Every Good Girl Needs A Bad Boy

33: Pancakes

~ Τζέισον Ποβ~

*Λίγη ώρα πριν*

Δεν το πιστεύω αυτό που είδα προηγουμένως. Το είπε και το έκανε ο μαλακας ο Κώστας. Δεν θα του περάσει όμως...

Άναψα ένα τσιγάρο και προχώρησα προς τη κουζίνα. Τα ντουλάπια άδεια, το ψυγείο άδειο. Υπέροχα.
Έπιασα ένα μπουκάλι ποτό και το άνοιξα. Γέμισα ένα ποτήρι και άρχισα να πίνω. Πώς μπόρεσε η Δάφνη να φύγει μαζί του?

Την άφησα μόνη της. Εγώ φταίω. Από τότε που εμφανίστηκε ξανά στον δρόμο μου ο Κώστας υποσχέθηκα να μην την αφήσω στα χέρια του, αλλά θύμωσα και έφυγα μακριά της,ενώ δεν έφταιγε.

Πάρτα Τζέισον.

Έπεσα με φόρα στον καναπέ, έκλεισα τα μάτια μου με τα χέρια μου και ξεφυσηξα.

Ήλπιζα το ποτό να με κάνει να ξεχαστω λίγο αλλά έδρασε ακριβώς με αντίθετο αποτέλεσμα. Άρχισα να νιώθω ένα βάρος στο στήθος και αναμνήσεις να με κατακλύζουν.

Αναμνήσεις με τους γονείς μου, με τους φίλους μου, με την ήσυχη ζωή στην Αγγλία χωρίς μπλεξίματα και την Δάφνη, που όσο και να θέλω να την έχω κοντά μου, ποτέ δεν είναι πραγματικα.

Δεν μου αρέσει να νιώθω ευάλωτος, δεν θέλω.

Έπιασα το ποτήρι και το γέμισα ξανά με ποτό. Το κατέβασα με τη μία και σηκώθηκα επάνω. Τι πάει λάθος μαζί μου? Γιατί να είναι όλα τόσο χάλια?

Κοίταξα τη φωτογραφία των γονιών μου, πάνω στο ξύλινο έπιπλο. Δεν έπρεπε να με αφήσετε. Δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα μόνος μου.

Τα μάτια μου άρχισαν να βουρκωνουν και να κοκκινίζουν. Χάιδεψα τα χαρούμενα πρόσωπα τους με τον αντίχειρα μου.
Δεν έπρεπε να είχαν γίνει έτσι τα πράγματα.

"ΓΑΜΩΤΟ!" φώναξα αγανακτησμενος και σε δευτερόλεπτα η κορνίζα είχε βρεθεί σπασμένη στο πάτωμα. Ωχ οχι... Τι έκανα?

Ο ήχος κλήσης του κινητού μου ήχησε από τη τσέπη μου.
"Έλα γρήγορα, σε χρειαζόμαστε" είπε η βαριά αντρική φωνή και το επόμενο δευτερόλεπτο είχα κιόλας βάλει παπούτσια. Δεν έχω χρόνο τώρα να ασχοληθώ.
"Έρχομαι" είπα κοφτά και το έκλεισα καθώς προσπαθούσα να βάλω το τζακετ μου.

~Δαφνης Ποβ~

Προχώρησα με αργά βήματα μέσα στη κρεβατοκάμαρα. Ο διάδρομος ήταν καλυμμένος με ένα σκουρόχρωμο, παλιό χαλί και σε μερικά σημεία που ακουμπούσε το πόδι μου , το πάτωμα έτριζε ελαφρώς. Μπήκα μέσα στο δωμάτιο και άνοιξα το φως. Υπήρχε ένα μεγάλο κρεβάτι που φαινόταν υπερβολικά άνετο, μαλακό και σχετικά καινούριο σε σχέση με τα υπόλοιπα έπιπλα. Μία μικρή ντουλάπα υπήρχε λίγο πιο δίπλα , μια μπαλκονόπορτα και ένα γραφείο με μια μικρή βιβλιοθήκη όλα σε αποχρώσεις ενός σκούρου καφέ.