Αποφάσισα να να πάω στη κουζίνα όσο ο Κώστας είναι στο μπάνιο και κάνει... Ότι κι αν κάνει.
Άνοιξα το ντουλάπι και πήρα τη μερεντα , έκοψα και μια μεγάλη φέτα ψωμί και πασαλειψα πάνω της καμιά δεκαριά κιλακια. Λίγο μωρέ ίσα να πάρει γεύση...
" επ τρως χωρίς εμένα? " Είπε όταν ήρθε στη κουζίνα.
" ποιος σε χέζει εσένα... "
Είπα σιγανα μπουκωμενη με τη μερεντα μου αλλά κάτι μου λέει πως με άκουσε.
Ουψιιι
"Είπες κάτι Δαφνούλα?"
Ρώτησε με σηκωμένο φρύδι που ξέρει ότι με εκνευρίζει.
" εγώ καλέ? Όχι βέβαια, η ιδέα σου..."
Ασυναίσθητα κοίταξα κάτω για να δω αν "έλυσε" όντως το "προβληματακι" του και κοκκινησα περισσότερο από σάλτσα ντομάτας.
"Αν συνεχίσεις να με κοιτάς έτσι θα πρέπει να ξαναπάω πάνω..."
" πάψε ανώμαλο πλάσμα, δεν κοιτούσα καν εσένα , πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου δεν έχεις αγοράκι?"
" όχι αλλά έχω κάτι άλλο μεγάλο..."
"Τι δηλαδ- ΙΙΙΙΙ ΜΗ ΜΙΛΆΣ ΆΛΛΟ ΔΕΝ ΘΈΛΩ ΝΑ ΞΈΡΩΩΩΩ"
Φώναξα και κάλυψα τα αυτιά μου με τα χέρια μου. Ώρες ώρες κάνω σαν υστερικό πεντάχρονο, το ξέρω.
" είσαι γλυκούλα όταν κοκκινίζεις"
Είπε γελώντας και πάνω που πήγα να τον ευχαριστήσω βούτηξε από το χέρι μου το ψωμί με τη Μερέντα και άρχισε να τρώει. ΩΩ ΚΑΝΕΊΣ ΔΕΝ ΠΕΙΡΆΖΕΙ ΤΟ ΦΑΊ ΜΟΥΥΥ!!
"Εχεις 3 δευτερόλεπτα να αφήσεις κάτω το φαγητό μου αλλιώς θα σε βασανίσω ανελέητααα"
" χμμ ενδιαφέρον..."
Είπε και εγλυψε τα χείλη του. Α ναι ρε αυτός είναι μαζοχας.
"άστο ,χεστο είσαι τόσο βλαμμένος, απορώ γιατί σου μιλάω ακόμα! "
Είπα και αρχισα να ανεβαίνω στο δωμάτιο μου.
" επειδή με γουστάρεις τρελά μήπως?"
Γουατ?
Τι είπε μόλις τώρα?
ΜΑΣ ΠΙΆΣΑΝΕ ΜΑΣ ΠΙΑΣΑΝΕ ΟΠΙΣΘΟΧΏΡΗΣΗ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΆΝΩ ΟΠΙΣΘΟΧΏΡΗΣΗ!
" εξακολουθείς να έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτουλι σου και δεν σου κάνει καλό, να το κοιτάξεις, σου δημιουργεί παραισθήσεις..."
" καλααα περίμενε λίγο καιρό και θα σου πω εγώ..."
" γιατί τι θα γίνει σε λίγο καιρό? "
" α όχι δεν μπορώ να πω, είμαι βλαμμένος και δεν πρέπει να μου μιλάς."
Είπε με σηκωμένο φρύδι παλι ,τα λόγια που είπα πριν.
" δεν τελειώσαμε εδώ εμείς οι δύο "
YOU ARE READING
Every Good Girl Needs A Bad Boy
Romance"Πες μου σε παρακαλώ ότι το θες αυτό όσο το θέλω κι εγώ" είπε με κομμένη την ανάσα. Ένιωθα κατακόκκινη, η ντροπή μου ήταν εμφανής άλλη μία φορά. Τελικά έγνεψα καταφατικά, αποφεύγοντας το βλέμμα του που με κάρφωνε με λαγνεία. "Θέλω να το ακούσω μω...
