❝Kim Taehyung sanata düşkün, gizemli bir hukuk öğrencisiydi. Jeon Jungkook ise onun gizlice fotoğraflarını çekiyordu. Her şey bir gün Jungkook'un Taehyung'a yakalanmasıyla başladı, onun en gizli tarafını keşfetti.
Sen paha biçilmezsin, Bitcoin.❞
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yirminci Bölüm:
isimlerin anlamı
...
Birini kolay bir şekilde çözemezdiniz.
Hele işin içine duygular girmişse bütün her şey bitmişti. Kalbiniz, mantığınızın önüne geçip sizin yerinize karar alıyordu ve bu da hiç olumlu sonuçlar ortaya çıkarmıyordu.
Bir kere birini sevdiyseniz o zaman sizin dönüm noktanız belli oluyordu. Hayatınız bir çember etrafında ilerliyordu. Ne yaparsanız yapın aynı noktaya dönüp duruyordunuz.
Bana olan da buydu.
Taehyung sırlarla dolu birisiydi. Bunu gözlerine bakınca bile anlıyordum. Daha önce binlerce kez kendime bunu söyledim. Ne yaparsam yapayım, o bana tam olarak inanmayacaktı. Birisi onun güvenini çok fena sarsmıştı. Bir daha da düzelmemişti. Merak ettiğim şey ise bunu kimin yaptığıydı.
Karşımdaki masada iri gözlerle bana bakarken bir anda düşen modunu çok net görebiliyordum. Bana bir paket süt uzatıp kendisi de içmeye başlamıştı. Konuşmuyordu. Büyük ihtimalle kendini hazır hissetmiyordu. Bir şey yapacaktık. Çok büyük bir şey hem de. Büyük ihtimalle çok tehlikeli olacaktı. Ve ben tamam demeye hazırdım. Yeter ki yanımda o da olsun. Onunla her şeye göğüs gererdim.
"Jungkook," dedi sakin bir sesle. Dikkatle gözlerime bakıyordu. Bir elini uzatarak elimi kavradı, yavaşça okşamaya başladı. Parmakları, boğumlarımda geziyordu. İncitmemeye özen gösteriyordu. Oysaki yaptığı tek şey hafifçe dokunmaktı. Bunu yapmaya bile kıyamıyor gibiydi.
Dudaklarını elime yaklaştırdı ve hafifçe sürttü, öpmedi. Birkaç saniye bekledi, derin bir nefes aldı ve uzaklaştı. Bu kadar kısaydı.
Ellerimi bıraktı ve uzaklaştı. Saçlarını dağıtarak kafasını geriye yatırdı. Öfkeyle soludu. "Bu saçmalık." dedi gergin bir sesle.
Konuşmaya korkuyordum doğrusu, ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yoktu. Dudaklarımı zorla araladım. İlk başta sesli bir nefes dışında hiçbir şey çıkmadı ama kendimi zorladım. "Saçma olan ne?"
Taehyung saçlarını geçirdiği elini sertçe masaya bıraktı ve sinirle güldü. Daha çok kendine acıyor gibiydi. Bütün bu duruma, her şeye... Sinirliydi.
"Her şey." deyip yavaşça ayağa kalktı. "Bu işe hiç kalkışmamamlıydım. Bir anlık cesaretle yaptım, ateşle oynuyorum ve yanan da tek ben değilim. Aptalım."
