Summoner 4 ( fan fictie )

Hoofdstuk 3

Dit is een iets korter hoofdstuk maar ik hoop dat jullie het toch mooi vinden. Als ik enige fouten heb gemaakt in dit hoofdstuk ( of in andere hoofdstukken ) voel je vrij om dat te melden in de chat.

Fletcher
Ik spoorde Ignatius aan om nog sneller te gaan. Ik wou niet al te veel aandacht treken maar boven de hoofdstad had ik niet al te veel keuze. Ik vloog met een grote boog rond het centrum op weg naar het koninklijk paleis in het noorden van de stad. De elf zat bijna bewegingloos achter me. Ik lande in de tuin van het paleis en haf Ignatius meteen zijn welverdiende rust, Athena liet ik nog wat rond vliegen ze kon namelijk nog van nut zijn en zij was niet al te moe van de reis. Ik wandelde rustig naar de achteringang van het paleis de ogen van de elf stonden groot terwijl ze vol bewondering naar het bouwwerk keek. Er stond 1 wachter in houding, waarschijnlijk door Fletchers komst op een demoon een zijn deftige costum. Kom even met ons mee zij ik rustig tegen de wachter. Maar euhm de wachter aarzelde. Nu beval ik op norse toon die geen tegenspraak duldde. Ik wandelde het bouwwerk binnen door lange avonden en vele onderhandelingen wist ik precies de weg. De elf keek haar ogen uit terwijl ze door de rijkelijk versierde gangen liepen. Ik moest mijn best doen om ook niet te blijven staan, vol bewondering voor de prachtige schilderijen en wand tapijten. Hou de elf in de gaten zij ik tegen de wachter die me verbaasd aankeek. Wacht bent u de koning vroeg de elf ongelovig? Ik schoot in de lag, nee ik ben niet de koning. Ze leek iets wat gerustgesteld, ik kon het niet laten om er aan toe te voegen we gaan naar de koning. De schrik kwam terug in haar blik en Fletcher lachte inwendig waarbij hij zig meteen schuldig voelde. Ze kwamen aan bij een deur waar de persoonlijke wachters stonden. Sir Raleigh, zei de hoofdwachter ik knikte hem even toe kan ik met de koning spreken vroeg ik met luide stem. De koning wenst niet gestort te worden. Is hij binnen vroeg ik onverstoord verder. Euh ja antwoordde de wachter aarzelend. Ik wandelde rustig naar de deur een deed hem open terwijl de wachter me nog probeerde tegen te houden met een euh nee uh sur. Ik stond nu bij het bureau van de koning waar de koning zijn meeste tijd sleet. Koning Harold keek geërgerd op van zijn stapel papieren voor zijn neus. Fletcher, ik wist niet dat je in de buurt was, de ergernis verdween gedeeltelijk uit zijn ogen. Dat was ik ook niet, maar belangrijker kijk wie ik bij me heb zei ik terwijl ik een teken deed dat de elf naar voren moest komen. De ogen van de koning vernauwden zich tot spleetjes, sorry ik ken je niet wat is je naam? Het is de zus van Sylva antwoordde ik voor haar. De belangstelling van de koning was gewekt. Bedoel je die die haar eigen moeder heeft vermoord. Ja die antwoordde ik. Ik heb een naam zij de elf uitdagend. En die is? Alexia. Hoe ben je haar tegengekomen vroeg de koning nieuwsgierig. Ze probeerde me te vermoorden ik een herberg zij ik nuchter. Dat heb ik niet gedaan barste Alexia uit. Ik wou gewoon informatie over mijn zus. Om haar te vermoorden vroeg Harold. Ik werd bleek bij de gedachte. Nee om met haar te spreken over onze vader. En waarom denk je dat ze tegen jou zou willen spreken. Ze sloeg haar ogen neer. Voor de waarheid mompelde ze. Welke waarheid vroeg ik lichtelijke geërgerd. Ik heb mijn moeder niet vermoord! En wie heeft dat dan wel gedaan? Mijn vader of toch Sylva's vader. Jullie zijn toch zussen ... Half zussen onderbrak ze me. Waarom zouden we je geloven? Ze sloeg haar ogen neer, ik heb geen bewijs, waarom denk je dat ik terug naar hier ben gekomen. Om je zus te vermoorden. Nu ze clan leider gaat worden. Ik wende me verbaasd naar koning Harold. Hoe weet je dat vroeg ik op scherpe toon. Harold keek me recht in de ogen. Ik heb goede banden met de elfen. In de hoge kringen van de elfen is het al langer bekend. Hoe lang? Min of meer 4 jaar. Je wist al vier jaar van de trouw en je hebt nooit de moeite gedaan om het me te vertellen. Mijn stem eindigde in een woeste brul en ik hoorde dat er hier een daar wapens werden getrokken door de wachters. Ik ademde een keer diep in een uit. Ik had meerdere technieken geleerd om tot rust te komen, in de ether had je dat soms nodig. Nauw snauwde ik naar Alexia. Euh omdat ik nu een demoon heb. Ik trok verbaasd een wenkbrauw op en hoe heb je dat voor elkaar gespeeld, demonen vliegen namelijk niet gewoon naar je toe om gevangen te worden laat staan dat je de ether bent binnen gekomen. Het volk waar ik de afgelopen jaren bij heb geleefd heeft me de ether in en uit gekregen. En welk volk mag dat dan zijn. Ik heb beloofd om niets over hun te vertellen zei ze resoluut. Ik gromde geërgerd. Wat zullen we met haar doen vroeg ik aan de koning ik probeerde om geen emoties in mijn stem te laten doordringen. Waarom moest iedereen me bedriegen? Ik had liever de korte pijn van de waarheid dan de lange ziekte van de leugens. We sluiten haar op en laten de elfen komen om haar op te hallen zei zullen het wel verder afhandelen. Wachters breng haar naar de. Harold stopte met zijn zin hij dacht even waar hij haar kon opsluiten in het paleis. Doe maar naar de gasten kamer. Maar zorg ervoor dat ze bewaakt wordt. De elf werd meegenomen door de bewakers zonder veel tegenwerking waarschijnlijk omdat ze te moe was. Zijn we hier nu klaar vroeg ik aan Harold. Fletcher je moet begrijpen dat ... ik luisterde al niet meer. Ik zie dat als een ja, en weg was ik, nu al voor de tweede keer in twee dagen tijd moest ik weg stormen van iemand die ik had gezien als een vriend.