... ΝΤΡΙΙΙΝΝΝΝΝ
Ποιος είναι βραδιάτικα γαμω το-
" Τζέισον;"
"εμ.. γεια, τελικά δεν θα πάμε;"
"να πάμε που; " Τον κοίταξα με περιέργεια. Τι λέει?
"Το πρωί σε ρώτησα αν θες να πάμε καμιά βόλτα το βράδυ και μου είπες "ναι, οκ"
"ωχ ναι συγγνώμη ξεχάστηκα τελείως"~Φλασμπακ~
ΟΜΓΟΜΓΟΜΓ ΤΟΝ ΕΊΔΑΤΕ;; όχι ε; ΧΆΝΕΤΕ !!
καλεεεεε ΤΙ ΜΑΤΑΡΕΣ ΗΤΑΝ ΑΥΤΈΣ;; ΤΙ ΣΏΜΑ;; ΤΙ ΓΩΝΊΕΣ;; αααχχχ" οκ;"
" τι;"
"σε αυτό που σε ρώτησα"
"ααα ναι αφαιρέθηκα, ναι οκ "
" τέλεια "Τι με ρώτησε;;; Πωω μιλούσε κι εγώ τον χαζευα ΤΖΙΖ ΔΆΦΝΗ
~Τέλος φκασμπακ~
" δεν πειράζει, καλύτερα να φεύγω, ας βγούμε μια άλλη μέρα "
Είπε απογοητευτικός και πήγε να φύγει.ΌΧΙ ΡΕ ΓΑΜΏΤΟ ΤΙ ΈΚΑΝΑΑΑΑΑΑ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΊΑ ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΈΧΑΣΑ ΚΑΙ ΤΏΡΑ ΦΕΎΓΕΙ
"εμ.. θες να περάσεις; Φτιάχνω κρέπες , αφού ακυρώθηκε η βόλτα μας μην πάει χαμένο, μπορούμε να δούμε κάποια ταινία "
" καλύτερα, μη σε βάζω σε μπελάδες "
" όχι καλαε, έλα έτσι κι αλλιώς μόνη μου είμαι "Αυτό είναι που φοβόμαστε
"καλά τότε"
Συμφώνησε και άφησε το τζιν τζακετ του στον καλόγερο.
"πως έμαθες που μένω;"
"όποιος ψάχνει βρίσκει μικρή"
"μάλιστα..."Ένιωθα το βλέμμα του πάνω μου ,με σκαναρε από πάνω έως κάτω , κίνηση που με έφερε σε αμηχανία αλλά προσπάθησα να μη το δείξω γιατί τότε θα ήταν ακόμα πιο αμήχανο.
Πολύ ησυχία έπεσε ρε παιδιά
"σαν το σπίτι σου , θες να βάλω να φάμε κρέπες;"
"αμέ"Πήγα στη κουζίνα, έφτιαξα τις κρέπες και καθησαμε στο σαλόνι να τις φάμε.
"ποια ταινία θες να δούμε;"Κάνε θεέ μου να μην πει θρίλερ.
Κάνε θεέ μου να μην πει θρίλερ.
Κάνε θ-
"τι θα έλεγες για ένα θρίλερ;"Ε άι χέσου.
"θ-θριλερ;;; Εμ.. οκ άμα θες "
"φοβάσαι" με ρώτησε με σηκωμένο φρύδι.
" τι; Όχι φυσικά ! Δηλαδή τι ακριβώς να φοβηθω? Τα τέρατα? Τους δολοφόνους? Τα αίματα? Πφ , σιγά... Έχουν γίνει καθημερινότητα. "Είπα γρήγορα με ένα τρομοκρατημένο ύφος και πήρα αγκαλιά το μαξιλάρι του καναπέ.
"καρφωθηκες μικρή, δεν πειράζει όμως αν φοβηθεις αγκάλιασε με..."Ώπα ώπα ώπα ώπα
Μόλις μου είπε να τον αγκαλιάσω;; Αμαν αμάν ΦΈΡΤΕ ΘΡΊΛΕΡ ΠΑΙΔΙΆ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΔΟΎΜΕ ΞΑΦΝΙΚΆ ΕΧΩ ΜΙΑ ΌΡΕΞΗ.
ESTÁS LEYENDO
Every Good Girl Needs A Bad Boy
Romance"Πες μου σε παρακαλώ ότι το θες αυτό όσο το θέλω κι εγώ" είπε με κομμένη την ανάσα. Ένιωθα κατακόκκινη, η ντροπή μου ήταν εμφανής άλλη μία φορά. Τελικά έγνεψα καταφατικά, αποφεύγοντας το βλέμμα του που με κάρφωνε με λαγνεία. "Θέλω να το ακούσω μω...