Vampire Revenge√

#9

Jungkook ging nog met Yeri mee. "Ik vind het spijtig wat hij allemaal heeft mee gemaakt." Zei Yeri. Ze liep helemaal tegen Jungkook op. "Waarom zei je het niks tegen me." Zei Yeri. "Omdat ik niet roddel." Zei Jungkook en keek Yeri aan. Yeri Zuchte. "Dus je kende die twee ook?" Vroeg Yeri en keek Jungkook aan. Jungkook keek weg van Yeri en keek de lucht in. "Ja ik kende ze allebei." Zei Jungkook. "Wisten ze dat jullie nouw ja vampieren zijn?" Vroeg Yeri zachtjes. "Ja ze wisten het, Omdat Yoongi ook een is. Maar vertel niks aan Luna en Junghwa dat we vampieren zijn." Zei Jungkook. "Je weet dat Luna Jimin leuk vind en andersom ook." Zei Yeri.

"Ik denk dat we hun twee ins een handje moeten helpen." Zei Jungkook. "Ja dat doen we." Zei Yeri en glimlachte. Jungkook moest ook ineens glimlachen. Hij gaf Yeri een kus op haar voorhoofd. Ze liepen erna lachend door het parkje. "Dat is lang geleden Jeon Jungkook." Hoorde ze een stem. Jungkook en Yeri keken achter hun. Er stond een jongen achter hun.

"Kang Daniel, wat doe jij hier?" Vroeg Jungkook en keek beetje boos naar hem. "Ah Jungkook ben blij dat ik je zie, en verwonderd dat je met een meisje bent. Hi ik ben Kang Daniel wat is jouw naam Cutie." Glimlachte Daniel naar Yeri. "Dat zijn jouw zaken niet." Zei Jungkook kwaad. "Ah ik zie het al, is zij je nieuwe vriendin." Zei Daniel. "Wat nieuwe vriendin, Jungkook waar heeft hij het over." Zei Yeri. "Ow jij bent zijn vriendinentje." Zei Daniel. "Ja naruutlijk ben ik zijn vriendinentje." Zei Yeri. "Sorry ik dacht gewoon als vriendin." Zei Daniel. Jungkook keek hem aan. "Wat doe je nog laat hier met een bloem in je hand?" Vroeg Jungkook. "Ik kom de plaats bezoeken waar Joani is vermoord." Zei Daniel. Jungkook keek meer kwaad.

"Dat is meer dan 100 jaar geleden gebeurd, en je komt nu af. schaam je als beste vriend." Zei Jungkook boos. "Schamen waarom, de enigste dat hier zich moet schamen ben jij Jungkook." Zei Daniel en grijsde naar hem. "Waar is de plaats, ik en Jungkook komen me bidden." Zei Yeri. "Wat waarom?" Vroeg Jungkook en kruiste zijn armen. "Omdat je met haar bevriend was 100 jaar geleden." Zei Yeri. "Kom maar mee." Zei Daniel en liep al voorop. Yeri nam Jungkook mee. Daniel stopte bij een boom en legde de bloemen neer.

"Hoe weet jij dat ze hier stierft?" Vroeg Jungkook. "Vergeet niet dat ik nog altijd bevriend ben met Yoongi Hyung, hij heeft me een brief gestuurd wat er gebeurde." Zei Daniel. "Waarom kom je nu pas terug." Zei Jungkook. "Ben lang genoeg weg geweest." Zei Daniel en keek Jungkook aan. Jungkook zei niks. Hij weet wat voor persoon Daniel echt is. Hij weet dat als hij niet ver van hem blijft dat er iets zal gebeuren met Yeri. En dat wil Jungkook niet. "Kom Yeri laat hem alleen hier." Zei Jungkook en nam Yeri's arm vast. "Daniel het was leuk je te onmoeten." Zei Yeri. "Insgelijk, Jungkook." Zei Daniel met een grijs.

Jungkook trok Yeri met zich mee. Ver weg van Daniel. Jungkook was heel in gedachten verzonken. Wat moest hij nu doen. Daniel is niet een van de beste die hij ken. Hij zal weer Jungkook leven een hel maken net als ervoor met Joani. Yeri wist niet dat Jungkook met Joani was. Hij vertelde altijd dat Yeri de enigste vriendinnetje was. Maar dat was een leugen. Hij wilde niet vertellen dat hij Joani vermoorden. Jungkook was nog altijd verliefd op Joani. Zelfs Yeri wist dat niet. Jungkook deed hard zijn best om Joani te vergeten maar er was niks dat zijn gedachten weg kreeg bij haar. Zelf niet Yeri.

Hij is met Yeri omdat hij ook verlieft is op Yeri. Maar niet zo sterk als die van Joani. Jungkook kon er zelf niks aan doen. Maar hij wist dat Joani nooit meer terug zal komen. Ook hoopte hij diep van binnen dat hij Joani ooit zal terug zien. Ook is het de volgende leven van Joani. Jungkook schrok even. Hij voelde een hand op zijn wang. Hij keek direk Yeri aan. Die aant lachen was.

"Zo in gedachten gezonken, waar dacht je aan?" Vroeg Yeri nieuwschrierig. "Ik zat te denken waarom gaan we niet samen wonen." Loog Jungkook. Yeri keek hem nog meer lachend aan. "Meen je dat Jungkook?" Vroeg Yeri blij. "Ja." Zei Jungkook. Yeri sprong op Jungkook. Jungkook moest snel zijn anders viel Yeri nog. "Zeker wil ik dat." Zei Yeri blij. "Praat eerst met je ouders erover en laat me zo snel weten." Zei Jungkook en glimlachte. Jungkook liep verder en had Yeri nog steeds vast.

-Ergens anders-

"Dankje Jimin dat je me naar huis bracht." Zei Luna. Jimin glimlachte. "Geen dank Luna." Zei Jimin. "Wil je niet even binnen komen?" Vroeg Luna. "Is je vader thuis?" Vroeg Jimin. "Nee hij is in Japan." Zei Luna. "Oef gelukkig, ik denk dat je vader mijn leven wil eindigen." Lachte Jimin. "Ja hij denk dat ik nog een klein meisje bent, dat ben ik dus niet meer." Zei Luna. "Laten we naar binnen gaan voor je nog koud krijgt." Zei Jimin. "Je kent me ook goed he Jimin." Lachte Luna als de de apartament binnen liep.

Luna liep al naar de keuken. "Wil je iets drinken?" Vroeg Luna. "Water is goed." Zei Jimin en liep ook naar de keuken. Hij zette zich neer op een stoel en keek naar Luna. Ze zetten erna 2 koppen op tafel. "Alstublieft." Glimlachte Luna. "Dankje Luna." Glimlachte Jimin nog altijd.

Luna blooste een beetje. "Luna is het goed dat ik hier blijft, dan kunnen morgen meschien wat samen gaan doen als je wild?" Vroeg Jimin. Luna keek Jimin aan. Ze voelde haar wangen wat gloeien. "Tuurlijk, lijk me leuk." Zei Luna. "Dan zal ik op de zetel blijven slapen." Zei Jimin. "Je kan ook mijn vaders kamer nemen, dan hoef je niet op de zetel te slapen." Zei Luna.  "Oke dan, dan zullen we gaan slapen is wel laat." Zei Jimin. Luna knikte e  stond op. Ze ruimde de kopjes op en liepen dan naar de kamers. "Slaapwel Luna." Zei Jimin. "Slaapwel Jimin." Zei Luna en deed de deur dicht.