Między światłem a ciemnością

Rozdział 11

Przepraszam za długą przerwę, ale miałam blokadę twórczą. Następnym razem postaram się napisać więcej.

Na górze rysunek wykonany przez mojego przyjaciela.

....
Iris dziwiła nieobecność L oraz Light'a. Przeczuwała, że ma to coś związanego ze sprawą Kiry. Czuła się niekomfortowo będąc z dala od sprawy i najnowszych doniesień. Pamiętała obietnicę, którą złożył jej Watari, dlatego co przerwę nerwowo włączała telefon by sprawdzić czy nikt nie dzwonił. Dlatego zaskoczył ją widok Ryuka, który jak gdyby nigdy nic unosił się nad ziemią w okolicach jej ławki. Dzwonek uniemożliwił jej dowiedzenie się co tu robi, usiadła więc w ławce starając się ignorować Shimigami, który postanowił poszukać - jak się domyślała - jabłek w torbach uczniów. Z niepokojem oglądała jego poczynania błagając by żadna z toreb się nie przewróciła. Powróciła wzrokiem do tablicy, by przepisać zagadnienia. Tego dnia lekcje dłużyły się niemiłosiernie, a ciągle jęczący Ryuk nie pomagał Iris w przeżyciu tego dnia.

- Masz jabłko? - spytał gdy opuszczali teren szkoły.

Nie odpowiedziała, ignorowała go puki nie dotarła do swojego domu. Zastanawiając się jak doszło do tego, że widziała Shinigami, które nie są widoczne dla ludzkiego oka. Nie miała równierz pewności jak Ryuk znalazł Light'a i dlaczego postaniwił z nim zostać. Czy jabłka to jedyny powód? Czy Light to naprawdę Kira?

- Więc co tu robisz? - spytała kładąc przed nim czerwone jabłko.

- Po prostu mi się nudziło - odparł.

Zapadła cisza. Iris zastanawiała się czy powinna zapytać boga śmierci o aktualny stan śledztwa. Był tam przez cały czas, dlatego podejrzewała, że wie wszystko o prowadzonej sprawie.
Miała równierz kartę przetargową gdyby Ryuk nie chciał współpracować, oczywiście chodziło o jabłka.

- Czy wiesz coś o aktualnym stanie śledztwa ? - zapytała wstając.

- Gdyby było coś ważnego dowiedziałabyś się o tym - odparł - nie mam zamiaru się, w to angażować.

- Rozumiem - sięgnęła po ostatnie leżace na kuchennym blacie jabłko.

...
Mimo złapania podejrzanej o bycie drugą kirą, L nie czół satysfakcji. Coś nie pozwalało mu cieszyć się z tego dokonania. Oderwał wzrok od ekranów, na których widniał obrazy z trzech kamer, które monitorowały zamkniętych w oddzielnych pomieszczeniach Misę Amane, zamkniętego z własnej woli Light'a oraz Soichiro Yagami. Nie wiedział dlaczego, ale mimowolnie spojrzał w kąt pokoju, gdzie zwykle przesiadywała Iris, odkąd została odsunięta atmosfera się zmieniła. Czy odsunięcie jej było dobrym pomysłem?
Dlaczego tak dziwnie się czuję gdy pomyślę, że Kira może ją zabić? Co to za dziwny ucisk?
-Ryuzaki? Wszystko dobrze? -zagadnął Matsuda

Nie odpowiedział, po prostu wrócił do wpatrywania się w monitory.