Inferior University

Chapter 30

"Elaila, can you make it fast? male-late na tayo" sigaw ni mommy mula sa sala.

"Yes mommy, pababa na po ko" muli kong tinignan ang sarili kong repleksyon sa salamin. From my long and straight hair, thick brows, long lashes, rosy cheeks, red lips, im all set. Bumaba ako sa sala at naabutan ko si mommy at kuya Dylan na nagaantay. I sweetly smiled at them.

"Let's go" i cheerfully said.

Ngayong araw ay ang pinakahihintay ko, today is our graduation day. After too many trials and battle that we experienced, sa wakas makakagraduate na rin kami. Yes, we made the senior high school memorable in terms of friendship. Ang pagkakaibigan na never kong makakalimutan. Because this friendship made me a stronger person.

Nakarating kami sa venue ng graduation namin on time, well atleast kahit mabagal ako kumilos were still on time.  Nag umpisa naman agad ang seremonya.

PAGTAPOS ng graduation ay kumain kami nila mommy sa isang restaurant, hindi pa rin ako makapaniwala na sa loob ng dalawang taon ko sa Inferior University ay nakapagtapos na ako ng high school sa wakas, despite of the happenings that we encounter, finally tapos na din.

Lumipas ang isang linggo na bagot na bagot ako sa aming bahay, bakasyon ngayon pero nakakawalang gana dahil bored na bored na ko dito sa bahay, yung mga kaibigan ko naman ay mga walang paramdam kaya mas lalo akong nawawalan ng gana. Kain at tulog lang yata ang nga ginagawa ko sa nakaraang isang linggo. Nasan na kaya ang mga mokong kong kaibigan? hayss siguro mga nagsasaya na ang mga iyon, samantalang ako dito naka buro lang sa bahay.

*Ring*
*Unknow number is calling*

Tumunog ang cellphone ko hudyat na may tumatawag dito, nagdadalawang isip ako kung sasagutin ko ba ito dahil unregistered ang phone number na tumatawag. Napagpasyahan ko itong sagutin sa pangalawang tawag nito.

"Hello? who's this?"

"Princess, this is Gale. Were here in front of your house, uh-h let's go to Quezon now?"

"Really, as in now na?" i excitedly said. After a year finally makakabalik na rin ako sa Quezon.

"Yes, pack your things na, we will wait in your living room" pinatay na nito ang tawag.

Omg, dali dali akong nag ayos ng mga dadalhin kong gamit.

Pagkababa ko sa living room ay komoleto ang barkada na nag aantat sakin.

"Sa wakas, akala ko forever na kaming mag-aantay sayo." reklamo ni Maron.

"Walang forever" sabat ni City. Oops something fishy, mukhang Lq ang dalawang love birds.

"Life time lang. I love you"

"I hate you" angil ni City. Pinagkibit balikat na lamang namin ito. Si mommy ay nasa business trip kaya kami lang ni Kuya Dylan ngayon dito sa bahay, nagpaalam naman na ito kay mommy at pinayagan naman kaming mag outing.

"Where's your things?" saad ni Lennox, itinuro ko naman dito ang bag ko at siya ang nagdala nito sa loob ng van. Isang van lang ang sasakyan namin dahil kasya naman kami doon. May rest house pala sila Austin sa Quezon kaya malamang sa malamang ay doon kami tutuloy, we decided na doon na lang bumili ng aming mga kakainin para wala kami masyadong dadalhin kundi ang sarili at mga gamit lamang.

Si Maron ang nagdrive katabi nito si City na nakaupo sa passenger seat. Sa first row naman ng upuan nakaupo sila Alysa, Siena, Gale at Chester. Samantalang sa second row naman kami nakaupo nila Lennox, Kuya Dylan at Karl. Sa last row naman nakaupo sila Cary, Freya, Austin at Brix.

Pagkatapos ng Limang oras ay nakarating din kami sa resthouse nila Austin, napag pasyahan namin na mamimili muna kami ng pagkain ngayon at bukas na lang mamamasyal. Sila Maron, City, Austin, Freya at Kuya Dylan na ang namili ng pagkain, samantalang ang iba naman ay natutulog dahil daw pagod sila sa byahe samantalang nakaupo lang naman kami.

Meron namang pitong bed rooms dito kaya tig-dalawang tao kami kada room. Ang magkakasama ay sila Maron at City, Chester at Siena, Gale at Alysa, Freya at Austin, Cary at Karl, Brix at Kuya Dylan, si Lennox at ako.

Tumambay ako sa may balkonahe sa loob ng kwarto.Overlooking dito ang dalawang bundok kaya naman tuwang tuwa ako, Im a nature lover. Naramdam ko naman ang pagyakap sakin ni Lennox mula sa likuran.

"You like it here?"

"Sobra" tango ko.

"Princess, thank you" bulong nito sa tenga ko.

"Thank you for what?"

"Thank you for being there when times so bad, thank you for accepting who am i, thank you for letting me court you, thank you for letting me love you, thank you because you are Elaila, the one that im gonna love eternally." i dont know what to say, all im feeling was im so overwhelmed. The badboy Lennox is now a cutie one in my eyes. He is so sweet, ghad.

Nanatili kami ng ilang minuto sa ganoong posisyon bago namin napagdesisyonan na mag pahinga dahil panigurado na mapapagod kami bukas dahil sa dami naming gustong puntahan.