ΜΠΕΛΑΔΕΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ

~4~

Ξεκινάνε όλα να καθαρίζουν στο οπτικό μου τοπίο και τρομαγμένη κάνω  τελευταία στιγμή ,δυο βήματα στο πλάι για να αποφύγω ένα κοριτσάκι  που τρέχει κατά πάνω μου κάνοντας με να συνέλθω απότομα από τη θολούρα της τηλεμεταφοράς. Μπροστά μου περνούν τρέχοντας δυο μικρά παιδιά που κυνηγιούνται φωνάζοντας χαρούμενα ενώ από το χέρι του αγοριού κρέμεται ένα νεροπίστολο .

Κάτι μου θυμίζουν αλλά έτσι βιαστικά που πέρασαν δεν κατάφερα να θυμηθώ.

Ταξιδεύω το βλέμμα μου γύρω μου και το περιβάλλον είναι περισσότερο από οικείο μιας και βρίσκομαι στη μικρή πανσιόν μας , εκεί που πέρναγα όλα τα καλοκαίρια μου , με το που τέλειωνα το σχολείο μιας και αποτελούσε τη μοναδική ασχολία και εισόδημα της οικογενείας. Τα καλοκαίρια συχνά μέναμε εκεί και το βράδυ λόγω του φόρτου της εργασίας και είχαμε ένα δωμάτιο κρατήσει μόνο για αυτόν το σκοπό.

Η μυρωδιά του μπάρμπεκιου που μου σπάει τη μύτη με κάνει να αναζητήσω την πηγή αυτή της θαυμαστής μυρωδιάς και εντοπίζω γυρνώντας τον πατέρα ,το θείο και τον παππού μου να τσακώνονται για άλλη μια φορά για την ποσότητα των κάρβουνων που είχαν χρησιμοποιήσει δίπλα στη ψησταριά.

-«Ξεροκέφαλος είσαι και φαίνεσαι!» ακούω τον παππού  να μαλώνει τους γιούς του και χαμογελάω.

-«Έμπαινε παππού και χώσε!» τραγουδάω χαρούμενη και περπατώ προς το μέρος τους ενώ προσκρούω άτσαλα πάνω στο γνώριμο πλέον στέρνο του Πάνο που βρέθηκε στο διάβα μου ως φαντομάς και ξεφυσώ ενοχλημένη.

-«Κάνε στην άκρη.» πετάω κοφτά και θυμωμένα . Εμ, δεν μου έδειξε φαντάσματα , εμ με τηλεμεταφέρει όπου αυτός γουστάρει και δίχως να τον περιμένω να μετακινηθεί , μετακινώ πρώτη το σώμα μου και περνάω μπροστά του .

Τέτοια είναι η ανυπομονησία μου θα τους δω όλους για άλλη μια φορά .

Ο Πάνος δίχως να μιλήσει με αφήνει να περάσω μπροστά του και τον παρατάω κάτω από το γέρο πλάτανο της αυλής μας όπου ακουμπάει νωχελικά το σώμα του στο κορμό του.

Η σκηνή εξελίσσεται στη πίσω αυλή της πανσιόν όπου φιλοξενείται  μια μικρή παιδική χαρά και το υπαίθριο εστιατόριο που αποτελείται από μερικούς ξύλινους πάγκους που θυμίζουν πικνίκ στη φύση  κάτι το οποίο είναι εύκολο χάρη στα πλατάνια που περιβάλουν το χώρο  και μιας και δεν είχαν προφανώς ανοίξει ακόμα για τη σεζόν , εκείνη την ημέρα είχαν διοργανώσει ένα από τα πολλά τους μπάρμπεκιου καθώς φαινόταν.