ѕcнool мaғιa || STRAY KIDS FANFICTION ( Completed )

Chapter 21 - Special One

Kaye POV

Ang bilis ng panahon at finals na pala :< parang kailan lang kakaenroll ko palang tas ngayo may test paper ng nakaharap sakin. Anong isasagot ko dito? Kahapon puro lectures at pagpapasa ng requirements inatupag ko halos di na ko nakapagreview dahil pagka uwing pag ka uwi ko lugmok na agad ako sa kama. Even sila mama nag alala na , wala na kong masyadong time para sa kanila :< aissssh.

"Wag mo yan titigan. Di ka matatapos nyan"

Nagulat ako ng may boses akong narinig sa tabi ko. Sa pagkakaalam ko kase wala naman akong katabi kanina. Lumingon ako sa tabi ko para makita kung sino ang nagsalita, isang malaking pagsisisi ang paglingon ko kase si Changbin ang katabi ko. Hayss ano na naman bang problema nito?

"Lumayo ka nga ! Di ako makapagconcentrate ay !" Iritado kong sabi

"Ay wao , spell nga ! " tamo to minsan talaga ang sarap nyang sampalin ay.

"Ms. Silvermist and Mr. Seo can you please keep quiet ! " nanggagalaiting sermon samin ni changbin. Kapag tumatabi talaga sakin napapahamak ako hayss napakamalas ko. Tumalikod ako sa kanya. Nakakainis ! Dumagdag pa tong test sa dinami dami kase ng itetest sa first subject math pa ! Hays di ko na alam wala naman akong mens pero naiirita talaga ako !.

Almost 30 mins na wala pa kong nasasagot anu ba yan ! Bakit ba walang pumapasok sa kokote ko ! Running for valedictorian ako tapos yung test paper ko walang kasagot sagot . Pinilit kong intindihin ang mga problems pero di ko talaga masagutan kase di ako nagreview ! Wala kong maalalang formula paano na ba to? Mangongopya na ba ko?.

Umayos ako ng upo at nakita ko sa peripheral vision ko na ang daming sagot ni Baba nag review to ! Buti pa sya nakapagreview :< hindi naman ako bobo maraming nakatambak na formula sa utak ko kaya lang wala sa test paper yun e.

"Kopya pa sige " He said calmly habang nakatingin sa harap at seryoso lang ang mukha. Ano naman kayang meron? Sa bagay lagi naman syang ganyan kanina lang parang batang nangungulit tapos ngayon napakaseryoso ng mukha . Baka naman nainis sya kase nangongopya ako. Actually hindi pa naman ako nangongopya e tinignan ko lang naman kung tapos na sya . Napaka OA.

"EXCUSE ME MR . SEO CHANGBIN ! HINDI AKO NANGONGOPYA TINIGNAN KO LANG KUNG TAPOS KANA ! NAPAKA YABANG MO! " Napairap akong wala sa oras ! . He hit a nerve . Napatingin sa min yung mga kaklase kong tapos na magsagot buti nalang umalis saglit yung teacher namin. But his face remains serious .

Paano na ko nito? Ang lalayo ng mga pwesto nila. Pinaglayo layo kase yung mga bangkuan at tanging si changbin lang ang naglakas loob na lumapit . Pero hindi naman sya nangongopya kase hanggang ngayon wala pa kong sagot.

*15 mins*

Owemjii 15 mins nalang wala parin akong sagot. Bigla nalang tumulo ang luha sa mga mata ko. Sabihan man nila akong OA jusq? Sa test na to? Wala kong nasagot . Wala na yung dating ako, masyado ng nagulo ang buhay ko simula nung mahalubilo ako sa Stray Kids di ko na kilala ang sarili ko .

Hinilamos ko ang kamay ko sa mukha ko . So much frustration eating my whole body. Napadukmo mo ako pinipigilan ang hikbi na lumalabas. Baka kase maawa yung teacher namin tapos bigyan akong special test yung tipong makakapagreview na ko. Hindi ako mababaw na tao but when it comes in grades mapapaiyak mo talaga ako. May pagkagrade conscious ako pero hindi yung tipong mandadaya ako para makapasa at maging valedictorian not in my dictionary.

