Searching for an answer.

Chapter Seven

*vanuit Mila*

Terwijl de anderen alvast naar de hotelkamer liepen, bleef ik nog even bij het winkeltje staan kijken. Toen besefte ik dat ik ook maar eens naar de hotelkamer moest gaan.

Ik klopte twee keer op de deur van kamer 219, Marlie deed de kamerdeur open en ik stapte verwonderd naar binnen.

De kamer was minstens drie keer zo groot als dat ik verwacht had. Er stonden twee tweepersoonsbedden, dus we hoefden geen discussie te voeren over wie waar zou slapen.

Liam en Niall sliepen aan de rechterkant van de kamer, bij het raam, en Marlie en ik sliepen aan de linkerkant bij het raam.

"Zullen we gaan zwemmen?" stelde ik voor, terwijl ik de anderen even om de beurt aan keek.

"Jaaaaa!" riep Niall vrolijk, hij pakte zijn zwembroek en rende naar de badkamer. Liam volgde zijn voorbeeld en bonsde hard op de badkamerdeur. Niall deed meteen open en liet Liam binnen.

Marlie en ik keken elkaar lachend aan terwijl we onze bikini's pakten, en wachtten tot de badkamer weer vrij was.

Toen we uiteindelijk de badkamer in konden, kleedden we ons zo snel mogelijk om.

Toen we de badkamer weer uit kwamen, werden er meteen twee handdoeken in onze richting gegooid. We gingen snel de trap af en liepen richting het zwembad.

Er waren nog twee lege stoelen over, dus we gooiden vlug onze spullen op de twee lege stoelen.

Ik pakte de hand van Niall en trok hem mee terwijl ik het zwembad in sprong. Marlie deed hetzelfde bij Liam. Meteen begonnen we elkaar te duwen en mee te trekken.

Niall zwom onder me door, en kwam toen omhoog, waardoor ik ineens op zijn schouders zat.

Ik begon te gillen toen hij me weg wilde gooien en klampte me stevig aan hem vast.

Toen we na een uur of drie klaar waren met zwemmen, gingen we op de stoelen zitten. Ik zat samen met Niall op de ene ligstoel, en Marlie zat samen met Liam op de andere.

We praatten een tijdje, en maakten grapjes. Bijna vergaten we dat Liam en Niall in de, misschien wel populairste, boyband ter wereld zaten.

Tot er na een tijdje een meisje naar ons toe kwam om te vragen of ze een handtekening mocht.

"Nou, vooruit dan. Maar we zijn op vakantie dus het is eigenlijk de bedoeling dat we uit kunnen rusten..." antwoordde Niall.

Het meisje knikte, bedankte hen vriendelijk voor de handtekening, en liet ons toen met rust.