Dawn Of The Walkers

Chapter 5: Knives vs. Zombies

Chapter 5
Knives Vs Zombies

Umalingawngaw ang mga putok ng mga baril namin sa kaninang tahimik na lugar. We are endlessly shooting and shooting every fucking zombies who's trying to come over our place. Marami sila kanina at ngayon ay bawas na. Joshua shoted the last one.

Ibinaba ko na ang baril ko ng humihingal at dinamdam ang nangangalay na balikat.

"Good shot sis." he said, tapping the top of my head. I mocked and slapped his hands away.

Naglakad kami palapit sa lugar kung nasaan ang mga kasama namin at ang mga taong niligtas namin kanina. Nakatayo lamang sila malapit sa sasakyan. Dumiretso kami sa gilid ng mga kasama namin. Napansin ko ang titig ng batang lalaki sa'kin. Same old with my sister.

"Salamat sa inyo mga ijo...at ija." sabi no'ng matandang nakasuot ng long sleeve at nahinto ang mga mata sa'kin.

"Wala bang nasaktan sa inyo?" Joshua asked putting back his pistols to his belt bags.

"Wala. Pwedeng bang ialis niyo na ako dito?" singit naman ng lalaking business man at nagpunta pa sa harap.

"Wow demanding mo t'song ah." I can see the instant annoyance in Volt's face at that man. "Ikaw lang talaga?"

Tumikhim ako para maagaw ang atensyon nilang lahat. "What are your names?"

They nodded in sync. That man with a shotgun prefers to call him Mang Abdul, a gun house owner. The other one in long sleeve is Father Chris. Yes, he's a priest.

That kiddo is France and the woman is Yna, his mom. Arthur is the businessman and I'm starting to get irritated at his demanding words. Pakiramdam ko umiinit ang dugo ko sa kaniya at baka maputukan ko pa ang bunganga nito para matahimik.

"Holy fuck?!" I hissed as I duck when Mang Abdul lift his gun to my direction.

Napitlag ako nang magpaputok siya sa likod ko. I turned my head and check behind me only to find a dead zombie near me.

"Let's find some shelter. It's getting dark."  Volt interrupted my glares at Mang Abdul.

He could have warned so my bloods won't come up to my head!

Lumingalinga kami sa  dumidilim na paligid at nagbabakasakaling may makitang pwede naming pagtaguan. Puro mga stores lang ang nakikita ko hanggang sa nagsalita si Ate Yna kaya umaling ang lahat sa kaniya.

"Malayo ang mga hotel mula rito. Nasa main market tayo ngayon."

We don't need a hotel tho.

May itinuro akong convenient store. "Doon muna tayo manatili isa pa may mga pagkain na rin doon." suhestiyon ko.

Sumang-ayon naman silang lahat kaya sinumulan na namin ang paglalakad. Si Jun at Harry ay sumakay muli sa mga sasakyan nila para mailapit sa store.

Nasa harap si Harvey at Josh. Nasa magkabilang gilid kami ni Volt at nasa likod si Manong Abdul at handang proktektahan ang nasa gitna namin. Harvey slowly opened the door while Joshua is saying something in front.

"Walang lalayo hangga't hindi ko sinasabi. Follow every rule if you want to live." he strongly said.

Lahat kami ay nasa loob na pati si Jun at Harry na bumalik sa mga posisyon nila. Nang lumingon ako sa may gilid na gawi ko at hindi kalayuan ay may limang zombies na pinagsasaluhan ang isang matabang tao.