Een klein stukje terug

21. Gemengde gevoelens ~ Yentl

Snikkend leg ik mijn hoofd tegen zijn borstkas aan. “Sst... voor je het weet, ben ik er weer,” probeert Ruben me te kalmeren. Hij streelt zachtjes mijn onderrug, waardoor er een tinteling door mijn lijf gaat. Dit ga ik zo enorm missen. Ik sla mijn armen stevig om zijn middel en probeer haast in hem te kruipen. Vanmiddag gaat hij op trainingskamp en zie ik hem tot na Italië niet meer. Ik baal er ontzettend van dat hij niet mee gaat en daarnaast kan hij ook al niet mee naar de diploma-uitreiking. Godzijdank ben ik geslaagd. Ik heb de hele week in spanning gezeten en op het moment dat ik gebeld werd, nam ik net een hap van een stuk appeltaart. Elle en ik hadden besloten om de stress van ons af te eten. Ik denk dat mijn mentor nu een doof oor heeft, want ik begon te gillen toen ik te horen kreeg dat ik geslaagd was. Nadat ik opgehangen had, werd Elle gebeld en die begon ook te gillen. Van blijdschap sprongen we elkaar in de armen en hebben een fles champagne geopend. Gewoon omdat het mogelijk is. “Leef je nog?” vraagt Ruben en hij duwt mijn hoofd zachtjes van zijn borstkas af. Ik knik. “Ik ga je zo missen,” zeg ik vechtend tegen de tranen. De tranen beginnen weer te rollen. Hij drukt zijn lippen op de mijne. “Ik jou ook, lieverd,” zegt hij met een vage glimlach op zijn gezicht. In zijn ooghoek zie ik een kleine traan glinsteren. Ahw, wat lief! Ik pak zijn gezicht vast met mijn handen en druk mijn lippen op die van hem. Ik kus hem alsof de wereld vergaat. Wat het in mijn gedachten ook doet. Hij tilt me op en ik sla mijn benen om zijn middel. Zijn handen rusten op mijn billen en mijn handen glijden naar zijn T-shirt. Ik grijp de onderkant van zijn shirt vast en trek het uit. Gretig glijden mijn handen over zijn sixpack en een kleine grijns speelt op mijn lippen. Ik kras met mijn nagels zachtjes over zijn zij en ik voel iets tegen mijn been aan drukken. Mijn lichaam siddert van verlangen. Ik wil hem. Ik wil hem nu en wel nu meteen. Ik bevrijd me uit zijn greep en pak hem bij zijn riem vast. Prutsend aan zijn riem druk ik mijn lippen weer op die van hem en duw hem tegen de muur. Hij pakt mijn hoofd vast en duwt me van hem af. Is hij nu degene die terughoudend gaat doen? “Je maakt me gek,” zegt hij licht hijgend. Ik krijg er de kriebels van, wel op een positieve manier. “Weet je zeker dat je verder wilt? Zeg het dan alsjeblieft nu, want straks ben ik niet meer tegen te houden,” gaat hij verder. Ik kijk hem diep in zijn ogen aan. Is dit wat ik wil? Ik bijt op mijn onderlip. Ruben duwt met zijn vinger tegen mijn onderlip aan. “Wil je alsjeblieft niet zo sexy doen?” vraagt hij. Moet je horen wie het zegt! Pff, wil je niet zo sexy doen. Alsjeblieft zeg, dat moet hij zeggen. Mister ik ben megasexy en lekker. Ik kus hem op zijn borstkas en maak met mijn tong een spoor van zijn borst via zijn hals naar zijn mond. Zachtjes bijt ik op zijn onderlip. Er verlaat een grom zijn mond, waardoor ik kippenvel krijg. Hij is zo sexy. Ik zeg het je: zo sexy. Hij pakt mijn shirt vast en trekt hem uit, terwijl zijn blik op me gericht is. Ik sla mijn armen om zijn nek en duw mezelf tegen hem aan, waardoor hij tegen de muur gedrukt wordt. Zoenend duw ik hem richting mijn bed en met een klein duwtje tegen zijn borst laat ik hem op mijn bed vallen. Grijnzend ga ik boven op hem zitten en ga verder met mijn eindeloze zoektocht in zijn mond. Hij heeft zijn handen op mijn billen geplant en knijpt er af en toe plagend in. Ik laat mijn handen weer naar zijn riem glijden en maak