Dawn Of The Walkers

Chapter 25: Wrong Place

Chapter 25: 

Wrong Place

At some thoughts, I can't stop myself asking when will this end? When we can kill Algo? When can we survive this shit? Napabuntong hininga na lamang ako at sinipa ang maliliit na bato na nasa harap ko habang patuloy pa rin sa paglalakad. 2 fucking hours. We are walking for almost 2 hours! Hindi ko nga alam kung hindi pa ba natutunaw ang mga paa ko kasi hindi ko na maramdaman.

And hey! Sobrang init, masakit sa ulo at mas lalong masakit sa balat!

"Can we search for some car? I'm tired walking under this freaking sun, Scott." I complained as I walked behind him.

"Yeah little rebel, just in case you see. Tell me." he said and glimpse at me showing his sarcastic reaction.

I rolled my eyes. Wala kaming nakikita na mga sasakyan dito. Wala nga kahit bisikleta. Baka sa gutom ng mga zombies pati sasakyan kinain na. Why they don't eat each other so they'll get rid?

"What the heck!" Scott hissed and pulled me.

We are now RUNNING and I don't know why until I found out that zombies are behind us. Walang hiya! Pagod na nga ako sa paglalakad tapos ngayon papatakbuhin ako? Bumitiw ako kay Scott at nagpaputok. Nakailang putok pa lang ako ng hilahin niya ako ulit.

"Dalawa lang tayo, marami sila! Let's go!" paalala niya at muli na naman akong hinila patakbo.

I hate running for your information and yeah, I don't have a choice.

Tumakbo pa rin kami ni Scott dahil marami nga ang humahabol sa'min. You know what's worser? They are also running. Nabitawan ko ang baril ko kaya mabilis kong dinampot ang baseball bat at hinampas ang zombie na biglang lumitaw sa gilid ko.

Hindi lang 'yon, may sumunod pa. Gamit ang bat ay nagawa kong manghampas. This is what I love. Smashing heads.

"Scott behind you!" I warned.

Pinulot ko ang baril na natapon ko kanina at inihagis ko sa kaniya dahil nagre-reload siya at hindi niya namalayan ang zombies sa likod niya. Pinagpatuloy ko ang paghampas ng mga ulo kahit na punong-puno na ako ng dugo. Sinipa at inapakan ko ang ulo ng zombie na nasa harapan ko.

"Go! Baka pagpiyestahan na tayo!" tulak ko kay Scott.

We ran again and more faster than we could. Mas lalo lang dumadami ang humahabol sa'min dahil may mga naglabasan sa mga sulok. Hindi matigil tigil ang mga mura na pinapakawalan ko.

"Running sucks. That's why I don't want to be an athlete!" I can't help but to glance at him because of what he said.

We are the same thing, Scott. May nakita kaming fence na gate at para iyong gate paalis sa lugar na 'to. So this is a village. Lumabas kami sa gate na 'yon at naghanap ng pwedeng panglock. Walang kandado o kahit kadena ang gate kaya nahirapan kami sa pagsara lalo na't papalapit na ang mga zombies.

"Can you hold it?" I nod instantly at Scott and he walked to find something to hold this crap.

I use the baseball bat to temporarily hold the gate. Until they came in front of me. Tinutulak nila ang gate habang ako ay pilit na pinipigilan 'yon. Masyado silang marami at ako lang mag-isa ang pumipigil kaya alam kong 'di magtatagal ay bibigay na ang hawak ko.

"Scott kapag hindi mo pa dinalian diyan at nakain ako rito ako mismo kakagat sa'yo!" I shouted as my veins are about to pump out. "SCOTT! I'M BREAKING!"

Ginamit ko na ang lahat ng lakas ko para hindi mabuksan ang gate. Tinutulak ko ito at tinutulak rin nila pero may iilang kamay na sinusubukan akong abutin. Sa tagal dumating ni Scott ay nagmumukha akong baliw na tinutukso ang mga zombie sa harap ko.