Μία κοπέλα και ένας θάνατος...ή περίπου και όλα όσα γνωρίζει θα ανατραπούν...Ένας άντρας στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής της θα σταθεί δίπλα της φύλακας άγγελος της. Και θα τον χάσει παίρνοντας όμως πίσω τη ζωή που της ανήκει.. Θα αναγεννηθεί από...
Προσπαθώ να διώξω για δεύτερη φορά αυτή την ενοχλητική θολούρα τρίβοντας τα μάτια μου με τα χέρια μου για να αντικρίσω ανοίγοντας τα μια αρκετά γνώριμη και γεμάτη αναμνήσεις περιοχή. Βρίσκομαι να στέκομαι μπροστά στο πατρικό μου σπίτι , στη μέση της αυλής , ακριβώς μπροστά στην εξώπορτα και με κατακλύζει ένα συναίσθημα θλίψης -αλλά και μια αγαλλίαση συγχρόνως που δεν αντικρίζω τα καζάνια που κοχλάζουν - και αμέσως τα μάτια μου βουρκώνουν στη θέα ενός αγαπημένου μέρους όπου έχω περάσει 16 σχεδόν υπέροχα ανέμελα χρόνια.
-«Ηρέμησες βλέπω ε;» ακούω την σπαστική βραχνή φωνή δίπλα μου που με κάνει να πεταχτώ τρομαγμένη.
Αυτόν τον είχα ξεχάσει!
Γυρνάω το σώμα μου και τον κοιτώ προβληματισμένη σμίγοντας τα μάτια μου και αμέσως ξεκινώ να βηματίζω γύρω του επιθεωρώντας τον με προσοχή .
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-«Τι σκατά;» μονολογεί ο ζαβός ο άγγελος μου προβληματισμένος για να σταματήσω εμπρός του και να τον κοιτάξω όσο περισσότερο βλοσυρά μπορώ.
-«Και που είναι τα φτερά σου αν είσαι ο φύλακας άγγελος μου, ε; Ποιός είσαι;» τον ρωτώ ειρωνικά και βάζω στη μέση τα χέρια μου περιμένοντας την απάντηση του.
Τον κόλλησα στον τοίχο έτσι;
-«Σοβαρά τώρα; Από όλα αυτό βρήκες να ρωτήσεις;» απαντάει φανερά έκπληκτος ο άγγελος κοιτώντας με προβληματισμένος.
Τον κόλλησα, χα!
Αμετακίνητη κουνώ το κεφάλι μου θετικά ενώ τα μαλλιά μου ανεμίζουν και του κάνω νόημα με το χέρι ,αργά και βαριεστημένα, να απαντήσει στην ερώτηση μου χωρίς χρονοτριβές.
