Dawn Of The Walkers

Chapter 34: The Walking Money

Chapter 34

The Walking Money

"How can I shut my ass here Josh if your plan is just to fucking hide here?!"

Napapadyak ako sa inis at napairap dahil sa kaniya. Ni hindi niya nga ako pinapanin o kahit pakinggan man lang ang sinasabi ko. Just fuck. Hindi ako makapaniwala sa plano niya. His plan is to hide behind this walls! I was surprised really. Nasa harap na nga namin ang pesteng 'yan na na ilang Linggo na naming hinahanap tapo ito lang gagawin namin?

Inaatake na ako sa galit dito habang pinagmamasdan ang Algo na 'yan. Tumatatak sa buong isip at puso ko na siya ang dahilan kung bakit nawala ang mga mahal ko sa buhay at siya rin ang dahilan kung bakit ang daming naghihirap ngayon. Kaya magbabayad siya!

"We have to get out of here and f—"

"Calm down, Kira." Scott says, rubbing my shoulders.

I tossed his hands off. "No, Scott. Hindi pwedeng dito nalang tayo magdamag!"

Napatingin kami muli sa Algo nang umungol ito ng malakas at naglalakad paikot sa lugar. Hinahanap niya kami. Nakita niya kami kanina at susugod na sana ako pero hinila ako bigla ni Joshua at dinala sa pagtakbo.

"Look, nandito na tayo guys. We need to end this as soon as we can."

"Hindi mo nakikita kung gaano ka siya kalakas? Hindi mo ba nakikita kung ano ka lang?" sagot sa'kin ni Jun at parang nababanas na sa akin kanina pa.

"So? Tutunganga lang tayo dito? Why don't we try our best shot here?! Nandito na tayo wala nang atrasan. Siya ang hinahanap natin at nandito na siya oh!" duro ko.

Nakarinig kami ulit ng mga ungol. Tumingin kami sa labas at sabay sabay na napamura dahil sa mga zombies na naglabasan bigla sa kung saan. Muli kong tinignan isa isa ang mga kasama ko sa mga mata nila at pilit na kinakausap. Kung nandito lang sana si Harvey ay may papanig na sa'kin pero wala na siya. Dahil sa demonyong 'yan!

"Let's not wait for another chance. Let's go!" I snapped back, hearing Volt's announcement. Siya ang unang tumayo at lumabas sa pinagtataguan namin.

I pulled my gun's trigger and full pack my hands with grenades. Pinagtaaan ko ng kilay ang dalawa kong kilay na ngayon ay nakatunganga pa rin. Joshua closed his eyes before he sighed and started to move out.

"Kira and Scott. Handle the zombies. We will face Algo." Jun ordered us.

"Hey! That—" my sentence was blocked by Scott.

"Copy."

I rolled my eyes heavenwards. We are moved out from our hideout now. Pinagmasdan ko ang tatlo habang papunta kay Algo na pinapaliguan nila ng bala at parang nagsasayang lang sila dahil parang hindi man lang ito tinablan. I want to face that one too.

"Zombies first Kira!" sigaw sa'kin ni Scott ng mapansin ako habang nagpapautok siya sa kabila. "You can't kill that one."

"Really?" I say, sarcastically.

Kinuha ko ang mga bomba sa bag ni Scott. Hindi niya pa nagagamit ang mga ito kaya ako na ang gagamit dahil naubos ang dala dala ko kanina. Dala ang mga bomba ay tumakbo ako at inihagis 'yon sa iba't-ibang direkyon kung nasaan ang mga zombies.

Ang iba pang natira ay pinaputukan ko na. It takes 10 minutes I guess bago ko pa napatumba lahat. I shot the last one standing.

"Ang daya mo ah?" Scott mocked a face at me when he reached my position. "Hindi mo man lang ako tinirhan."