Μία κοπέλα και ένας θάνατος...ή περίπου και όλα όσα γνωρίζει θα ανατραπούν...Ένας άντρας στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής της θα σταθεί δίπλα της φύλακας άγγελος της. Και θα τον χάσει παίρνοντας όμως πίσω τη ζωή που της ανήκει.. Θα αναγεννηθεί από...
Αγαπημένες μου, το γνωστό τραγούδι σε όσες με έχουν μάθει ανέβηκε άρα η ιστορία μας έλαβε το τέλος που της άρμοζε κατά την γνώμη μου.
Το βιβλίο αυτό ξεκίνησε με ένα θάνατο και τελειώνει με μια γέννηση.
Ένας κύκλος είναι η ζωή που επαναλαμβάνεται. Το κορμί φθαρτό μας φιλοξενεί κάθε φορά αλλά η ψυχή αθάνατη πάντα να αναγεννιέται εις στους αιώνες.
Το τι θα ζήσουμε στην πορεία κάθε φορά άγνωστο. Εξαρτάται από πολλούς παραμέτρους.
Αλλά πάντα θα είμαστε εμείς.
Να αναγεννιόμαστε ξανά και ξανά.
Αυτή είναι όχι η άποψη μου αλλά η ελπίδα μου.
(Σε καμία των περιπτώσεων δεν ήθελα να θίξω την ορθόδοξη πίστη των περισσότερων μας και εύχομαι να το κατάφερα. Τα μόνα πρόσωπα που διακωμώδησα είναι ο πολύπαθος ήδη Άγιος Πέτρος και ο παρεξηγημένος Χαρούλης .)
Aν κάποια θέλει να ρωτήσει κάτι ας το κάνει ελεύθερα εδώ...
Ευχαριστώ όλες εσάς που με στηρίξατε με μια μικρή συστολή σε αυτό μου το εγχείρημα. Πάμε για τα καλύτερα ...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
-"Πλάκα μου κάνεις τώρα;;;; Με έκανες από κοράκι, γιατρό και δεν σου έφταναν τόσα αλλά με πάντρεψες κιόλας;;;;Για ν α μην αναφέρω τη κόρη που μου χάρισες!!!! Κόρη ρε φίλε!!! Να τρέχω ξοπίσω της μια ζωή!!!!"
-"Βρε Χαριδημούλη μου...Γιατί μου γκρινιάζεις ακόμα; Τόσα κεφάλαια δεν βαρέθηκες να γκρινιάζεις;;;; Δεν σου έδωσα όποια και όποια στην τελική! Την καλύτερη σου έδωσα!! Αυτή που σε αγάπησε από την αρχή ως το τέλος!!! Και σαν κοράκι και σαν σπασικλάκι!!!! Κοίτα πόσες σε αγάπησαν βρε κάθαρμα μέσω της ιστορίας αυτής! Που αν δεν ήμουν εγώ μόνο η μάνα σου θα σε ήξερε!"
-"..."
-"Α, δεν μιλάς τώρα ε;;; Που γλώσσα δεν έβαλες μέσα τόσο καιρό! Τι σου ζητούσα βρε; Λίγη ηρεμία να γράφω αλλά εσύ εκεί.. να τα σχολιάζεις όλα!"
-"Ε δεν ήμουν και η Μαρίκα !!!! Αν σου υποσχεθώ ότι θα είμαι φρόνιμος θα με συμπεριλάβεις στο επόμενο βιβλίο σου που γράφεις;;;;;;"
-"Δεν ξέρω καν αν γράψω επόμενο Χάρη..."
-"Άλλο πάλι και τούτο!!! Γιατί καλέ;;;; Με ποια θα γελάνε όλες αυτές οι όμορφες εδώ μέσα;;;;;Κατάθλιψη θα πάθουν εδώ μέσα χωρίς εσένα..."
-"Κινδυνεύω να χαρακτηριστώ γελοία και γραφική στο τέλος...φοβάμαι βρε Χάρη μου.."
-"Γι αυτό ξεκίνησες και γράφεις για Ρώσους και Άραβες; Δεν θα έχει πλάκα η επόμενη ιστορία σου δηλαδή; Κρυόκωλη σαν τους Ρώσους θα είναι;"
-"Όχου μωρέ Χάρη!!Πως εκφράζεσαι έτσι!!!Απλή ιστορία αγάπης είναι!! Και βασικά, εσύ που ξέρεις τι γράφω τώρα;;;;;; Διάβασες Χάρη τι γράφω;;;;;Σπιούνεεεεε!!!!"
-"Τον κοίταξε πάνω από τους ώμους των φρουρών της με αγέρωχο, δυνατό και γενναίο βλέμμα πετώντας σπίθες που συναγωνιζόντουσαν τις σπίθες των δικών του κατάμαυρων , εξοργισμένων ματιών." Μπούρδες..."
-"Βρε Χάρη μην κάνεις σπόιλερ ρε βλάκα!!!!Φέρτο μου εδώ!!!!! Μια χαρά είναι ο Ιβάν και ο Νιζάρ!!!!"
-"Μια χαρά και δυο τρομάρες είναι!!! Γιατί δεν γράφεις για τον Ζαχαρία - Θεόδωρο και τη Βασιλική να γελάσουμε λίγο;;;Γιατί δεν ακούς τις συμβουλές της Λίτσας μια φορά;;;"
-"Μετά αυτοί. Πρώτα ο Νιζάρ με τον Ιβάν. Θέλω κάτι διαφορετικό.. κατάλαβε με..."
-"Χμ, καλά...άει να δούμε τι θα δούμε πάλι με σένα...πάμε για περπάτημα;"
-"Βαριέμαι βρε Χάρη πάλι...πήγαμε χθες δεν σου φτάνει ;;;"
-"Πως θα πέσει η χοληστερίνη μαρή με τόσα που κατεβάζεις όλη μέρα;;;;ΣΗΚΩ ΠΑΝΩ ΤΩΡΑ!!!"
-"Λυπήσου με σήμερα έστω..."
-"Σήκω πάνω γαμώ που θα τραβάει η Λίτσα το μαγιό για να μπεις και να χωρέσεις πάλι φέτος!!!!"
-"Όχου παράτα με !! Δεν χρειάζομαι μωρέ μαγιό φέτος!!!Θ α κάνω γυμνισμό ...."
-"Αχαχχαχα καλό !!! Φώκια εξώκειλε στις παραλίες θα λένε τα κανάλια και θα τρέχουν οι ακτιβιστές να σε ρίξουν πίσω στη θάλασσα μαρή!!!! Τη Λίτσα την ρώτησες αν θέλει να βγει στο γυαλί;;;;Την ξέρεις τι κοκέτα είναι!!! Πιάσε τα σπορτέξ και βάλτα λέω!!!!"
-"Μην τα πετάς μωρέ βλάκα!!!!!!Σε μισώ τόσοοοο Χάρηηηηη!!!!"
