YİRMİ BEŞİNCİ BÖLÜM

4.7K 267 60
                                    

Keyifli okumalar

"Anne, çocuklar yolda geliyorlar, hazırlanıp çıkıyorum."

Elleri belinde mutfaktan çıkan annem tek kaşı havada bana bakıyordu.

Ben bu hareketi biliyorum.

"Bu kadar işin var, yoruluyorsun canım annem, bir işin ucundan da ben tutayım diyeceğine, bir de dışarı çıkıyorsun. Oldu canım." Hareketidir bu.

"Anne, hadi ya bak bizimkiler aşağıda beni bekliyorlar."

"Önce temizlik!"

Otoriter sesi resmen 'temizlik bitmeden değil dışarı çıkmak, kapıyı nah görürsün' diyordu.

Evden çıkmak üzere olan babama yavru kedi gibi bakıyordum.

"Ya baba ne olur annemi ikna et. Bugün sınıf yemeği var." Dedim alttan alttan.

Babamın gözleri anneminkilerin ardından beni buldu.

"Ölmek için henüz çok gencim canım kızım." deyip anlımdan öpünce omuzlarımı düşürdüm.

Sanırım temizlikten kaçış yoktu.

Abim ayakkabılarını giyerken arkadan ittirip kapının arkasına saklandım.

Kıkırdarken telefonuma sarılıp Baran'ı aradım. "Yukarı gelin, işimiz var."

Cevap vermesini beklemeden kapattım telefonu. Bayılıyordum böyle gizemli işlere.

Evden çıkmış olan babam ve abimin arkasından kapıyı kapatıp kilere geçtim.

Temizlik eşyalarını çıkarıp salona koydum. Çalan zil sesi tüm evi doldururken koşup kapıyı açtım.

Alp zamam kaybetmeden bana yaklaşıp alnımdan öpecekken annemin yalandan öksürmesiyle elimden tutup kafalarımızı tokuşturdu.

Az önce sevgilimle erkek gibi tokalaştım.

"İyi gördüm seni, aslan parçası!"

Alp'e abartma der gibi baktıktan sonra üzerime atlayan Tuğra'ya sarıldım.

Alp yanımıza gelip bizi ayırdıktan sonra Tuğra'ya kendisi sarıldı. Hatta öyle bir sarıldı ki çocuğun nefesi kesildi, domatese döndü sarı civcivim.

"Ben de sarılayım sana Tuğra arkadaşım. Pek bir severim seni. 'S'everim Tuğra!"

Tuğra'nın kıpkırmızı olduğunu gören Baran, onları ayırıp annemin yanına gitti.

Annemle selamlaşan Baran'a dönüp "Ezgi nerede?" diye sordum.

Baran'ın yüzü hafiften kızarıp elleri saçlarına giderken Tuğra pis pis sırıtıp anlatmaya başladı.

"Kanka yolda bu beni dövüyordu, ana avrat düz gidiyor bana tabii. Sonra bir amca kızdı buna. Bu salak da amcaya atarlandı falan.

Ezgi'lere gittik bir de ne görelim. O amca Ezgi'nin babası çıktı. Haliyle de Baran'la göndermedi kızı."

Herkes gülerken Baran kızgın bakışlarla Tuğra'ya odaklandı.

"Ee, şimdi Ezgi gelmeyecek mi yani?"

"Babası kendi bırakacak."

Baran suratını asıp kendini koltuğa attığında yanına gidip oturdum ve kolumu omzuna attım.

Baran'ın diğer tarafına oturan Alp bana ters bir bakış atıp Baran'ın omzunda olan kolumu ittirip kendi kolunu attı.

"Sen niye çağırdın bizi yukarıya?" Diye soran Tuğra'ya bakıp sinsi sinsi sırıttım.

Yeni Okul AlarmıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin