ΜΠΕΛΑΔΕΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ

~31~

Παρκάρω το αυτοκίνητο στην πανσιόν και κατεβαίνουμε όλοι  από το αυτοκίνητο και  όσο τους ακούω να γελάνε με τα σαχλά αστεία του Χαρίδημου τόσο είμαι έτοιμη να ουρλιάξω από τα νεύρα μου. Δεν φτάνει που βαρέθηκα τη ζωή μου στη παραλία μιας και έπαιζαν βόλεϊ , ρακέτες και ότι έχει σχέση με μπαλάκια και  με πάρκαραν στην ξαπλώστρα και κοιμήθηκα σαν το βόδι ,με ξέχασαν εκεί  κάτω από τον ήλιο δυο ώρες και το σώμα μου θυμίζει κόκκινη στολή του Άγιου Βασίλη .... Κοίτα μια φιλενάδα και ένα ξάδερφο που έχω... 

Και όσο αυτοί χαχανίζουν ευτυχισμένοι εγώ βουτάω τη τσάντα μου και την σέρνω προς την πανσιόν μιας και δεν μπορώ καν να την ακουμπήσω στον ώμο μου  χωρίς να τους δώσω σημασία.  

Κοίτα πως χαχανίζουν σαν βλαμμένα ...Έρωτες ...πφφφ...σαχλαμάρες και αηδίες...

Ούτε που αντιλαμβάνονται ότι έφυγα και βαδίζω σκεφτική προς την πανσιόν. Άραγε γιαούρτι στραγγιστό βάζουν στο έγκαυμα ή απλό γιαούρτι; Θα βρω στη κουζίνα ή θα πρέπει να οδηγήσω μέχρι το ψιλικατζίδικο;

-«Μισή δεκάρα για τις σκέψεις σου.»

Σηκώνω το βλέμμα  ξαφνιασμένη και βλέπω τον Παναγιώτη μπροστά μου, αρκετά ιδρωμένο και λερωμένο με χρώματα  παντού και τα μάτια του αν και κουρασμένα λάμπουν ενώ  με κοιτούν με ενδιαφέρον.

Ακόμα δουλεύει;! Νόμιζα ότι θα είχε τελειώσει και θα είχε φύγει...σκέφτομαι και ξεροκαταπίνω το σάλιο μου στη θέα του. Αχ...

-«Άδικα θα πάει η δεκάρα σου.» λέω κοφτά  και τον προσπερνώ.

Έχει οικογένεια μην το ξεχνάς Κρυσταλλία...

-«Όλα καλά;» τον ακούω να ρωτάει προβληματισμένος με τη στάση μου και αναστενάζω σιγανά περπατώντας μακριά του.

Βέβαια με έχει συνηθίσει αλλιώς...

-« Δεν θα μπορούσαν να είναι καλύτερα..» μουρμουρίζω  απογοητευμένη προσπαθώντας να μην βάλω τα κλάματα  και χώνομαι  βιαστικά στη πανσιόν με κατεύθυνση τη κουζίνα.

Κάηκε  σώμα και καρδιά ...

............................................

-«Σήμερα βρήκες να κάνεις όλο το τενεκέ με το γιαούρτι τζατζίκι;;;» κλαψουρίζω στη κουζίνα  κοιτώντας τον μάγειρα με απόγνωση  και ο καημένος  με κοιτάζει περίλυπος κρατώντας ένα μάτσο ραπανάκια στο ένα χέρι και στο άλλο το κουζινομάχαιρο.