ѕcнool мaғιa || STRAY KIDS FANFICTION ( Completed )

Chapter 39 - Apart

Kaye's POV

Patakbo akong lumabas nang bahay. 3:50 na at hindi ko pa natatagpuan ang sariling kausap si Mr. Seo. Bakit ba ngayon pa naging mahalay si Changbin argghh makikipag usap ako sa Daddy nya na wasak ang vagina ko arghhh ---

" Ma'am Kaye. Sumakay na po kayo"

" eh? Sino ka?" Tanong ko sa lalaking may edad na nasa harap ko ngayon. Sa likod nya ay isang magarang black fortuner van. Halos kuminang ang mga salamin nito sa linis.

" Ako po ang driver nyo papunta kay Mr. Seo"

" Paano ----"

My phone vibrated. It's a text message from binnie. Agad akong napangiti nang makitang message nya yun. Ilang minuto na rin ang nakakalipas nang umalis sya sa bahay, may aasikasuhin pa daw sya. Habang ako naman ay naghahanda para sa pagkikita namin ng kanyang ama.

Sinabihan nya rin ako nang tungkol sa ugali nang Daddy nya. Napaka istrikto daw nito pero may tinatagong kabaitan. Kagaya nya na isang Mafia pero may puso pag dating sa minamahal. Naalala ko pa yung kinuwento sakin ni Binnie nang mamatay ang kanyang ina , halos mabaliw ang Daddy nya to the point na naipa rehabilitation pa ito. Pagkatapos noon ay nagbalik naman din daw sa katinuan.

Binuksan ko ang inbox then I read the message.

'Goodluck My love ! I know you can do it ! Remember he's your father in law soon? Don't do any stupid things and just be yourself. Anyways I got my private driver for you. He can drive you safely in your destined place. Take care ! I LOVE YOU MY DEAREST PANDA' -- SpearB

Napangiti ako nang malapad at nawala ang lahat ng kaba. He's my cure . God I want to hug him so tight for now.

"Ma'am? Tara na po. Baka po malate pa po kayo, mahigpit masyado si Mr. Seo kaya hangga't maaari maaga po kayong makarating"

Napapitlag ako sa kinatatayuan ko, bumalik ang kaba pero mas malakas na ang confidence ko ngayon. It's just a talk, he can't harm me right? Pangaral ko pa sa sarili.

Sumakay na ako at umupo sa passenger seat. Tinignan ko ang ayos ko mula ulo hanggang paa. Simpleng black fitted pencil cut dress lang ang suot ko nakalugay ang hanggang balikat kong buhok , naglagay din ako nang kaunting kolorete na mas nagpatingkad nang ganda ko. Yes sa sarili ko ngayon mukha ko lang maipagmamalaki ko. Pati na rin siguro yung boyfriend ko.

" Hindi ako nainform na ang ganda pala talaga nang nobya ni Sir Changbin lalo na pag nakangiti"

Nawala ako sa konsentrasyon at napatingin sa salamin sa unahan.

" Salamat po" simple at tipid kong sagot.

Hindi rin naman nagtagal ang byahe ilang minuto lang ay nandito na ko sa mansyon nila . Parang hindi ako makaniwala na malayo ang bahay nila sa amin sa bilis kong nakarating dito o sadyang mabilis lang magpatakbo si Manong.

Agad akong bumaba at napako ang tingin sa fountain sa harap nang pintuan nang mansyon ang ganda talaga nun.

" Halika na Ma'am Kaye, nasa loob po si Mr. Seo sa second floor ang opisina nya"

Tumango nalang ako at sumunod sa kanya. Binuksan nya ang napakalaking gate nang mansyon. Nilakad namin ang pagitan mula sa gate hanggang sa pinakapinto nito. Nakakapagod rin dahil malaki talaga ang bahay nila. Ang ganda talaga ng fountain. Gusto kong magtampisaw sa tubig nun kaso mamaya nalang pagkatapos akong magisa ng Daddy ni Binnie.

" Ma'am Kaye , alam kong pagod na kayo kaya naman mag eelevator nalang po tayo"

" Woah? May elevator pala ang bahay nila?" Tanong ko na parang tao sa mula

Natawa ito nang bahagya . " Opo Ma'am tara na po"

Tumango nalang ulit ako at nagsimula nang maglakad papunta sa elevator. Lahat ng maid na nakikita namin yumuyuko at bumabati. Famous pala ako dito? Ahe .

Nakarating kami agad sa second floor. Di hamak na malaki talaga ang bahay nila. Kung hindi mo ito saulo ay maliligaw ka talaga, sa susunod na punta ko dito magdadala talaga akong mapa. Ang bawat pader ay may malalaking abstract paintings. Ang ganda nang bahay nila parang museum, nakapunta na ko dito pero dun lang ako sa baba kaya para akong tao sa mula na tuwang tuwa sa mga disenyo .

Napatigil kami sa harap nang isang malaking pinto. Wooden door na may barnis may mga nakaukit ding iba't ibang uri ng disenyo. So artistic.

" Dito na ang silid ni Mr. Seo , Ma'am" napatingin ito sa akin.

" Sige po salamat" ngumiti akong bahagya at umalis na rin sya.

Huminga muna akong malalim bago kumatok. Isang katok lang ang ginawa ko nang..

" The door is unlocked Miss Silvermist you are free to enter" a baritone voice came up makes me shiver in nervous. That must be Changbin's Father.

Huminga ulit akong malalim bago pumasok. Napatanga ako sa nakita ko . Ang ganda nang silid nya puro sculptures tapos lahat ng walls may abstract paints god mukha talagang antique museum to. Tumigil ang mata ko nang dumako ito sa isang lalaking mukhang adonis pero may katandaan na rin. He must be Seo Soo Man . Changbin's Dad.

" Take a sit young lady"

Naupo ako sa itinuro nyang pang isahang sofa. I can't take my eyes away from him. May resemblance nga sila ni Changbin. His eyes and the way they talk.

" Stop staring me like that . It makes me feel uncomfortable" he said without glancing at me. Nakaupo sya sa swivel chair at nakatingin sa mga papeles sa table nya. Ang cool , nakaharap ko lang naman ang Mafia King . I honor him.

Tumikhim ako para makuha ang atensyon nya. " Ah.. Magandang hapon po , ano po bang pag uusapan natin?"

Inilapag nya ang mga papeles nya at tumayo naglakad ito papunta sa isa pang sofa at doon naupo. Ngayon ay magkatapat na kami. Nagsalin sya ng wine at nagsalin din sya para sakin bago sya sumimsim

" Drink. I just want to talk about my son"

" Salamat po pero simulan na po natin kung ano man ang pag uusapin natin"

" I just wanna say, break up with Changbin he's not capable with you"

Para akong nabingi sa sinabi nya. Halos tumigil rin ang pagtibok nang puso ko. Break up with him? Katangahan lang?

" H-hindi ko po yan magagawa kung yan ang hinihiling nyo" parang may bumara sa lalamunan ko at nahihirapan akong magsalita.

" You can't love a man who is near in death. May taning na ang buhay nya, mas masasaktan ka kung magpapatuloy ka pa. Iwan mo sya, saktan mo para kalimutan ka nya"

Sa mga oras na to parang gumuguho ang mundo ko. Tuloy tuloy ring bumuhos ang luha sa mga mata ko na kanina ko pa pinipigilan. No it can't be !

---