Een klein stukje terug

7. Wat moet ik nou? ~ Yentl

Zuchtend leg ik mijn hoofd op de eettafel. Ik ben zo ontzettend moe. "Ja en dat zuslief is dus zonde van je tijdverspilling." zegt Mark, wanneer hij een stoel naar achter trekt en er dan op gaat zitten. Ik draai mijn hoofd naar hem toe en kijk hem aan. Hij kijkt me met een grijns op mijn gezicht aan. "Zout op Mark." zeg ik met een lichte irritatie. "Nou volgens mij staat er nog zout in het keukenkastje. Zal ik anders even een kijkje nemen?" Hij staat op van tafel en loopt naar de keuken. Even later komt hij met een zoutvaatje terug en zet het voor mijn neus op tafel. Ik werp hem een boze blik toe. Waarom nemen sommige mensen dingen zo letterlijk? "Dank je, Mark." zeg ik sarcastisch. "Geen dank hoor Yen. Als je wilt, is er ook nog peper." Hij gaat weer tegenover me zitten en begint aan zijn ontbijt. Ik trek mijn wenkbrauw op en zucht weer diep. "Goedemorgen lieverds." Mijn moeder geeft me een aai over mijn hoofd en komt naast me zitten met een kop koffie. Ik draai mijn hoofd naar haar toe en glimlach. "Goedemorgen mam." Ik haal mijn hoofd van tafel en rek me uit. "Toch maar eens je bed uitgekomen? Hoe laat is je wedstrijd vanmiddag?" vraagt ze belangstellend. Ik knik. "Om half drie." Al vanaf mijn zesde zit ik op volleybal en nu speel ik bij Jong Oranje. Het is echt een geweldige sport. Mijn jongere zusje Lynn heeft me nageaapt en speelt nu ook sinds drie jaar fanatiek volleybal. Ik pak een cracker en beleg die met boter en kaas. "Waar is Lynn?" vraag ik met volle mond. Mijn moeder kijkt me even streng aan en tikt met haar vinger op mijn wang als teken dat ik niet moet praten met volle mond. Ik rol met mijn ogen. Pff, zeurkous. "Die is aan het hardlopen met je vader. Ze heeft net zoals jij een wedstrijd vanmiddag." antwoordt ze. "Zal ik je vanmiddag brengen?" vraagt Mark. Oké, wat is er aan de hand? "Wat heb je van me nodig?" vraag ik argwanend. "Helemaal niks, maar het leek me gewoon leuk om met je mee te gaan. Als je het niet wilt, vind ik het ook prima hoor." zegt hij beledigd. "Jongens stop met kibbelen. Kunnen jullie nou nooit eens lief zijn voor elkaar?" zegt mijn moeder zuchtend. Ze staat op en zet haar kopje op de tafel. "Wees eens lief en ruimen jullie de tafel zo meteen voor me op? Ik ga de was doen." Ze loopt de kamer uit en in het voorbijgaan geeft ze Mark een aai over zijn hoofd. "Zo en nu de reden dat je met me mee wilt, alsjeblieft." vraag ik hem en ik kijk hem doordringend aan. "Ik ben de allerliefste broer in de wereld." Ik trek mijn wenkbrauw op. "Uhu, sure." Hij steekt zijn handen boven zijn hoofd op. "Dat was het enige en oké, er zitten best wel leuke meiden in jouw team." Ik begin te lachen. Wat een sloerie is het toch ook. "Oké, je mag mee, maar op één voorwaarde: dan mag Lars ook meerijden, want hij zou al met me meegaan. Nu ik er zo over nadenk, waarschijnlijk gaat hij om dezelfde reden mee als jij: voor de vrouwen." zeg ik grinnikend. Hij haalt zijn schouders op. "Mij best. Als die lepel mijn bekleding maar niet vies maakt." Ik schop hem onder de tafel. Mannen zijn ook allemaal hetzelfde. Het zijn net kleine kinderen.

Ik geef Tara, Lianne, Britt, Mia en Pip een high five. "Meiden lekker bezig!" roept onze trainer. We grijnzen naar elkaar. Deze wedstrijd gaan we dus dik winnen, dat weten we allemaal. We gaan alle zes weer op onze positie staan en concentreren op het andere team. Dat we weten dat we gewonnen hebben, betekent niet dat we niet meer ons best gaan doen. We maken gehakt van ze! Ik klap in mijn handen en leg ze dan op mijn knieën. Ik lust jullie rauw! Lianne heeft de service en ik zie de tegenstander verstrakken. De bal vliegt richting de tegenpartij en ze proberen hem terug te spelen over het net, maar daar staan ik en Pip en we rammen hem samen terug het net over. Er wordt gefloten als teken dat de wedstrijd afgelopen is en we geven de tegenstanders een hand. "Groepsknuffel!" roept Britt en we vliegen elkaar daarna om de hals. Onze trainer komt naar ons toe en complimenteert ons voor ons samenspel. Mark komt naar me toegelopen met een flesje water en ik neem het dankbaar aan. "Goed gespeeld, zussie." Ik maak een diepe buiging en knuffel hem dan grijnzend. Wanneer ik hem weer loslaat, kijkt hij me met opgetrokken neus aan. "Je bent bezweet." Ik rol met mijn ogen. Goh, wat verrassend. Ik neem een slok van het koude water en plof op een bank neer. "Sinds wanneer krijg ik geen knuffel meer?" Lars komt naar me toegelopen en doet alsof hij flink beledigd is. Misschien is hij dat ook wel een beetje. Ach ja, pech voor hem. "Nou ja, jij gaf me anders ook geen knuffel!" kaats ik terug. "Oh, en nu is het plots allemaal mijn schuld?" Hij kijkt me met een grijns op zijn gezicht aan en ik grijns terug. Ik sta op en vlieg hem om de hals. "Je hebt billenkoek nodig." fluistert hij in mijn oor. Ik begin te lachen, wanneer hij op mijn billen begint te trommelen. "Idioot." zeg ik en geef hem een kus op zijn mond. Hij vouwt zijn handen rond mijn billen en tilt me een klein stukje op. Zijn tong piept in mijn mond naar binnen en hij zoent me uitgebreid. "Ja, ja, ja, stelletje lepelaars. Zo is het wel weer genoeg." onderbreekt Mark onze zoen. Ergens ben ik opgelucht. Ik ben het wel een beetje zat dat hij iedere keer zo klef doet en ik heb het idee dat hij zo snel mogelijk seks wilt, maar eerlijk gezegd heb ik daar niet zo veel zin in. Ik wil niet de volgende zijn die hij op zijn lijstje kan zetten. Eigenlijk is het niet goed dat ik er zo over denk. Misschien moet ik het er een keer met Elle overhebben. Ik zucht. "Ik ga even douchen." zeg ik tegen Lars. Hij kijkt me betekenisvol aan. "Zal ik anders met je meegaan?" vraagt hij zacht met een zwoele stem en hij drukt me dichter tegen zich aan. Ik schud snel mijn hoofd. Dit bedoel ik dus. Hij is echt zo'n oversekst ventje. "Tot zo." zeg ik en ik wil weglopen. Hij trekt me terug en drukt nog even zijn lippen op de mijne. "Tot zo dan." zegt hij met tegenzin terug. Ik glimlach en loop richting de kleedkamers. Hoe lang ga ik dit nog volhouden?