Bölüm 6

7.1K 727 45
                                    

İYİ OKUMALAR ARKADAŞLAR... BÖLÜMLER SİZLERİN YORUM VE BEĞENİLERİNİZE GÖRE GELİYOR... LÜTFEN YORUM VE BEĞENİLERİNİZİ ESİRGEMEYİN...

Will, onun yanıldığına emindi. Şaşkınlıktan kocaman açılmış gözlerle kaptanına baktı. Ancak o da bu madalyonu bir yerlerde gördüğünü biliyordu. Genç kadın derin bir nefes aldı. Bir zamanlar tutsak olduğu kamaradan kaçmaya çalışırken karıştırdığı sandıklardan birinin içinde görmüştü bunu. O zamanlar üzerinde kan vardı.

Genç kadın elinde olmadan sarsakladı. Eliyle sandalyeye tutundu. "Kaptan" dedi şaşırmış bir sesle. "Buna emin misiniz?"

Desari basitçe başını salladı. "Bunu beraber bulmuştuk" dedi. "Büyük bir hazinenin ufak bir parçasıydı. Çok da önem vermemiştim doğrusu. Altınlar pay edilirken O'canor'ın payına düşmüştü." Bunları o kadar dalgın bir şekilde söylüyordu ki Will, onun anıların ağına takıldığını anladı. "Şimdiyse bana gelmiş gibi görünüyor"

Genç kadın tedirgin bir şekilde kaptanına yaklaştı. "Peki, sizce bu ne anlama geliyor, Kaptan Black?"

Desari ona baktı ve omuz silkti. "Emin değilim?" dedi. Ardından ona doğru yürüdü. "Micah, kolay alt edilecek bir adam değil ama bu hayatta her şey olabilir. Ölmüş olabilir. Belki de gemisi saldırıya uğramıştır. Hiç bilmiyorum."

Alexander, diye düşündü Will. Bu dünyada unutmayacağı yegane şeylerden biriydi. O gemi her insanın sahip olmayı isteyeceği bir rüya gibiydi. Will, derin bir nefes aldı. Kalbindeki tuhaf heyecan ve korku karışımı duyguya hayret etti. Evet, Will o gemi için her şeyi yapardı.

Madam Romilda'ya karşı gelebilecek güçteki tek gemi oydu. Genç kadın merakla kaptanına yanaştı. Desari onun hemen önünde durdu ve bir süre gözlerinin içine baktı. Ardından kadının çevresinde dolanmaya başladı. "Biliyorsun" dedi. "Bir zamanlar sadece kocasına ne olduğunu öğrenmek adına başını belaya sokan bir kadındın"

Will, başını eğdi. "Sizin sayenizde artık değilim" dedi.

"Doğru. Beni bile şaşırtacak bir gelişim gösterdin. Aksi halde seni öldürmeye hazırdım"

Will'in buna karşılık söyleyecek bir şeyi yoktu. Sonuçta bahsi geçen kendi hayatıydı ki anlaşma yaptıkları gün Desari onu bu konuda uyarmıştı. Will, hiçbir kelimesinin sahte ya da yalan olduğunu düşünmüyordu.

Genç kadın bu konuşmanın nereye gideceğinden emin değildi. O yüzden cevap vermedi. Desari, başını iki yana salladı ve kadının tam arkasında durdu. "Sen gerçekten çok iyi bir tayfa oldun" dedi. Genç kadın onun ellerinin saçlarını bir kenara çektiğini hissetti. Vücudundaki bütün tüyler diken diken oldu. "Bunu hak ettin"

Madalyonun ağırlığı kadının boynundan aşağı indi ve göğüslerinin arasında yerini buldu. Desari derin bir nefes alıp arkasını döndü ve kadından uzaklaştı. "Geminin rotasını derhal çeviriyoruz" dedi. "Güneye doğru gideceğiz"

Will, kocaman açılmış gözlerle ona baktı. "Yani ş-şe-şeye mi?" dedi kekeleyerek. İçinden düşündüğü şey olmaması için dua etti. Gözleri elinde olmadan sımsıkı kapanmıştı.

Desari parlayan gözlerle ona baktı. Kadının bunu istemediğini biliyordu. Ancak şuan gelişen olaylar bunun gerekliliğini gösteriyordu. "Korsanlar Adası'na gidiyoruz, Bayan Phelan" dedi sakin bir sesle. "Eski bir dostu görmeye" Masanın başına doğru yürümeye başladı. "Belki biraz kadın fena olmazdı. Dokuz ay denizde olunca sen bile gözüme çok çekici gelmeye başlıyorsun doğrusu"

KORSANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin