ΜΠΕΛΑΔΕΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ

~19~

"Λοιπόν μας βρήκαν συννεφιές θαμπώσανε οι ομορφιές στη μπόρα ο χρόνος ο χαφιές μας δίνει  Ξυράφια οι κλεφτές ματιές οι ψίθυροι και οι κραυγές κι ό,τι αγαπάγαμε ως χθες οδύνη ...Να πας ...καλά ....όπου πας ...καλά.... να μη λυπάσαι, ...μα να θυμάσαι ....Και τ' όνομά μου και τ' άγγιγμά μου.... πριν γίνει στάχτη ....έζησε κάτι ....κι ήταν αγάπη ....Ταξίδια κάνουν οι ψυχές σα ναυαγοί ψάχνουν στεριές ανάσες παίρνουν βιαστικές και  φεύγουν..."

Οι επόμενες τρείς μέρες έπειτα κυλάνε σε γοργούς ρυθμούς και  με βρίσκουν να τρέχω πανικόβλητη μαζί με τον Χαρίδημο ευτυχώς  στο πλευρό μου και με τα παυσίπονα μονίμως  στη τσέπη μου. Από την μέρα που τα είπαμε ειλικρινά νιώθουμε έναν άλλο δεσμό να μας ενώνει και τα πράγματα ανάμεσα μας έχουν καλυτερέψει. Όσο καλύτερα μπορούν να γίνουν με τον Χαρίδημο στο πλευρό σου..

Δεν είναι ότι θέλω να προφτάσω να ανοίξω την πανσιόν πριν τελειώσει η  φετινή τουριστική σεζόν ,την οποία θεωρώ χαμένη ,απλά θέλω να μπουν όλα σε μια τάξη και με την αταξία των 8 χρόνων χρειάζονται πολλά χέρια. 

Μας σύνδεσαν το ρεύμα εχθές μόλις  και το τηλέφωνο και προσέλαβα τρεις  κοπέλες για καμαριέρες σε μόνιμη βάση και άλλη μια για τα ρεπό τους . 18 δωμάτια είναι όλα και όλα αυτά που μπορούν να φιλοξενήσουν κόσμο. Προσέλαβα έναν κηπουρό που άρχισε να μαζεύει τα ασυμμάζευτα, να κλαδεύει  και να φυτεύει. Και ένα συνεργείο καθαρισμού για τις βαριές δουλειές, το οποίο  ξεκίνησε να καθαρίζει τα δωμάτια  και να πετάει ότι έχει υποστεί μόνιμη φθορά. Ο κυρ Γιάννης προσπαθεί να βοηθήσει όπου μπορεί και όσο δεν θέλω να κουράζεται τόσο αντιδράει και τρέχει παντού και βρίσκεται μέσα στα πόδια όλων .

Ο Χαρίδημος ανέλαβε το καλύτερο πόστο για αυτόν όπως είπε . Τον καθαρισμό και την ανακαίνιση της παραλίας, η οποία έχει γεμίσει σκουπίδια, πέτρες και ξύλα.

Και αποφάσισε να την διαρρυθμίσει όπως αυτός πιστεύει  ότι πρέπει να γίνει και επιπλέον να κατασκευάσει ένα υπαίθριο μίνι μπαρ. Όπως είπε καλύτερα μακριά και αγαπημένοι από την κινούμενη και απειλητική γιατρέσσα Κατερίνα. 

Απειλητική ως προς τι; 

Προς την καρδούλα του ίσως, σκέφτηκα  όταν μου το ανακοίνωσε ,αλλά δεν έδωσα συνέχεια. Ας καθίσει να φτιάξει την παραλία και το μπαράκι που ονειρεύεται αφού έχει τον εαυτό του  άξιο μόνο για να κερνάει τις τουρίστριες και όχι να προσπαθήσει να αγαπηθεί από  μια γυναίκα έστω και την Κατερίνα. Γιατί το δοντάκι του πονάει για αυτήν. Όποτε την συναντάει ταράζεται και εγώ που τον γνωρίζω καλά, την αμηχανία του την αναγνωρίζω.  Έρχεται η Κατερίνα και ο Χαρίδημος αφού ψελλίσει έναν χαιρετισμό, εξαφανίζεται από προσώπου γης. Από τότε που τον χάνεις που τον βρίσκεις , είναι απομονωμένος κάτω στη παραλία και δουλεύει συνεχώς  και πραγματικά από μια κλεφτή ματιά που έριξα έχει κάνει ωραία δουλειά ως τώρα.