Make Me Smile

|30|Τον αγαπώ|

Εδώ και δύο εβδομάδες προσπαθώ να πλησιάσω τον Ίαν για να του ζητήσω εξηγήσεις, αλλά αυτός παραμένει ακλόνητος.

Ακόμα να μάθω τι είναι αυτό που μας κρατά σε απόσταση.

Παρόλα αυτά είχα τον χρόνο να μιλήσω στον Χρήστο για όλα όσα συνέβησαν, μα κυρίως αυτόν.

Έμαθε για τον αδερφό μου. Για την περίεργη σχέση που είχα με τον Ίαν, ακόμα και για τον τσακωμό μας.

Εγώ από την άλλη έμαθα πως είναι ερωτευμένος με την κολλητούλα μας και τα πάνε πολύ καλά, μέχρι τώρα. Ξαφνιάστηκα όταν ο ίδιος ενέκρινε τη σχέση μου με τον Ίαν, παρόλο που την ημέρα που όλα ξεκίνησαν είχε αμφιβολίες.

Η Σοφία μου, είναι πιο ευτυχισμένη από ποτέ, χάρης στον Χρήστο και ζει τον απέραντο έρωτα. Όμως αυτό δεν την εμποδίζει από το να είναι πάντα εδώ για μένα.

Όσο κι αν προσπαθώ να κρύβω την στεναχώρια μου για να μην της χαλάσω την διάθεση, εκείνη το αντιλαμβάνεται και δεν χάνει την ευκαιρία να μου ανεβάσει την ψυχολογία.

Όσο για τον Στέφανο, έχουμε έρθει πολύ κοντά. Συμπεριφερόμαστε σαν να γνωρίζαμε από μικρά πως είμαστε αδέρφια, άσχετα που αυτό δεν ισχύει.

Έχουμε αφήσει το παρελθόν στο παρελθόν και χτίζουμε το μέλλον.

Μόνο που το παρελθόν μου με τον Ίαν, δεν καταφέρνει να μείνει πίσω και εμφανίζεται επανειλημμένα στο μυαλό μου.

Δεν θέλω να χτίσω το μέλλον μου χωρίς αυτόν.

Κάνω προσπάθειες για να τον προσεγγίσω, να ακούσω έστω και μια λέξη να βγαίνει από το στόμα του και να απευθύνεται καθαρά και μόνο σε μένα.

Το μόνο που καταφέρνω είναι να γκρεμίζω τις ελπίδες που μου απομένουν, αφήνοντας τις να με ωθούν ξανά πάνω του, με τον ίδιο ακριβώς σκοπό.

Το κουδούνι ακούγεται σε ολόκληρη τη τάξη, διακόπτοντας τις σκέψεις μου, που είχαν αρχίσει να αναπολούν τις τελευταίες δύο εβδομάδες.

Μάλλον θα πρέπει να το αποδεχτώ.

Σηκώνομαι από το θρανίο στηρίζοντας την τσάντα στον ώμο μου και αποχωρώ από την τάξη μόνη μου, καθώς η Σοφία έχει ραντεβού με τον Χρήστο.

Χαίρομαι πάρα πολύ και για τους δυο. Από την αρχή πίστευα πως θα ταίριαζαν πάρα πολύ μαζί, αλλά δεν είχα το θάρρος να το αναφέρω σε έναν από τους δυο.

Εκεί που περπατάω σε έναν από τους διαδρόμους του σχολείου αισθάνομαι το πόδι μου να γλιστράει και το σώμα μου να αιωρείται, πριν βρεθεί πάνω στο πάτωμα.