[Kim Woojin's Love Story] (his past life)Faith POV
I was in the classroom , asusual reading and reviewing. I'm an honor student , nerd and a quiet type . Galit na galit ako sa mga trouble maker kong kaklase kung pwede nga lang ipatapon ko sila sa kabilang section ginawa ko na. They always bullying me, throwing a garbage on me and doing childish things which I really hate. May time pa nga na gusto ko ng magpalipat kase nanggigigil na talaga ako e. But then pinilit ako ng mga teacher ko na dito nalang mag aral because they need a genius student. Yung iba kase dito puro yabang lang wala namang maipagmamayabang tss.
I startled when I hear scream of a student. What's with the comossion? May warlu na naman ba?
Lumabas ako ng room para silipin kung anong nangyayari sa labas. Then I say that my hypothesis is a fact. May nag aaway nga , sa kasamaang palad yung transferee pa , yes he's cute but duh? Ayoko ng trouble maker talaga.
Nung naramdaman kong walang balak mag awat . I initially shouted infront of them. Ah yes alam kong pagkatapos nito makakarinig na naman ako ng si faith? Yan na ko ayun nagbidabida na naman! Para sabihin ko sa inyo wala akong pake ! I just doing what a real person does.
Napatingin silang lahat sakin . Nakahawak ako sa bewang ko at true na to sesermonan ko na talaga sila. Bahala na .
"Hindi to boxing field o di naman kaya wrestling ring para dito kayo mag away. Ginagamit ang paaralan para sa mga batang gustong matuto . Kung gusto nyo mag away labas muna kayong school tas dun kayo mag away baka sakaling walang umawat .."
Nakikinig lang sila sa akin. For the first time nakinig sila sa akin . It's a miracle, ginamit ko ang pagkakataong yun para makapagsalita ulit.
"Ikaw brandon? Wala ka na ba talagang gagawing matino hah? Kung mang aaway ka lang rin ay itry mong sumali sa boxing . Magkakapera ka na mapakikinabangan ka pa." Sabi ko sa kanya habang dinuduro duro pa sya.
Nabaling naman ang tingin ko sa transferee. Mukhang koreano itey ang cute nya kase . Pero biglang nagiging hot pag pawis. Omo ang sarap nya . Taph taph.
Napailing ako sa kawalan, hindi ito maaari . Mag aaral ako para sa kinabukasan ko .
"Ikaw naman. Kakatransfer mo lang dito nakikipag away kana? Hindi ka naman siguro nagpatransfer para makipag away diba?"nakataas ang kilay kong tanong
"No one can stop me from doing things I like" He smirk at me. Mayabang
"Doing things I like? You mean ang makipag away?..." I clap my hands in sarcastic way. "You making a joke? Pwes hindi nakakatawa kung hobby mo ang makipag away sana hindi ka nalang nag enroll at nag aral pa ! " I yelled at him na sa tingin ko ay dinig sa buong campus.
Pero hindi sya natinag imbes na mainis at magalit nilapitan nya ko we're inch apart. Tska sya bumulong
"Lahat ng sumasagabal sa mga ginagawa ko, tinutumba ko" he said with a husky and baritone voice.
Agad syang dumiretso ng tayo at binangga ang balikat at naglakad papalayo. Pero hindi ko sya hinayaang makaalis ng walang sinasabi.
"Hindi ako natatakot sayo. Kase wala naman akong dapat ikatakot" I said bravely. Tama , kahit naman suntukin nya ko susuntukin ko din sya fyi lumalaban po ako sa lalaki.
I turn around para malaman kung anung response nya. Huminto lang sya at nagsalita. Gigil ako neto ah? Gwapo nga ang rude naman.
"Let's see"
Naiwan akong nakanganga Let's See that word is concrete and precise masyadong maikli pero ang lakas ng impact. Maybe this man has a dark attitude at halata naman. Doon na ako kinabahan sa let's see nya. It mean a lot to me lalo na't kaklase ko pala sya. Owemjii I'm doomed .
Dumeretso na ko sa loob ng room. Ayoko ng pag aksayahan pa ng boses yang mga ganyamg bagay. Nakakasira ng araw, pero masaya ako kase for the first time hindi nila ako binully, at pinakinggan lang nila ako. Ang sarap pala sa pakiramdam nung nailabas mo lahat ng hinanakit mo sa puso. Try ko ulit gawin yun sa susunod.
Asusual nakaupo sa desk at nakapalumbaba sa kawalan, baka mabaliw lang ako kakaaral kaya dapat irelax ko lang isip ko. Hays sana di ako mabadtrip. Tinignan ko isa isa yung mga kaklase ko, wala namang bago . May kanya kanya parin silang mundo . Walang pakialam sa paligid pero ang lakas ng pandinig pag may nag aaway -.- napadukmo nalang ako sa desk at nilalamon na ko ng antok hayss. Sa bagay 3:00 na pala ng hapon mag uuwian na at sana maaga akong makauwi.
"Satisfied?"
I startled when I hear a familiar voice. Hmm narinig ko na to kanina e. Kinuha ko ang eyeglasses ko para makita ng malinaw yung nag salita.
"Ikaw?" I was shookt. Eto na ba? Paparusahan nya na ko?
Tumayo ako para maging magkapantay na kami. Seconds later we are just staring ourselves nakakailang rin, pero naisip ko bakit naman ako maiilang? There's no reason.
"Ang panget mo sa malapitan, dahil sa kapangahasan mo kanina linisin mo yung lamesa ni maam" he said. Sabay turo sa teacher's table.
Napanganga ako sa kanya. Anung balak nya? Akala ko ibibitin nya ko ng patiwarik o di naman kaya papakainin ng bubog . Ano bang trip nya?
"What if I said no?" Taas kilay kong sagot.
"You need to do that kase hindi mo magugustuhan yung isa ko pang parusa"
"Ayoko!" Matigas kong sabi. Di mo ko madadala sa emote na yan gago ata sya ! . Bulok na style nya no? Ano man yang isa nya pang parusa wala an kong pake edi takasan . Simple.
Hindi nya ata nagustuhan ang sagot ko. Tumiim bagang sya bago tumingin sa akin ng masama . Hindi ko inaasahan yung sunod pang pangyayari. He grab my wrist , pin me on the wall . Our body is inch apart. I can feel his minty breathe even his heartbeat.
"Your the one who force me to do this " he said. Tumingin muna sya sa mga mata ko , down to my nose and his eyes lock when he staring my lips.
And then....
He kiss me passionately. What the fuck?
---
Mapusok po si Woojin dito. One shot for Woojin
YOU ARE READING
ѕcнool мaғιa || STRAY KIDS FANFICTION ( Completed )
Hayran KurguYou must enter the school named "KIRKWOOD UNIVERSITY" and have fun with the 9 handsome mafia named "Stray Kids"