hem los. Daarna is zijn broek zelf aan de beurt en met een beetje hulp van Ruben, gooi ik uiteindelijk de broek in een hoek van mijn kamer. Zijn handen glijden naar mijn bh op zoek naar de sluiting. Ik schiet in de lach. “De sluiting zit aan de voorkant,” zeg ik met een zwoele stem. Tenminste ik probeer het zwoel te laten klinken, het zou best kunnen dat het niet zo klinkt. Hij pakt me stevig bij mijn middel vast en binnen een paar seconden zijn de rollen omgedraaid. Hij zit bovenop me en houdt mijn polsen, die naast mijn hoofd liggen, met zijn sterke handen vast. Hij kijkt me met een ondeugende blik aan, alsof hij wil zeggen dat het nu zijn beurt is. Een beetje te ruw duwt hij zijn lippen op die van mij en even later glijdt zijn tong plagend over mijn hals naar mijn borsten. Zijn vingers prutsen aan de voorkant van mijn bh en al snel ligt ook mijn bh ergens in mijn kamer. Mijn bh’s zijn gelukkig wel wat gewend, want ze worden normaal gesproken ook ergens mijn kamer in geslingerd. Teder streelt hij mijn borsten en genietend sluit ik mijn ogen. Zijn tong komt weer in het spel en hij glijdt langs de ronde grenzen van mijn borsten. De stoppeltjes op zijn kin schuren zachtjes over mijn huid en huiverend wacht ik op wat komen gaat. Kietelend en kippenvelbezorgend gaat hij naar beneden met zijn tong en wanneer hij bij mijn navel aankomt, blaast hij er plagend in. Lachend pak ik zijn hoofd vast en ik open mijn ogen, waardoor mijn ogen zijn ondeugende ogen ontmoeten. Ten slotte moet ook mijn broek er aan geloven en wordt uiteindelijk ergens mijn kamer in geslingerd. Zijn ogen kijken me hongerig aan en zonder mijn blik los te laten trekt hij mijn nog overgebleven kleding uit. Ik bekijk Ruben’s spieren die aanspannen wanneer hij op één arm steunt en met de ander zijn boxershort uittrekt. Vervolgens glijden mijn ogen nieuwsgierig over de rest van zijn lichaam en betrap mezelf er op dat ik moet slikken wanneer ik zijn geslachtsdeel zie. Ik voel dat ik ook door hem bekeken word en wanneer onze blikken elkaar kruisen, kijk ik beschaamd weg. Wie had ooit verwacht dat dit zou gebeuren? Oké, dat is een stomme vraag. De vraag wanneer we bij elkaar in bed zouden belanden is beter. Ik concentreer me weer op waar ik mee bezig was. Over eerder met wie ik bezig was. Ruben. Zijn lippen nemen weer bezit van die van mij en zijn handen glijden naar beneden. Mijn adem inhoudend volg ik zijn bewegingen. Ergens in mijn hoofd vraagt een stemmetje waar ik nu weer aan begonnen ben. Eerlijk gezegd vraag ik me dat ook af. Ik moet met Elle praten! Plotseling word ik afgeleid door een tong op mijn dijbeen en geschokt kijk ik naar beneden. Wat nou als hij straks op eens… Nee, gadver, ik moet er niet aan denken. Straks verwacht hij dat ik ook bij hem… nou ja, je weet wel, iel. Ruben is geconcentreerd bezig met het liefkozen van mijn benen en hij komt wel akelig dichtbij mijn, nou ja, mijn intieme zone. De plek waar zijn tong mijn huid raakt, klopt als een bezetene. Net zoals mijn hart. Fack, heb ik me wel geschoren? Heb ik stoppeltjes? Nee, toch? Of wat nou als hij daar helemaal niet van houdt? Straks knapt hij op me af. Straks ben ik niet goed genoeg. Wat nou… “Hé,” onderbreekt Ruben mijn gedachten, “relax. Het komt allemaal goed, oké.” Ik knik beschaamd. Dit is zo niet wat ik van mijn eerste keer verwacht had. Ik maak het mezelf veels te moeilijk. “Wat zei ik nou, ontspan je,” zegt hij streng, “Vertrouw je me?” Ik knik en probeer te glimlachen, maar dat gaat nogal onhandig, omdat het een ongemakkelijke en gespannen situatie is. Hij