Searching for an answer.

Chapter Fourteen

*vanuit Liam H*

De muziek werd wat harder gezet en ik trok Danee mee naar de dansende groep.

We dansten een tijdje, totdat ik zag dat Danee zich ongemakkelijk begon te voelen.

"Hé, wat is er?" vroeg ik, met een bezorgde blik in mijn ogen keek ik haar aan.

"David en zijn vrienden zijn hier. Ze doen echt alles om mijn leven te verpesten, en ik ben doodsbang voor ze," legde ze zacht uit.

"Rustig maar, ik ben bij je, en ik zal alles doen om je te beschermen," fluisterde ik in haar oor, en nam haar in mijn armen.

Ze knuffelde me terug en ik voelde dat ze glimlachte.

"Wil je wat drinken?" vroeg ik, ze knikte en we liepen samen naar de bar toe.

Even keek ik Danee vragend aan, en hoopte dat ze begreep wat ik bedoelde.

"Sinas," antwoordde ze, en glimlachte toen even naar me.

"Twee sinas alsjeblieft," zei ik tegen de barman. Hij knikte en schonk meteen twee glazen sinas in.

"Dus, jij drinkt geen alcohol?" concludeerde ik, terwijl ik haar half vragend, half glimlachend aankeek.

"Niet tot ik twintig ben," antwoordde ze glimlachend.

"Knap van je, en hoe lang duurt het nog voor je twintig bent?" vroeg ik uitdagend.

"Anderhalf jaar ongeveer," antwoordde ze glimlachend.

"Bij mij is het al vier jaar geleden, dus ik ben zo'n zes jaar ouder dan jij," grijnsde ik.

"Leeftijdsverschil is er alleen als je het zelf merkt," zei Danee, met een uitdagende glimlach op haar gezicht.

"Dat is waar, en als je iemand echt leuk vindt maakt het ook niets uit," zei ik, en glimlachte zo lief mogelijk naar haar.

"Daar heb je helemaal gelijk in," zei Danee glimlachend, en ze nam een slokje van haar sinas.

Toen we onze sinas op hadden, gingen we weer dansen.

"Je kunt best goed dansen hoor," complimenteerde ik Danee. Ze lachte even en schudde wild haar hoofd, waardoor haar haren op en neer dansten.

Op dat moment klonk er gekraak door de luidsprekers.

"Heey iedereen, vanaf nu kan er lekker hard meegezongen worden met de muziek. En als er niemand vrijwillig naar voren komt, kiezen wij mensen uit!" klonk het door de luidsprekers.

"Oh nee, niet weer," zuchtte Danee.

"Karaoke is best leuk hoor, zullen we meedoen?" stelde ik voor, terwijl ik haar uitdagend aankeek.

"Oké dan, hoef ik niet meer meegesleurd te worden naar dat podium," zei ze lachend. Ik pakte haar hand vast en trok haar mee naar het podium.

"Welk liedje zullen we doen?" Vragend keek ik haar aan. Ze keek even naar de lijst met liedjes.

"Arms van Christina Perri, ken je die?" Ze keek me breed glimlachend aan, ik knikte vrolijk.

We liepen het podium op en pakten de microfoons.

"I never thought that you would be the one to hold my heart. But you came around and you knocked me off the ground from the start. You put your arms around me. And I believe that it's easier for you to let me go. You put your arms around me and I'm home," zongen we tegelijkertijd. We keken het hele liedje lang naar elkaar.

Toen we klaar waren kregen we een groot applaus van iedereen die op het feest was.