Θυμάστε πριν που σας είπα ότι βρήκα θάρρος? Ε λοιπόν το παίρνω πίσω.Εκείνος χαχανησε και σηκώθηκε από την καρέκλα του. Φαινόμουν τόσο μικροσκοπική μπροστά του που σε κάποιον άλλον θα φαινόταν αστείο να του πάω κόντρα. Εμ έλα που εγώ τώρα είμαι να τα κάνω πάνω μου από τον φόβο...
Ήρεμα Δάφνη, το χεις! Απλα μην δείχνεις πόσο φοβισμένη είσαι... Μπορείς να το κάνεις! Σήκωσε το κεφάλι σου και δείξε του ότι δεν είσαι ένα ανόητο ανυπεράσπιστο κοριτσάκι!
Εντάξει νομίζω ότι το χω!
"Ειπες κάτι μικρή?"
Ω θεέ μου, όχι όχι δεν είπα τίποτα , άσε με να φύγω πλιζ...
"Εκτός από ηλίθιος , είσαι και κουφός τώρα? "
Τι είπα? Γιατί το κάνω αυτό? Φύγε Δάφνη, τρέχα και φύγε!
Γέλια ακούστηκαν από την αίθουσα και μου έδωσαν λίγο θάρρος.
Κατά τ'αλλα τα χέρια μου είχαν ιδρώσει και έτρεμαν, είμαι σαν μυρμήγκι δίπλα του...αν με φυσήξει θα πέσω!
Φάνηκε στα μάτια του ότι είχε θυμώσει και ένα τρομακτικό χαμόγελο απλώθηκε στα χείλη του. Άρχισε να με πλησιάζει με αργά βήματα κι εγώ έκανα λίγα πίσω.
Έβλεπα όλα τα κεφάλια στη τραπεζαρία στραμμένα προς εμάς.
"ΤΙ ΚΟΙΤΆΤΕ ΡΕ?"
Φώναξε ο Άρης τοσο δυνατά, σε σημείο που έκλεισα τα μάτια μου.
Όλοι γύρισαν πάλι στο φαγητό τους και άρχισαν να ασχολούνται με τις παρέες τους.
Είχε φτάσει πολύ κοντά μου , η αναπνοή του εσκαγε δίπλα στο αυτί μου και το χέρι του είχε αρπάξει δυνατά το μπράτσο μου αλλά σε σημείο να μην το βλέπει κανείς άλλος. Αυτό σίγουρα θα άφηνε σημάδι.
"Ακου να δεις μικρή... Σε εμένα δεν θα ξαναυψωσεις τη φωνουλα σου γιατί έτσι και επαναληφθεί θα είναι η τελευταία φορά που θα ακουστεί... Με κατάλαβες?"
Ψιθύρισε και στο τέλος έσφιξε άλλο λόγο το χέρι μου.
"Ασε με, με πονάς! "
Φώναξα και θύμωσε κι άλλο. Σήκωσε ψηλά το χέρι του και νόμιζα ότι θα με χαστουκιζε. Όχι παλι....
Έκλεισα σφιχτά τα μάτια μου και περίμενα τον πόνο να γίνει αισθητός, κάτι που δεν έγινε ποτέ.
Ένιωσα ότι κάποιος τον τραβούσε από πάνω μου και άνοιξα διστακτικά τα μάτια μου.
YOU ARE READING
Every Good Girl Needs A Bad Boy
Romance"Πες μου σε παρακαλώ ότι το θες αυτό όσο το θέλω κι εγώ" είπε με κομμένη την ανάσα. Ένιωθα κατακόκκινη, η ντροπή μου ήταν εμφανής άλλη μία φορά. Τελικά έγνεψα καταφατικά, αποφεύγοντας το βλέμμα του που με κάρφωνε με λαγνεία. "Θέλω να το ακούσω μω...