ΜΠΕΛΑΔΕΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ

~33~

Δευτέρα πρωί.

Έχοντας  ενημερώσει τους αναζωογονημένους και ερωτευμένους μου  γονείς  με το που ήρθαν για το που πρόκειται να  εργαστώ μερικές ημέρες και πήρα την συγκατάθεση τους και τα προβληματισμένα βλέμματα τους όπως ήταν φυσικό και επόμενο ,  βρίσκομαι  έξω από το κατάστημα του Πάνου ντυμένη με μια κοντή τζιν σαλοπέτα με ένα απλό μακό και σπορτεξ.

Όταν τηλεφώνησα στη Κατερίνα να την ρωτήσω τι να φορέσω  μου  είχε συστήσει να ντυθώ απλά και να είμαι ο εαυτός μου αν και με κορόιδεψε λίγο αποκαλώντας με Αναστάζια Στιλ και τα σχετικά. Έπεσε πολλή καζούρα  από μέρους της αλλά έσφιξα τα δόντια για χάρη των αγέννητων παιδιών μου. Από τώρα πρέπει να τους αποδείξω ότι η μανούλα είναι σοβαρός άνθρωπος. 

Φυσικά επηρεασμένη  από την αναφορά της  στις πενήντα αποχρώσεις του γκρι , πέρασα ένα ολόκληρο βράδυ να φαντασιώνομαι τον Πάνο να με δένει με τα σχοινιά της οικοδομής και να κάνουμε κολασμένο σεξ μέσα στους διαδρόμους του μαγαζιού , κάπου ανάμεσα στις πρόκες και στα κατσαβίδια.

Όσο κρύο νερό και να έριξα το πρωί στο πρόσωπο μου , η κοκκινάδα από την ντροπή μου δεν έφευγε με τίποτα.

Κοιτώ τελευταία φορά τα μάγουλα μου στον καθρέπτη και κατεβαίνω από το μικρό αυτοκίνητο μου την στιγμή που βλέπω το φορτηγάκι του Πάνου να παρκάρει δίπλα στο δικό μου.

Θα ισχυριστώ ότι με άρπαξε ο ήλιος ..

-«Καλημέρα !» λέω δυνατά και χαρούμενα και κλείνω τη πόρτα του αυτοκινήτου μου προχωρώντας προς το μαγαζί όπου ο Πάνος προσπαθεί  να σηκώσει το ρολό.

-«Καλημέρα και σε σένα. Δεν είπαμε να έρθεις κατά τις 10; Γιατί τόσο πρωί;» ρωτάει ανάλαφρα και αφού έχει ήδη ανοίξει μπαίνουμε μέσα σχεδόν ταυτόχρονα.

-«Η σωστή υπάλληλος έρχεται νωρίς.» απαντάω ενώ περιεργάζομαι το χώρο.

Ράφια , ντουλάπια και μπογιές...πολλές μπογιές..

-«Θα πάω να πάρω καφέ από δίπλα. Πως τον πίνεις να σου φέρω ;» ρωτάει και στρέφω το κεφάλι μου και τον κοιτώ.

Με μονωτική ταινία, σκέφτομαι αλλά νιώθω να κοκκινίζω ξανά από ντροπή. Κολασμένα όνειρα σας μισώ αυτή τη στιγμή!

-«Γλυκό πολύ. Με πολύ γάλα. Και πολύ δυνατό.» απαντώ δίχως να καταλαβαίνω ούτε εγώ τι λέω.