ON ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

10K 517 163
                                    

Bölüm sonuna yazdıklarımı üşenmeden okuyun önemli amk ya

Medyada Mete vaar !

"Bu varlık benim kardeşim olamaz, olmamalı."

"Hadi seni anladım kardeşini seçemedin, ama ben ? Ben ne diye bunu seçmişim onu sorguluyorum."

Gelen seslerle yavaşça gözlerimi araladım. Abim ve Ezgi kendi aralarında konuşuyorlardı.

Biraz kıpırdanınca sırtıma ağrı girdi. Kafamı kaldırdığımda yerde uyuduğumu fark ettim. Of, uyurken yere düşmüşüm.

"Yardım edin."

"Cansu mu konuştu?"

"Yok bu imkansız, kedidir."

"Biz ona dokunmadan hayatta uyanmaz, kedidir kedi."

"Ya ne kedisi benim ben. Belim tutulmuş kaldırsanıza beni."

"Euzubillahimine ..."

"Bilim adamları bunu da açıklasın."

Bir hayır gelmeyeceğini anlayınca kendim doğrulmaya çalştım ama ne ağrıymış arkadaş, iki büklüm kaldım.

"Çıkacak mısınız?"

"Çıkacak mıyız Ezgi?"

"Eh, çıkalım madem."

"Hadi o zaman, biz çıktık."

Banyoda rutin işlerimi hallettikten, daha doğrusu sırtımda ki ağrı ile halletmeye çalıştıktan sonra, formamı giyip aşağıya indim. Kahvaltı hazırdı.

"Günaydın-" hepsi aynı anda lafımı kesti.

"Annelerin gülü."

Ne var her sabah aynı girişle giriyorsam ? Hayır nedir yani.

"Yo, ben annelerin birtanesi diyecektim."

"Eminiz öyledir."

"Benim bildiğim kadarıyla sen Ezgi sen de Bora'ydın. Ne ara emin oldunuz ?"

"Hayattan bezdim, hayattan."

Ben ve Ezgi yürüyerek okula vardık. Bugün Alp, Mete ve ben müdürün yanına gidecektik.

"Baran'la nereye gittiniz öyle ?" Sorduğum soruyla gözlerini kaçırıp tekrar bana döndü.

"Bugün bir bitsin işiniz, anlatacağım."

"Sonra dediğine göre, fan fin fon mu !"

Derse gireli on dakikayı geçmişti, ilk ders biyoloji olduğu için şuan cezam bana daha cazip geliyordu.

Kapının tıklanması ile orta boylu nöbetçi öğrenci içeri girdi.

"Böldüğüm için kusura bakmayın hocam, müdür Alp Aktaş, Mete Demir ve Cansu Alkan'ın çağırıyor."

Estağfurullah aslanım, o bizim kusurumuz.

Alp ve Mete birbirlerine değişik bakışlar attıktan sonra Mete beni beklemek için durdu, Alp ise önden ilerledi.

Yerimden kalkınca Mete'yle beraber sınıftan çıktık.

"Keşke kendini öne atmasaydın Cansu, biz Alp'le üstlenmiştik zaten."

Yeni Okul AlarmıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin