Aşkın Gökyüzü

9. Bölüm

'Sonbahar biraz ayrılık
Ayrılık biraz sonbahar taşır
Oysa hep sonbahar gibi sevsin ister insan.
Ya sevgisinde ayrılık taşırsa, Sonbahardan.'

"Bir şey söylemedi mi? Ne yani öylece unutmanı mı istedi?"

Masal, duyduklarını idrak etmeye çalışarak arkadaşının karışık duygular içeren gözlerine bakıyordu. Gözleri kadar aklı da, karmakarışık olmalıydı.

Bahar, duygularıyla savaşırken dudaklarından kelimeler zorla dökülmüştü.

"Evet."

Oysa masal Akını karşısında gördüğünde bir açıklaması olduğuna emindi. Onu iyi tanırdı. Böyle bir şey yapacak biri değildi ki o. Neden yapmıştı böyle bir şeyi ? Açıklayamadığı bir şeyler mi vardı acaba? Ama öyle olsaydı bunu belirtmesi gerekmez miydi?

Karmaşık düşüncelerinden hızla sıyrılarak arkadaşına baktı. Bu gece bir arkadaşa ihtiyacı vardı. Bu yüzden Masallarda kalıyordu. Annesiyle yaşıyordu ve annesininde sürekli meşgul olduğu bir işi vardı.

"Masal. Ondan bahsetmeyelim olur mu? Umarım kitapçıya da uğramaz. Çünkü onu görmek istemiyorum." kırık ve zayıf bir sesle söylediği bu sözler üzerine derin bir iç çekti. Masal konuyu değiştirmeye çalıştı.

"Peki öyleyse sana bir şey anlatacağım." Masal sıkıntılı ve bir o kadar da heyecanlı bir sesle konuşmuştu. Bahar meraklanarak parlamaya başlayan gözlerini arkadaşının gözlerinden ayırmadan, "Ooo neler dönüyor bakalım, anlat hemen" dedi.

Masal geçen akşam sahilde olanları bir çırpıda anlatıvermişti. Heyecanlı sesi bir o kadar da farkında olmadığı bir mutluluk içeriyordu. Daha sonra bugün o gittikten sonra geldiğini ve yaptıkları sohbeti de anlattı.

Bahar bütün bunları şaşkınlıkla dinlemiş ve arkadaşının suratından ayırmadığı gözlerini sonuna kadar açmıştı.

"Inanmıyorum. Yani o soğuk bakışlı adam mı yaptı bunları? Vay be siz baya baya işi götürüyorsunuz."

Gülerek söylediği bu sözlere Masal sinirli bir ifadeyle karşılık verdi.

"O ne demek ya? Nasıl bir tabir o öyle? Tövbe Tövbe. Sadece arkadaşız işte. Öyle sohbet ettik sadece. Başka ne olabilir ki?" Omuz silkerek bakışlarını kaçırdı.

"Hiç mi bir şey hissetmedin yani?"

"Hayır tabi ki!" Masal sesinin yüksek çıkmasına aldırış etmeden cevap vermişti.

"Hı hı tabi. Sen onu benim külahıma anlat canım. Bal gibi de hoşlanmışsın işte. Nasıl anlattığını görseydin sen de benim gibi düşünürdün."

Masal gözlerini devirdi. Bu konuyu daha fazla uzatırsa sonucun kötü olacağını düşünerek konuyu değiştirdi.

"Neyse sen onu boşver de ben dün annemle babamın bağırışmalarını duydum. Hiç böyle değillerdi. Babam sanırım tehlikeli bir işe giriyor."

Bahar arkadaşının konuyu değiştirmeye çalıştığını anlamıştı ama duyduğu sözlerle bunu göz ardı etti.

" Ne kadar tehlikeli olabilir ki? Ünal amcayı tanıyoruz. Akıl karı olmayan işlere bulaşmaz. Ne yapacağını iyi bilir yani. Boşuna kaygılanma." dedi Bahar.