Dawn Of The Walkers

Chapter 7: Don't Trust

Chapter 7
Don't Trust

Dahan dahan kong kinuha ang pistol habang nagtatago kami. I can feel that zombies are everywhere that's why I keep myself on alert. I wore the earpiece again this time. I'm sure they woke up from a heavy dream because of that loud noise.

Was it the rescuers or nagset lang ang lalaking 'to ng bomba sa labas bago siya pumasok sa store?

Curiosity really hits me. Wala talaga akong kaide-ideya kung sino ang nagpasabog sa labas. Nahinto ako sa pag-iisip ng narinig ang tunog sa earpiece ko.

[Kira can you hear me?] It's Harry's voice.

"Yeah, can hear it clearly."

[I can see you. You're with a guy playing hide and seek with some zombies.]

"Wait, how did you know?"

Magtataka na sana ako kung paano niya nalaman ngunit hindi ko na naituloy ng makita ang isang CCTV camera sa likod namin.

[Nasa monitoring room ako at ng mga pinsan mo.]

[Sis, hindi ba kayo nasaktan sa pagpapasabog namin?]

It was Jun again and said what?

"Teka kayo ang nagpasabog? Bakit?" nilingon ako ng lalaking kasama ko pero hindi ko siya pinansin.

[We did that to distract all the zombies around you. There are too much for you to handle.]  sagot ni Joshua.

[Wag muna kayo umalis sa lugar niyo. Marami pa rin ang nakapaligid.]

Tumango lang ako habang nakatingin sa camera. Naupo muna ako dahil sa pangangalay ng mga tuhod ko na kanina pa nakatayo. Naramdaman ko ang pagtabi sa'kin ng lalaki at ang maingat na paglagay niya sa baril sa sahig.

Tinignan ko lang siya habang nakayuko at hinihingal. Nakahawak pa rin siya sa kabilang braso niya na may sugat.

"Are you okay?" I asked between our silence. I didn't receive any other answer but just a nod. "Nakagat ka ba?" I asked him seriously. This time he stared on me.

"If I would say yes, what will you do?"

"I...I don't know yet." I looked away. "It's either shot you or slice your neck with my knife."

Hindi ako nakarinig ng ibang salita mula sa kaniya maliban sa mahina niyang tawa.
I have this guts that he's actually a good person but still I don't want to get close. Maaring dahil sa takot na baka nakagat nga siya at hindi ko pa ri  siya kilala personally. I should be careful.

"Hindi ako nakagat..." nabaling ulit ang atensiyon ko sa kaniya pagkatapos niyang magsalita ulit.

Did I heard him right?

"...natamaan lang ako ng nabasag na salamin."

Nakahinga ako ng maluwag sa sinabi niya. I thought I'll be his first victim here if ever.

"Paano ka napunta dito?" he asked in a sudden.

"We are temporarily hiding here. Baka bukas lalabas na kami dito." sagot ko habang nilalaro ang baril ko.

"We? You mean may mga kasama ka?"

Tumango ako. "I'm with my cousins and their friends tsaka 'yong limang tao na tinulungan namin. Ikaw? Paano ka nakapunta dito?" balik tanong ko sa kanya.