legt zijn handen op mijn heupen en kijkt me doordringend aan. Ik leg mijn handen op zijn sterke schouders, wanneer ik iets bij me naar binnen voel glijden. Oh, my, god. “Ruben!” zeg ik wanhopig. Hij kijkt me verstoord aan. “Condoom?” vraag ik. Hij bijt nadenkend op zijn lip en het ziet er zo sexy uit. Zijn geslachtsdeel bonkt tegen mijn been aan en ik zie de frustratie op Ruben’s gezicht. “Fack, vergeten mee te nemen…” zegt hij verslagen. Mijn hersens draaien overuren en ik wurm me onder hem vandaan. Volgens mij moet ik er nog één hebben. Ik graai in mijn nachtkastje en vind het condoom. “Gevonden!” roep ik blij en ik geef hem aan Ruben. Ruben neemt hem opgelucht aan, maar zijn blik verandert wanneer hij het briefje op het pakje ziet staan. “Pardon? Van Lars?” vraagt hij verbaasd. Ik haal mijn schouders op. “Een condoom is een condoom toch?” zeg ik luchtig. “Fack it,” zegt hij en gaat weer verder waar hij mee bezig was. Dit keer met condoom. Dit keer glijdt hij ruwer naar binnen en ik probeer mijn ademhaling onder controle te houden. Ook probeer ik me te ontspannen, maar het gaat allemaal niet van harte. Voorzichtig begint hij te bewegen, terwijl hij op zijn armen leunt en ik, ik houd mijn hart vast. Figuurlijk. Ik bijt op mijn lip en mijn spieren ontspannen zich. Hij drukt zijn lippen op die van mij en ik zoen hongerig terug. Ik geloof dat ik het toch wel fijn begin te vinden. Ik geloof dat ik het spelletje begin te snappen. Zijn handen strelen mijn haren uit mijn gezicht en we glimlachen naar elkaar. Er gaat een sidderend gevoel door mijn lichaam en ik voel dat ik mijn hoogtepunt ga bereiken. Althans dat gevoel heb ik, want ik zou mijn God niet weten hoe het moet voelen. Schokkend komen we allebei op ons hoogtepunt en hij laat zich uitgeput op me vallen. Ik streel hem over zijn voorhoofd en hij streelt mijn borsten. “Ik had gelijk,” zegt hij. Ik kijk hem niet-begrijpend aan. “Je bent beter dan Sabine,” legt hij uit. Glimlachend laat ik mijn hoofd op de kussens vallen.

Ik bekijk mezelf in de spiegel op zoek naar sporen van vanmorgen. De bel gaat en ik ren in mijn ochtendjas naar beneden. “Hé El,” roep ik opgewekt, terwijl ik haar om haar hals vlieg. “Wauw, wat een warm welkom,” zegt ze lachend, “Is er iets?” Ik schud mijn hoofd. No way, dat ik haar ga vertellen wat ik vanochtend uitgevreten heb. Oké, in ieder geval niet nu. Ze zou het nooit geloven. Ik geloof  het zelf nog maar amper. “Heb je nog een leuk jurkje voor me?” vraagt ze nietsvermoedend verder. Ik pak haar bij haar pols vast en trek haar mee naar boven. “Zoek maar iets leuks uit,” zeg ik, wanneer ik haar voor mijn overvolle kledingkast parkeer. Zelf haal ik een zwart jurkje uit en hang die over mijn bureaustoel. “Mag deze aan?” vraagt Elle en ze haalt een legergroene strapless jurk uit de kast. Mijn legergroene strapless jurk. Mijn favoriete legergroene strapless jurk. Mijn favoriete legergroene strapless jurk, die te klein voor me is. “Ja… vind je die nou wel geschikt?” vraag ik vertwijfeld, “Groen is niet echt jouw kleur.” Eigenlijk wel, maar ik kan Elle alles wijsmaken op het gebied van kleding. “Wacht even, ik weet de ideale jurk voor jou,” zeg ik en ik verlaat mijn kamer. Ik loop Lynn’s kamer in en pak het roze jurkje met een zwarte strik uit haar kledingkast. “Hé, waar ga je naar toe!” roept ze me na en ze rent achter me aan. “Hier El,” zeg ik. Ik zie Elle haar neus optrekken. Ze heeft eigenlijk wel gelijk. Roze is niet echt haar ding. “Nee, die is van mij!” roept Lynn ontsteld. “Die groene is prima hoor,” zegt Elle