ѕcнool мaғιa || STRAY KIDS FANFICTION ( Completed )

Chapter 36 - Closure

Kaye POV

Nanginginig ang kamay nang tumayo ako sa bangko. Patuloy ang pagtulo ng luha sa pisngi ko at kanina pa nananalangin na sana ay ayos lang sya. Pasilip silip ako sa pinto ng E.R may nakatabing na kurtina dito kaya hindi ko rin makikita. Napadako ang tingin ko sa walk clock 3:00 am na pero parang hindi ako naaapektuhan ng puyat.

" Stop being insane , Kaye." Anang ng boses sa likod.

What? How could I stop myself while I'm here nothing to do with this fucking door being boundery between the man that I love who's suffering from life and death situation. Sinong matinong girlfriend ang kakalma kung nag aagaw buhay na ang boyfriend nya. Isang malaking kahangalan.

I turn around to see who jerk said that. It's Minie, yeah ang gagong lalaki na iniwan at pinaasa ako. Wala kaming closure ng hangal na to, paano sya ang umiiwas sa tuwing kakausapin ko sya. Tapos ngayon nanghihimasok sya sa buhay ko. Nakakatuwa naman kung ganun.

Naramdaman kong umaakyat ang dugo sa ulo ko. Kaya naman inisang hakbang ko ang pagitan namin at isang malakas na sampal ang ginawad ko sa kanya. Walang emosyong sinalo nya ito. Good for you. Lihim na napangiti ako dahil parang nabawasan ang inis ko .

" And who do you think you are? I'm none of your business . We're done Seungmin . Stop acting like you care because your not. You will love to watch me suffering" malamig kong tugon habang may paulit ulit na sumasakal sa puso ko. Nasasaktan na nga ako ngayon tapos magagalit pa ko, buti at kaya ko pa. Pero susuko na ko, kaunti nalang.

" Do you think Changbin Hyung would like to see you like that? God Kaye, if he saw you he's in more complicated condition" walang buhay nya namang sagot.

" He's not here. Nandun sya oh?" Sabay turo ko sa pinto ng E.R " S-sa loob nun nagdudusa para lang mapanatili akong ligtas habang ako nandito at walang magawa para sa k-kanya" I stammered when something block my throat sign of another bunch of tears might fall.

Yun na nga napahagulgol na ako sa harap ni Seungmin. I hate exposing my weakness infront of the people but this time, I think I should eat my pride. He wrapped his arms around me, I want pushed him away but I just let him. Wala na kong lakas, hirap na hirap na ko.

Sinusuklay nya ang buhok ko gamit ang daliri nya habang patuloy akong humihikbi. "Ssshhh, I hate seeing you like this. All these years wala kong ibang ginawa kundi saktan at iwanan ka. Patawarin mo ko Kaye, sa dami ng nagawa kong kasalanan sayo, napag isip isip kong hindi kita deserve , though I love you but I think I need to set you free. Hindi kita kayang pasayahin kagaya ng ginagawa ni Changbin Hyung na parang kontrolado nya na lahat ng ngiti mo. I feel guilty nung iniwan kita, gusto kong malaman mong my life without you is a burden. Pinilit nila kong isama sa korea para sanayin sa business na ipapamana sakin ayokong pumayag Kaye kung alam mo lang but then wala e, ikaw yung pinanakot nila sakin. I was young that time nung sabihin ni Papa na hindi ka raw nagkakagusto sa mga walang silbing kagaya ko. Natakot ako at napilitang sumama nung mga panahong iyon iniisip ko na papatunayan ko sayo na may silbi ako para magkagusto ka rin sakin. Sorry Kaye" his broke was almost broke after saying those words.

I stunned while I'm still in his arms. Gusto kong kutusan ang sarili ko ang alam ko lang ay magalit ni minsan hindi ko man lang inisip na may ganito syang rason. My heart tightened in pain I feel guilty this time.

Kumalas ako sa yakap . Hindi ko alam pero dumako ang mga palad ko sa mukha nya at masuyo itong hinaplos. May nalalag na butil ng luha sa mata nya kaya agad ko itong pinunasan. Hindi ko alam na sa kabila nang lahat iyon pala ang rason ngayon naintindihan ko na.

" I understand now, stop apologizing wala kang kasalanan I'm still happy na kinausap mo na ko at pinaliwanag mo na ang lahat. Salamat Minie , I miss you" ngumiti muna ako bago ko sya niyakap. God I miss his presence pasimpleng nabura ang sakit sa puso ko dahil sa nalaman ko.

I feel his chuckle that's why I embraced him tightly. " H-hindi kana galit? " may bakas ng pag aalala sa boses nito.

Kumalas ulit ako sa pagkakayakap at umiling. " Hindi ako pusong bato Minie. Mabilis lang ako magpatawad lalo na kung matindi naman pala ang pinagdaanan mo. Wala rin naman akong pinagsisisihan though nasaktan ako but look at you , successful kanang mafia ngayon kahit di ka pa graduate. Masaya din ako na hindi tayo nagkatuluyan , because god knows who was the best man suits to me"

My heart is in pain again. Kasabay nito ang pagtulo ng luha sa mga mata ko habang nakatingin parin sa pinto ng E.R I feel hopeless ang tagal ko nang naghihintay dito wala paring nangyayari. Though masaya ako dahil ayos na kami ni Minie, hindi yun mapapalitan nang sakit na nararamdaman ko ngayon.

Someone tap my back , It's minie caring me as wounded friend " Tama na iyak Mickie, alam kong pagod kana pero kailangan mong lumaban para sa kanya ipakita mong kaya mo pa . The kaye that I know is the tough one , wala yung inuurungan"

Tinuyo ko ang luha ko pero patuloy ang pagbagsak nito. Hindi ako mapakali sa kinauupuan ko at nanlulumong napatitig kay Seungmin. His eyes is in worry state . " Magiging okay naman sya diba , Minie. Magkakasama pa kami ni Changbin kase masyado pang maaga para kunin sya"

Nag iwas tingin si Minie at tumingin sa malayo. Kinukutuban ako ng masama. Nagpakawala ako ng buntong hininga hanggang sa kumalma " You should be aware na walang kasiguraduhan ang buhay ni Changbin. Pinaubaya kita sa kanya Kaye, kase alam kong hindi ka nya sasaktan pero sa nakikita ko ngayon nagdudusa ka sa kanya and I quickly gets mad because of that."

" Wala syang kasalanan. Aware ka rin naman siguro na dapat ay kaibigan nalang ang turingan natin dahil mahal ko yung tao" sagot ko habang nilalabanan ko ang hikbi na kumakawala sa bibig.

" Yeah . You're a special friend to me Kaye ganun din si Changbin Hyung but please , I want to be honest to you, ang buhay nya parang kandila hindi tumatagal. He's suffering Kaye not just because of that bullet in his body, he has---"

" Ms. Silvermist?" Anang nang doktor sa likuran namin.

Iniwan ko agad si Minie at lumapit sa doktor. I badly miss my Binie I want to sealed his lips at hug him tightly. God please let my Changbin live

---