25: Ή τώρα ή ποτέ.

10.4K 523 103
                                    


Γελούσαμε για λίγο ακόμα μέχρι που βγήκε η Έλλη από το δωμάτιο. Ο άτιμος εχει τόσο όμορφο γέλιο...

Εδώ γεννιέται ένας έρωτας μεγααααλος...

Τον έσπρωξα απότομα πίσω και έκανα την αδιάφορη.

Ω ναι φυσικά και μας είδε. Όχι ότι κάναμε και τίποτα απλά ήμασταν κοντά. Τώρα που το σκέφτομαι ήμασταν όντως πολύ κοντά.

"Ααα βλέπω κατατοπιστηκες στα μέρη εδώ..."

Είπε και μου έκλεισε το μάτι , ενώ όταν έφευγε σχημάτισε στα χείλη της "χώσου"

Ιου.

Ρολλαρα τα μάτια μου και γύρισα στο δωμάτιο χωρίς να δώσω άλλη σημασία στον τύπο. Δεν έμαθα και το όνομα του...

Είδα τα κορίτσια να διαλέγουν φορέματα και κάθησα δίπλα τους να δω κι εγώ.

"Καιι δε μου λες Στέλλα... Εκεί στην απέναντι πόρτα είναι οι γονείς σου? "

Ειπα και καλά ανηξερη...

" Οχι ρε ο αδελφός μου είναι ο Θάνος. Λογικά θα παίζει μποξ γι'αυτό δεν βγήκε να χαιρετήσει. "

Ααα ώστε Θάνο το λένε το παλικάρι μας το καθόλου εκνευριστικο.

" Ααα οκευ" απάντησα αδιάφορα.

Ευτυχώς όταν ήρθε η Έλλη δεν μίλησε γι'αυτό, μόνο μου έκλεισε το μάτι.

Αυτά τα γαλάζια μάτια του...

Συνελθε Ελένη δεν τον ξέρεις καν...

~ Δάφνης Ποβ ~

Μπήκε η Σάρα στο δωμάτιο και στην αγκαλιά της κρατούσε φορέματα όλων των χρωμάτων. Ουαου εγώ δεν έχω ούτε 5...

Μας τα άφησε πάνω στο κρεβάτι και αρχίσαμε όλες να διαλέγουμε. Το πρώτο που μου τράβηξε τη προσοχή ήταν ένα μπορντό μίνι φόρεμα. Μετά ένα σκούρο μπλε και ένα μωβ.

Τα δοκιμάσαμε σχεδόν όλα μέχρι που η κάθε μία κατέληξε. Εγώ τελικά φόρεσα το μπορντό που συμφώνησαν όλες ότι μου ταίριαζε απίστευτα πολύ.

Δεν ένιωθα και πολύ άνετα , ήταν κοντό αλλά όχι και τόσο , απλά δεν είμαι συνηθισμένη σε αυτά...

Μετά μου έδωσε η Στέλλα ένα ζευγάρι μαύρες γόβες καθώς ήμουν η μόνη που δεν είχα.

Μάλλον είναι καιρός να αγοράσω, τον τελευταίο καιρό έχουν χρειαστεί κάτι φορές...

Φόρεσα ένα διακριτικό μαύρο κολιέ που μου είχε δώσει η μητέρα μου και τα σκουλαρίκια μου. 

Every Good Girl Needs A Bad Boyحيث تعيش القصص. اكتشف الآن