vastbesloten. “Nee, die roze is perfect,” zeg ik haar. “Ja, maar die is van mij,” herhaalt Lynn. “Nou en, jij mag ook wel eens hakken van mij lenen,” verwerp ik haar argument. Elle is ondertussen bezig met het aantrekken van het legergroene jurkje. Verrassend genoeg past hij haar wel en mij niet! Het is zo niet eerlijk. “Zit hij niet een beetje strak?” vraag ik haar voorzichtig, maar eigenlijk past hij haar perfect. “Nee joh, past prima,” bemoeit Mark zich er opeens mee. Waar die zo plotseling vandaan komt, moet je me niet vragen. Daar heeft hij wel vaker een handje van. Elle draait een rondje in het jurkje en Mark knikt verlekkerd. “Lekker ding!” zegt hij joelend. Ik schud mijn hoofd. Daar heb ik ook niks aan. Ze bekijkt zichzelf in de spiegel. “Dit wordt hem hoor. Ik moet er bijna van huilen,” zegt ze grappend. “Ja, ik moet er ook van janken,” zeg ik zacht. Waarom kan zij wel die jurk aan en ik niet? Ben ik zoveel aangekomen? “Oeh wat ligt daar nou?” vraagt Mark doelend op de condoomverpakking. Argh! Hoe krijg ik mezelf hier nou weer uitgeluld. “Heb ik die hier laten liggen,” zegt hij en hij pakt het lege pakje van de grond. “Stom zeg, uit mijn zak gevallen,” zegt hij slecht geacteerd. Ik hoop zo dat niemand anders dit is opgevallen. Ik kijk hem dankbaar aan en zucht zachtjes. “Kom Lynn, dan laten we de dames even verder tutten,” zegt hij en leidt haar de kamer uit. “Toevallig niet?” zegt Elle met opgetrokken wenkbrauw. Ik probeer haar onschuldig aan te kijken. “Welke hakken wil je aan?” vraag ik haar, “Want zonder leuke hakken wordt het natuurlijk niets.” Ze kijkt naar mijn rij schoenen en plukt er een paar zwarte pumps tussenuit. Godzijdank vraagt ze niet verder.

“Yentl Kim Rose Nijhof is een creatieve, slimme en eigenwijze leerling,” begint mijn - knappe – mentor en tevens mijn leraar Engels, meneer Beukenhof, “Altijd vrolijk, gezellig en spontaan. Ik ben erg trots dat je in mijn mentorklas zat en hierbij mijn felicitatie met je geslaagdheid. Ik dacht dat je het wel fijn vond dat ik alle gênante dingen achterwege laat, zoals die keer dat je ‘I love Lars’ bovenaan je toetsblaadje had gekrabbeld.” De zaal begint te lachen. Oh God, moest dat nou? Beschaamd kijk ik de zaal rond en mijn ogen rusten bij een knappe man in pak achterin de zaal. Is dat Ruben? Nee, dat kan niet. Ik concentreer me op het gestalte en meen daar een maar al te bekende grijns te zien. De zaal begint te lachen en ik kijk vragend om me heen. Wat heb ik gemist? “Zoals jullie zien kan ze soms ook dromerig om zich heen kijken,” zegt meneer Beukenhof lachend, “Ik vroeg of je je handtekening wilde zetten, zodat je je diploma in ontvangst kan nemen.” “Oh, ja natuurlijk,” zeg ik glimlachend. Het publiek begint te klappen wanneer meneer Beukenhof mijn diploma overhandigt. Blij dat ik niet meer in de belangstelling sta, loop ik het podium af en ga naar Elle toe. “Ik geloof dat ik gek word,” meld ik haar. “Joh!” roept ze lachend. “Ik dacht dat ik Ruben zag…” zeg ik vertwijfeld. “Dat kan niet. Die is op trainingskamp,” zegt Elle, maar ik zie aan haar houding dat ze iets voor me verbergt. “Hij is het hè!” roep ik ontsteld. Ik draai me om en ren richting de jongen. Wanneer ik zijn grijns en zijn ondeugende ogen zie, begin ik nog harder te rennen. Voor zover dat mogelijk is op hoge hakken. “Ruben!” roep ik en precies op dat moment is iedereen stil, waardoor mijn stem door de hele zaal weerklinkt. Ja hoor, dat heb ik weer. Ik spring in zijn armen en knuffel hem. “Gefeliciteerd,” zegt hij lief. “Jij kreng!” roep ik uit en zoen hem dan uitgebreid.