~ Κώστας Ποβ ~
Δεν διακινδύνευσα να τρέχω πολύ με τη μηχανή κι έτσι απολάμβανα το αεράκι που με χτυπούσε περνώντας στις γειτονιές για να φτάσω σπίτι.
Βλέπω μια γυναικεία φιγούρα καθισμένη σε ένα πεζοδρόμιο και στρίβω λίγο τη μηχανή να πάω πιο κοντά της.
Τα φώτα την κάνουν να φαίνεται ξεκάθαρα και καταλαβαίνω πως είναι η Λίλα. Είναι μεθυσμένη και μάλλον περιμένει ταξί.
Σταματώ μπροστά της και φαίνεται να τρομάζει λίγο.
" ανέβα.."
" Κώσταααα "
Φώναξε ναζιαρικα και σηκώθηκε από κάτω προσπαθώντας να μη πέσει.
" εγώ... Ήπια λιγουλακι... Να τόσο λίγο.."
"Έλα να σε πάω σπίτι."
" αωω τι γλυκοοοςςςς...αν με δει ο πατέρας μου... Αλλά... Όχι δεν μπορώ να πάω σπίτι.. "
Είπε μπερδεμένα και ξεφυσηξα. Ένα καλό πήγα να κάνω γαμωτο και τώρα θα πρέπει να την ανεχτώ. Έχε χάρη που είμαι καλός άνθρωπος. Λέμε τώρα...
"καλά, έλα στο δικό μου."
"ΑΛΉΘΕΙΑ? ΤΈΛΕΙΑ! "
Φώναξε τόσο δυνατά που κοίταξα γύρω μου μην βγει κανείς και αρχίσει να μας βρίζει.
Ναι, με εκνεύριζε απίστευτα καποιες φορές -τις περισσότερες- αλλά δεν μπορούσα να την αφήσω έτσι στον δρόμο.
Ανέβηκε πρόθυμα και με αγκάλιασε σφιχτά από τη μέση χαϊδεύοντας με. Της έλεγα να σταματήσει αλλά ήταν μάταιο, ήθελε που ήθελε πάντα να περνάει το δικό της , τώρα που είναι μεθυσμένη είναι εντελώς ανώφελο.
Σε λίγα λεπτά φτάσαμε και την κατέβασα προσεκτικά για να μην έχουμε και κανένα ατύχημα. Ήταν πολύ μεθυσμένη.
" Κ-κωσταααα θέλω μια χαρηηη"
"νυστάζω τώρα , μου λες αύριο..."
Ήρθε πολύ κοντά μου και με στρίμωξε στον τοίχο πίσω μου. Για και στιγμή φοβήθηκα την επόμενη κίνηση της.
" Ρε Λίλα δεν είναι η ώρα, εγω- "
Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω, αφού τα χείλη της κόλλησαν με δύναμη στα δικά μου. Έβαλε τα χέρια της στον αυχένα μου και με τράβηξε πιο κοντά της. Γαμωτο, ήξερε τα ευαίσθητα σημεία μου.
Προσπάθησα να αντισταθώ στην αρχή αλλά το φιλί της με παρέσυρε και για λίγο ξέχασα πόσο σκύλα είναι.
Σταμάτησα και την έσπρωξα πίσω.
" αυτό δεν θα ξαναγίνει! " Φώναξα.
" έλα τώρα, αφού το ήθελες! "
"ΟΧΙ! Μην με ξανα ακουμπήσεις! "
Με κοίταξε με ένα από τα πιο άγρια βλέμματα μίσους που είχα δει και έφυγε.
Μπήκα μέσα στο σπίτι μου και ακούμπησα την πλάτη μου στην πόρτα γλιστρώντας κάτω.
YOU ARE READING
Every Good Girl Needs A Bad Boy
Romance"Πες μου σε παρακαλώ ότι το θες αυτό όσο το θέλω κι εγώ" είπε με κομμένη την ανάσα. Ένιωθα κατακόκκινη, η ντροπή μου ήταν εμφανής άλλη μία φορά. Τελικά έγνεψα καταφατικά, αποφεύγοντας το βλέμμα του που με κάρφωνε με λαγνεία. "Θέλω να το ακούσω μω...
