Κοιτάζω τον τοίχο απέναντι μου. Μία λέξη τριγυρνάει στο μυαλό μου προκαλώντας μου ζαλάδα. Ήρθε.
Η Σοφία με βάζει στην αγκαλιά της και τα δάκρυα που κυλούν εδώ και ώρα στο πρόσωπο μου πολλαπλασιάζονται.
"Μα πως;" ρωτάω με δυσκολία καθώς ένας λυγμός προσπαθεί να αποδράσει από τον λαιμό μου.
"Δεν ξέρω" λέει και ανασηκώνει τους ώμους της.
Δεν μπόρεσα να της απαντήσω. Ένιωθα τόσο αδύναμη που δεν μπορούσα να μιλήσω. Τα μάτια μου είχαν στεγνώσει πια. Δεν έχω δύναμη ούτε για να κλάψω.
Καθόμουν στην αγκαλιά της Σοφίας κοιτάζοντας το κενό για αρκετή ώρα. Κάποια στιγμή την νιώθω να σηκώνεται από το καναπέ και αφού μου δώσει ένα απαλό φιλί στο μάγουλο κατευθύνεται προς την πόρτα.
Μόλις έκλεισε η πόρτα έτρεξα στο δωμάτιο μου. Έβγαλα τα ρούχα μου και μπήκα στο προσωπικό μου μπάνιο. Άνοιξα τη βρύση και άφησα το νερό να πέφτει πάνω στο σώμα μου παίρνοντας μακριά όλες μου τις στεναχώριες.
Είχε πει πως δεν θα ξαναγυρίσει.
Πως δεν θα τον ξαναδώ.
Αύξησα την πίεση του νερού και προσπάθησα να αφήσω τις σκέψεις μου στην άκρη. Το μόνο θέμα που απασχολούσε το μυαλό μου ήταν η επιστροφή του.
Τι τον έκανε να γυρίσει;
Βγήκα απότομα από το ντουζ και πριν βγω από το μπάνιο τύλιξα μία πετσέτα γύρω από το σώμα μου.
Βγαίνοντας από το μπάνιο το βλέμμα μου έπεσε πάνω στο τριαντάφυλλο που βρισκόταν πάνω στο κρεβάτι.
Πλησίασα το κρεβάτι και πήρα στο χέρι μου το τριαντάφυλλο. Το πλησίασα στη μύτη μου. Το άρωμα του μεθυστικό. Ένιωσα ένα κύμα ευχαρίστησης να με προσπερνά.
Την ώρα που το τοποθετούσα πάνω στο σεντόνι παρατήρησα ένα γαλάζιο κουτάκι ακουμπισμένο στο ίδιο σημείο.
Το λάτρευα αυτό χρώμα...
Το άνοιξα με αργές και απαλές κινήσεις. Δεν ήθελα να το χαλάσω. Ένα βραχιόλι με ροζ-χρυσή αλυσίδα που στο κέντρο σχημάτιζε ένα τριαντάφυλλο έκανε την εμφάνιση του. Το πήρα στα χέρια μου και το φόρεσα στον καρπό μου. Στην προσπάθεια μου να φορέσω το βραχιόλι στο δεξί μου χέρι το κουτάκι που κρατούσα στα χέρια μου έπεσε.
Το σήκωσα από το πάτωμα και ένα κομμάτι χαρτί, που βρισκόταν κάτω από το κουτί, μου τράβηξε την προσοχή. Το γύρισα από την άλλη πλευρά και διαπίστωσα πως ήταν μια κάρτα.
ESTÁS LEYENDO
Make Me Smile
Novela Juvenil"Γιατί δεν χαμογελάς;" με ρωτάει, ενώ το βλέμμα του με καρφώνει στα μάτια. "Δεν υπάρχει λόγος να το κάνω" λέω και παίρνω τα μάτια μου από πάνω του. Πιάνει το πηγούνι μου και σηκώνει ελάχιστα το κεφάλι μου ώστε να τον κοιτώ στα μάτια. "Εγώ θα σου...