Mga 5 minutes lang akong dumukmo at inangat ko na ulit ang ulo ko . Malungkot akong nakatingin sa orasan . Hayss tanggapin ko nalang ba? Tanggapin nalang na zero na talaga ako sa test . Tapos itapon ko na pag nagradan na .

Nagulat ako ng biglang hablutin ng katabi ko ang papel ko. That's changbin. May ginawa sya sa papel naming dalawa. Ano naman kayang balak nito? Baka balak nyang sagutan o kahit man lang bigyan nya ko ng formula, speaking of, bat nga ba hindi ako nagtanong sa kanya kanina tutal ang bilis nya matapos -_- siguro dahil sa halo halong emosyon ko sa sarili.

I'm about to snatch my paper when he suddenly gave it to me. Tinitigan kong mabuti yung papel ko. Nanlaki yung mata ko kase may sagot na . Tinignan ko yung papel nya blangko lang at pangalan lang ang nakasulat. Pinagpalit nya yung papel namin. He write my name in his paper . Parang nagfreeze buong katawan ko, dahil hindi ko alam kung matotouch ba na maaawa na matutuwa ang mararamdaman ko ngayon. Basta isa lang ang alam ko he sacrifice his answer for me. That makes my heart flip. But why? Siguro sa sobrang tuwa lang nang nararamdaman ko ngayon.

"Times up! Pass your paper!"

Di ako natinag at nakatitig lang ako sa kanya habang nakatingin lang sya ng seryoso sa harap at nagngungunguya ng chewing gum. Hindi ba sya natatakot? Na wala syang sagot sa test?. Baka kase namamalikmata lang ako na mamaya bigla nya nalang bawiin yung papel nya. Di man ako sigurado sa mga sagot nya pero bakit ang laki ng tiwala ko sa kanya. Nararamdaman kong dapat lang na magtiwala ako sa kanya. Wala na kong pake kung mali mali na tong sagot na to atlease nagsagot ako. Hindi ko na talaga kilala ang sarili ko . I'm not that competitive.

"Kung wala kang balak ipasa yan , tapon mo nalang sa basurahan " .

Biglang sabi nya na dahilan ng pagbalik ng utak ko sa kasalukuyan. Bakit nga ba hindi ko pa pinapasa.

"Ok class dismissed"

Nakahinga ako ng maluwag . Buti naman kahit papaano at naisalba ko ang test sa math. Kaya naman magpapasalamat ako sa katabi ko ! Si changbin nakangiti akong lumingon sa kanya .

"Baba! Good job ka sake------"

Di ko naituloy yung sinabi ko ng hatakin nya yung kamay ko palabas sa classroom we went on somewhere which I think parang hide out tago kase at medyo madilim.

He pin me on the wall while holding my wrist. I feel his smoke and minty breathe . I think 1 inch nalang yung layo nya as in napakalapit na .

"Anong pinaggagawa mo sa buhay" Seryoso at matapang nyang tanong sakin. Problema nito.?

"Sasagutin ko yan kung bibitawan mo ko at ilalayo mo ang mukha mo sakin"

Di talaga ako komportable sa posisyon namin. I feel butterflies on my stomach. Jusq baka gutom na ko sa sobrang depress kanina

"I won't ! , Kung masyado ka ng nahihirapan sa school you can approach me , I will help you with no hesitation . Sobra akong nag alala nung nakita kitang umiyak kanina. I give you my answer sheet not to tolerate your doings, but you to know na maaasahan mo ko at lagi akong nasa panig mo no matter what."

Then a pure hot liquid came out from my left eye. Ano bang nangyayari sakin? I'm too emotional. Siguro natouch lang ako masyado sa sinabi nya :<

"Why are you doing this?" I said while sobbing

He cupped my faced and dried my tears using his thumbs. I feel a electricity over my body. What exactly was happening to me?

"You always remain special to me" then he give me a bear hugged.

---

Sana ol.