So this is how it feel (Completed)

Chapter 6: College life

Annabelle’s POV

Its been a long time. Long time no see guys. I missed you. But i miss him more. Waaaa.... tama na nga ang kaka emo. Move on? Sus! Di na kailangan. Tanung niyo dali. Bilis na.. puliiiiissssee... sige na eto na, hindi ko na kayo bibitinin pa at ng magkaalaman na kung ano ba talaga. Pero sa ngayun stay put ka lang muna kasi huhugut muna ako ng hinga. Eto na. Eto na talaga. Hindi ko na kailangan mag move on kasi.......

Kasi....... uhmmm...

Kasi.....

Annabelleeeeee!!!!!!!!!!!!! Ay may tumawag sa akin. Wait lang ha?

Oh? bakit??? irita kong sagot. Abah! Hindi ko natuloy yung dapat kung sabihin sa inyo ng dahil sa kanya..

 

Ay!! Antaray mo ateng. Kailan ka pa natutong sumagot sa akin ng ganyan ha?! Alam mo bang ako lang ang may karapatan sa ating tatlo nila En-jhay na magsungit?? Sabi ng sigang si Jhinalyn

 

Sabi ko nga tatahimik. Ano ba kasi yun? Sabi ko naman ng naka smile. Ganito oh ^_____________________^

Pinapapunta ka ni Dean dun sa office niya. Now na daw..

 

Bakit naman daw?

 

Aba malay ko. Wame pake.. at ayan na naman po ang kanyang wame pake line. Tama line niya yan kaya mag-isip na lang kayo ng inyo.

Layasan nga natin kung wasiya pake talaga. At ang loka wa pake nga. By the way punta na tayo – ay ako lang pala sa office ni Dean.

Teka nasabi ko basa inyo na second year college na ako?? My gosh lang diba, ambilis ng panahaon. Buti na lang hindi ko na kailangang mag move on kasi... NAKA MOVED ON NA AKO. Oo naka moved on na ako. Nga ba?? Ay ewan. Wame pake sabi nga ni Jhinalyn. Basta ang alam ko naka moved on na ako. Nakakapagod din kayang umiyak. Nakakasawa! Kaya imbes na umiyak, maglandi na lang tayo. oo damay ka na kasi pareho tayong single. Kaya yung mga may bf/jan jan, hindi kayo kasali okay? Be loyal! Huwag kayong gagaya sa lalakeng yun. Dahil masakit masaktan at mahirap mag move on. Madaling masaktan/masugatan ang puso natin pero sobrang hirap namang gamutin ito. Bakit ba kasi nasa loob ito ng katawan natin eh, hirap tuloy matahi. At kung matahi man, nandoon pa rin yung hapdi nito. Dahil kahit kailan hindi natin maiaalis sa atin na nasaktan tayo. oh sya! Tama na ang kaka emote, at baka kung saan pa mapunta ang usapan natin. Nagmumukha tuloy akong bitter.

** dean’s office**

Good afternoon Ma’am. Pinapatawag niyo daw po ako. Wag kayo, kumatok ako no. Baka isipin niyo pa na wala akong manners. Hehe

Please take a sit first Ms. Quintos. The Dean said, so I did.

I have a favor for you, hope you can help me. Ano pa bang magagawa ko? Eh dean na ang nagsabi.

Anything Ma’am basta po kaya ng powers ko. I said with a smile on my face. Bakit ba? Vibes kami ni Ma’am Dean eh. Masanay na kayo.

I would like to ask you if kung pwede sana eh i-tour mo si Mr. Padilla. O.0 Pa-Padilla??