Searching for an answer.

Chapter Nineteen

*vanuit Liam H*

Danee en ik liepen hand in hand het dek op. De dagen na het feest in San Marco had ik bij haar doorgebracht. Ik had mezelf uitgecheckt in het hotel, en zou de rest van mijn tijd in Venetië bij haar blijven slapen.

Dit was de een na laatste avond voor mij in Venetië, en ik was blij dat Deveny een feest organiseerde. Zo konden we elkaar allemaal nog eens zien en er een laatste leuke avond van maken met zijn allen.

"Hey allemaal, welkom op de jacht van mijn vader. Ik wil even zeggen dat jullie deze vakantie een stuk leuker gemaakt hebben, en dat ik blij ben dat ik jullie ontmoet heb. Omdat we elkaar waarschijnlijk niet veel meer zullen zien, leek het me goed als we deze avond als 'afscheidsavond' zouden gebruiken. Ik hoop dat jullie een leuke avond hebben!" De stem van Deveny klonk door de zaal, en toen ze klaar was met praten begon iedereen te klappen voor haar.

Het drong nu pas echt tot me door dat ik de vrienden die ik hier had gemaakt, misschien nooit meer zou zien.

We woonden verspreid over de wereld. Australië, waar Luke woonde, en waar mijn familie toevallig ook woonde. Engeland, waar Liam, Harry, Niall, Zayn, Marlie en Mila woonden. Venetië, waar Danee, Deveny, Mara en Sean woonden.

Met een droevige blik in mijn ogen keek ik naar de grond. Danee leek het meteen te zien, want ze gaf me een troostende knuffel.

"Beloof me alsjeblieft dat je bij me op bezoek komt, ik kan niet zonder je," fluisterde ik in Danee's oor.

"Als ik genoeg geld heb... Ik kan ook niet zonder jou," fluisterde Danee terug.

We lieten elkaar los en liepen naar de dansvloer. We dansten een tijdje, totdat Danee me ineens vastpakte. Ze wankelde een beetje en haar ogen waren wagenwijd opengesperd. Snel nam ik haar in mijn armen, zodat ze niet kon vallen.

"Bedankt Liam," fluisterde ze na ongeveer een minuut.

"Heb je dat vaker?" vroeg ik bezorgd aan haar.

"Alleen als ik heel snel opsta en meteen begin te lopen," antwoordde ze, en glimlachte flauwtjes.

We gingen wat drinken en daarna dansten we nog een tijdje.

De tijd vloog voorbij, en rond een uur of drie besloten we maar terug naar het huis van Danee te lopen.