The Day We Fall In Love

Chapter 37

One week, simula nang ligawan ako ni Daniel. Araw-araw kaming magkasama at gabi-gabi rin kaming magkatext at tawagan. Alam na rin na ng buong sambayanan ang balita dahil may mga schoolmates namin na nag-upload nung video at nagviral. Awkward pa din sakin na sabihing nasa ‘dating stage’ na kami ni Daniel. Pero kelangan kung masanay at masaya naman ako sa kung anong meron kami ni Daniel. Pero hindi pa namin binabanggit na dumaan kami sa 'fixed marriage' thing dahil sabi ni Daniel ay sasabihin namin sa tamang panahon. And the couzin thing was fixed already though may iba pa din na nagtataka kapag nakikita kaming magkasama sa school.

Sinabi ko kay Daniel na huwag niya akong susunduin dahil hindi ako papasok at wala ako sa bahay. Tapos naniwala naman siya, stupid guy! Mabuti na rin siguro yun para hindi niya ako kulitin dahil nagtatampo ako sakanya. Naka-ukit pa rin sa utak ko ang text ni Daniel kaninang madaling araw kaya ako nagsinungaling.

‘Good morning bal :) kumain ka ng mabuti okay? susunduin kita mamaya.. Love you.’

Sino si bal? May iba ba siyang babae na sinusundo? Naiisip ko pa lang, kumukulo na ang dugo ko. Kaya Hindi ko siya nireplyan kanina.
Almost 8:00 na nang umalis ako ng bahay. Tapos magcocommute pa ako kaya di hamak na malelate talaga ako.

“Good morning ma'am, I'm sorry I'm late,” I said at dumiretso sa upuan ko. Kahit isang sulyap ay hindi ko binigyan si Daniel kahit alam kong nakatingin siya.

“It's your first time I guess,” komento ni Mrs. Pineda at nagpatuloy sa kanyang lecture.

Kinuha ko ang notebook sa aking bag at napatigil nang magsalita si Daniel sa aking likod.

“Did something happened?” bulong niya sa tenga ko. Pero hindi ko siya pinansin hanggang matapos ang period.

“Among problema bes at deadma ang peg mo ngayon?” tanong ni Pau. Pinakita ko sakanya yung text ni Daniel kaninang umaga.

“Do you think he's cheating on me?”

Tumawa si Pau na parang nababaliw na ako nang tanungin ko ang bagay na yun.

“Your kidding right? Of course not. Daniel would never do that!” sagot ni Pau yung tipong siguradong-sigurado sa sagot niya.
Siya pa and confident na sabihin sakin yun imbes na ako dapat. This whole thing sucks.

“Bal is a callsign, okay? Paranoid ka masyado,” Pau said.

“We never agreed to have a callsign.” Kumunot ang noo ko.

“I suggests you should talk to him, don't be silly.”

Tumango ako at agad na tinext si Daniel.

‘Where are you?’

After 5 minutes, Hindi pa rin nagrereply si Daniel so I decided to call him but he wasn't answering. Umalis na si Pau at malapit na ang next period wala pa ring Daniel. Pumasok na ako sa klase, naglunch at lahat, hindi pa rin nagparamdam si Daniel. I tried to dial his number again and it was unattended. Wth is wrong with that guy!

Dahil sa inis ay hindi ako dumiretso ng uwi. Nag-grocery ako kahit madami pang laman ang refrigerator sa bahay. Tapos nagdinner  na din ako sa McDo. Palabas na ako ng mall nang may nakita akong lalake na nakatalikod at parehong-pareho ng tindig ni Daniel.  Nakasuot ito ng uniform ng school namin. Lumapit ako to take a closer look and I was right. May kausap siyang babae at nagngingitian pa sila.

“Hi babe!” Halos mapatalon siya sa kanyang kinatatayuan nang lumapit ako.

“Hey,” sabi ni Daniel. He leaned forward to kiss me in my cheek pero umiwas ako.