Searching for an answer.

Chapter Twenty-Four

*vanuit Mara*

Samen met Deveny, Danee en Sean, zat ik op de boot van Sean.

"Ze zijn allemaal weg nu hè?" vroeg ik zacht, en boog mijn hoofd.

"Jup, allemaal zijn ze weer terug naar huis. En wij blijven met z'n vieren over," zei Sean zacht.

We keken alle drie even naar Danee, die verdrietig naar haar handen staarde.

"Sorry, ik had er niet over moeten beginnen," zei ik terwijl ik Danee even aan keek.

"Het geeft niet, ik mis hem alleen zo erg," zei ze zacht, er rolde een traan over haar wang, die op haar T-shirt drupte.

Sean ging naast haar zitten en sloeg zijn armen om haar heen. Danee leunde huilend tegen hem aan.

Ik keek even naar Deveny, die een klein beetje jaloers leek te zijn.

Of ze wist dat Danee en Sean al hun leven lang beste vrienden waren wist ik niet, maar ik wist het in ieder geval wel.

Ze waren samen opgegroeid, en er ging geen dag voorbij dat ze niet bij elkaar waren. Behalve in de vakanties dan.

"Kunnen we geen groepsapp maken?" stelde ik voor, de anderen knikten.

Ik pakte mijn mobiel en keek even welke nummers ik al had.

"Ik heb alleen Liam nog niet," zei ik tegen Danee, en gaf haar mijn mobiel.

Ze zette zijn nummer er in, en ik maakte een groepsapp aan waar iedereen in zat.

-Heey, hoe gaat het?- stuurde Niall.

-Hier wel goed, met jou en de rest natuurlijk?- stuurde ik terug.

-Ook wel goed, en met de rest?- stuurde Niall weer.

-Goed, alleen we missen jullie!- stuurde Marlie.

-Wij jullie ook! Hopelijk zien we elkaar snel!- stuurde ik.

-Ik hoop het!- stuurde Mila nu.

We praatten nog een tijdje, totdat we gingen eten.