarılmak ,kokusunu içime çekmek istiyorum ama olmuyor Demir ,Ahu ablayı görünce annemi affedemiyorum.Hem bilmediğin şeyler var deyip duruyorsun söyle artık ne bilmem gerekiyorsa bu durumdan da çok sıkıldım. "
Kocasının kollarından söylenerek çıkıp yataktan kalktı. Dolabın önüne geçip kendisine giyecek elbiselerini çıkarırken düşünceli duran Demir'e dönüp baktı.
"Kızıyorsun bana biliyorum ama beni de anla ."
Demir karısına anlayışla baktı.
"Anlıyorum ,hakta veriyorum ama sen benim gibi değilsin . Sen Ezo'sun affedicisin ,anlayışlısın . Dilan gibi birine yıllarca abla demiş ,saygı duymuş birisin ."
"Belki de hep biliyordum o aileye ait olmadığımı ,sığıntı olduğumu hissediyordum bu yüzdendi başımın eğik oluşu ."
Demir karısına arkadan sarılıp onu kendine çevirdi.
"Seni ilk gördüğümde bile başın eğik değildi . Burnun pek havadaydı hiç abartma küçük hanım ."
"Demir ya sana ciddi bir şey söylüyorum. Senin beni teselli etmen gerekirken dalga geçiyorsun ."
"Hadi Ezom güzel bir kahvaltı hazırla bizimkileri çağıralım annende gelsin . Olur mu ?"
"Demir !"
"Hiç bakma öyle küçük hanım ,Mardin'e gideceğiz . Zaten annen Narin ile de konuşacak ve dahası da olacak ."
" Tamam çağıralım ama sakın onun yanında annen deyip durma ."
"Durmam başımın belası durmam ."
Dudağının kenarına küçük bir öpücük bırakıp adam banyoya girerken Ezo gözleri kapalı öpücüğün devamını bekledi gözlerini açtığında Demir'i yanında bulamayınca hem kendine hem adama sinir oldu.
Demir ise banyo kapısından kızın halini izleyip gülüyordu.
"Gülme kandırdın beni öpeceksin sandım ."
"Öpersem bırakamazdım sende kahvaltıya menemen yetiştiremezdin güzel karım." Göz kırpıp banyoya girdi.
Ezo'da çaresiz elbiselerini alıp misafir banyosunda elini yüzünü yıkayıp giyindi.
Demir'i kırmamak için kahvaltıyı hazırladı.
Karşı dairede kalan annesi ve Ahu'yu çağırmak için zile bastı.
Kapıyı Asuman hanım açınca konuşamadı sadece yutkundu.
Annesi olduğunu söylediği ilk ana gitti.

3 ay önce
Yangından sonraki günlerde Ahu ve Ela bir aileye kavuşmanın huzurunu yaşarken Asuman hanım kızına gerçeği anlatamamanın sıkıntısını çekiyordu.
O geceden sonra Halil ağadan başka bir atak gelmesede Asuman biliyordu o adam bu işin peşini bırakmayacak canını alacaktı.
Geriye kalan günlerini kızları ile doya doya yaşamak istesede Ezo'ya bile ben senin annenim diyememişti.

Okuldan gelen Ezo'yu karşılayıp her gün sarıldığı gibi bugünde sımsıkı sarıldı .
Ezo kadının her gün bu yaptığına şaşırsada sesini çıkarmıyor o kollarda anne şefkatini iliklerine kadar hissediyor ,kadının sevgisi hoşuna gidiyordu sabah öpücüklerle okula gönderilmek akşam karşılanmak bunları hayatı boyunca hiç yaşamamıştı. Ta ki bir aydır Asuman hanım evlerine yerleştiğinden beri anne kokusu varmış diye düşünür olmuştu.
"Hoşgeldin güzel kızım"
"Hoşbulduk Asuman abla ,oh mis gibi kokuyor ev .Özlemişim eve gelince etrafı derli toplu bulmayı üstüne birde efsane yemekler ki daha önce böylesini yemedim ."
Heyecanla çantasını bir kenara bırakıp ocaktaki tencerenin kapağını açıp kokusunu içine çekti.
Yemekten bir tabak alıp masaya oturunca Asuman hanımda karşısına oturdu.
"Ezo ."
"Efendim abla "
"Benim sana anlatmam gereken şeyler var kızım. Artık bilmeni istiyorum ,kavuşmak istiyorum."
"Anlamadım abla ne konuşacağız kime kavuşacaksın ?"
"Kızıma Ezo kızıma ." Elini uzatıp Ezo'nu parmaklarına dokundu.
"Ben anlamıyorum benimle ne alakası var ?"
"Benim kızım sensin Ezom , Yemin ederim isteyerek bırakmadım sizi ." Dediği an Ezo sinirle elini kadından çekti.
"Abla ne diyorsun sen ! Ne bırakması ne annesi ?"
"Dinle nolur , günlerdir cesaretimin gelmesini bekledim . "
"Ben sizin kızınız olamam ki ben Mardin'liyim "
"Ezo nolur otur ve dinle kızım ."deyip ona doğru bir adım atınca Ezo eliyle durdurdu.
"Dokunmayın bana sadece anlatın !"

Günümüz

"Ben kahvaltı hazırlamıştım."
"Ahu'ya söylerim gelirler ."
"Şey isterseniz sizde gelin hep birlikte oluruz ."

Anne kız birbirlerinin gözlerine ilk kez aylar sonra özlemle bakıyorlardı.
"Ben isterim çokta mutlu olurum ama Ezo sen beni gerçekten ister misin ?"

"İsterim " deyip kadının konuşmasına izin vermeden arkasını dönüp eve girdi.
Kapıyı kapatınca arkasına yaslandı.
Bir ay hayatında olan ,onu sevgisizliğe bırakan kadını çok özlemişti .
İçindeki küçük kızın annesine kavuşmanın neşesi ile gülümsedi.
Sonra aklına bilmediğin şeyler var sözleri gelince derin bir nefes alıp banyodan yeni çıkmış kocasının karşısına dikildi.
"Ben annemle ilgili bilmediğim her şeyi öğrenmek istiyorum . " dedi .