It isn't in my blood ~Shawn Mendes~ {Voltooid}

hoofdstuk 22

Hij draait zich om.
"Wat is er?" Vraagt hij.
"Kan ik beter aan jou vragen," antwoord ik misschien iets te fel.
"Hoezo?" Vraagt hij.
"Shawn dit heb je toch zelf ook wel door?" Vraag ik.
Hij haalt even zijn schouders op.
"Het gaat niet goed met je, dat merkt iedereen die je ook maar een beetje kent," zeg ik.
Ik kijk Shawn aan, maar hij ontwijkt mijn blik.
Als hij niet antwoord begin ik maar weer met praten: "Ik ben echt niet zo dom dat ik dit niet zie, je kunt het me gewoon vertellen, wat het ook is."
Hij geeft nog steeds geen antwoord.
"Shawn, ik kijk hem aan en zie tranen in zijn ogen, vertel het me alsjeblieft, vertrouw me nou maar," zeg ik langzaam maar krachtig.
"Papa en mama," is het enige wat hij zegt en dan begint hij nog harder te huilen.
Er lopen tranen over zijn wangen, maar ik kan hem niet troosten, ik weet niet waar dit over gaat.
"Sorry," mompelt hij terwijl hij tranen van zijn wangen afveegd.
"Je mag huilen," zeg ik geruststellend.
"Papa en mama hebben voor de zoveelste keer super veel ruzie," zegt hij dan in 1 adem.
"Hoe weet je dat? Ze zijn op vakantie," zeg ik.
"Ze waren op vakantie gegaan, omdat ze steeds meer ruzies kregen en misschien zou het helpen als ze even écht tijd voor elkaar hadden. Alleen gister avond belde mama me dat ze hele erge ruzie hebben gehad en nu is papa weg gelopen," zegt hij zachtjes.
"Shawn het komt goed, echt waar," zeg ik na een tijdje.
Shawn kan niks meer zeggen, alleen maar huilen. 
Het is op één of andere manier raar om Shawn te zien huilen.
Meestal ben ik de gene die huilt, en troost Shawn mij, maar nu huilt Shawn en moet ik hem troosten.
Ik klop op de plek naast mij op het bed.
Langzaam staat hij op en laat zich op bed vallen.
Hij ligt met opgetrokken benen, naast me en zijn hoofd ligt op mijn schoot.

We zitten een hele tijd zo, Shawn huilend en ik Shawn's kleine soort van krulletjes uit elkaar pluizend.
"Dankje," zegt Shawn dan opeens.
Ik weet niet echt wat ik moet antwoord dus ik geef hem maar een kus op zijn hoofd.
Dan komt hij overeind en geeft me een kus op mijn lippen.
Hij houd de kus lang aan.
Als hij weer los laat fluisterd hij zacht: "Ik hou van je"
"Ik ook van jou"
Hij gaat weer liggen.
Zo liggen we nog een hele tijd, tot eerst Shawn in slaap valt en kort daarna ook ik.

Ik word wakker van iets dat tegen me aan stoot.
Ik zie dat Shawn zich omdraaide en zijn arm tegen mijn buik aankwam.
Oja, we waren in slaap gevallen.
Ik druk op homeknop van mijn telefoon en zie dat het al laat ik de middag is.
We hebben zeker wel een paar uur geslapen. 
Langzaam sta ik op en loop naar het bureau van Shawn, open zijn Lapot en kijk naar de tekst die hij heeft geschreven.

Ik lees het en krijg tranen in mijn ogen.
Het is zo'n mooie tekst.
Het lijkt wel alsof het echt over mij/ons gaat.
Ik lees het nog een keer en nog een keer.
Dan begin ik het zachtjes te zingen.
De noten staan erbij, dus dat lukt wel.

Opeens voel ik een hand op mijn schouder. 
Ik draai me om en Shawn is ookal wakker geworden, want hij staat achter me.
"Mooi," is het enige wat ik zeg.
Dam begint Shawn hem te zingen.
Op sommige stukjes val ik bij en Soms zingt hij weer even alleen.
Dan houd Shawn opeens op met zingen, dus blijf ik in mn eentje door gaan.
Bij het refrein valt hij me weer bij en hij heeft ondertussen ook zijn gitaar gepakt.
Hij speelt en zingt mee.
Het klinkt zo mooi.

"We kunnen dit weekend wel naar de studio om hem op te nemen," stelt Shawn voor.
Ik knik heel enthousiast.
We zingen hem nog een keer en nu nemen we het op met de telefoon van Shawn.
Hij zet een stukje van het refrein, waar we allebei zingen op zijn story op Instagram.
Je ziet onze hoofden gelukkig niet.
Ik zie er op het moment echt vreselijk uit.
Ik heb net geslapen. 

Ik en Shawn maken allemaal ideeën over dingen waar we liedje over gaan schrijven en melodieën.
Opeens heb ik heel veel inspiratie ervoor en ik word steeds enthousiaster.
"KOM WE GAAN HET AAN AALIYAH EN HAYES LATEN HOREN!" Roep ik helemaal blij.
Meteen ren ik Shawn's kamer uit.
Voor Aaliyah's kamerdeur twijfel ik of ik even zou kloppen of gewoon naar binnen loop.
Ik kies voor dat laatste.

Ik duw de deur open, wil wat gaan zeggen maar zie dan Hayes bovenop Aaliyah op haar bed liggen zoenen. 
Blijkbaar hebben ze mij nog niet gehoord dus ik besluit om ze niet lastig te vallen en sluit de deur zachtjes. 
Ik laat ze maar gewoon even genieten.

"Wil ze het niet horen?" Vraagt Shawn als ik weer zijn kamer binnenkom.
"Ze was even met iets anders bezig geloof ik," zeg ik terwijl ik mijn lach in moet houden.
"Wat was er belangrijker als mijn nieuwe liedje, ze is altijd de eerste die hem hoort," zegt hij nep boos.
"Hayes," geef ik kort antwoord.
"HO STOP WACHT WAT WAREN ZE AAN HET DOEN?" Roept Shawn super hard.
"Ze waren aan het genieten van elkaar, even op een beleefde manier gezegd," zeg ik nog steeds lachend eigenlijk lagen ze bovenop elkaar te zoenen, maar alles hoeft Shawn niet te weten, dat verteld Aaliyah zelf wel als ze wil.
Shawn kijkt me niet begrijpend aan.
"Zoenen!" Zeg ik dan.
"Oooh, verder niks?" Vraagt Shawn op een opgeluchte toon.
"Nee joh gek! Zeg ik, ze zijn vijftien, wat verwacht je?!"
"Je weet het nooit toch?" Zegt Shawn een beetje rood geworden.
Ik lach naar hem en geef hem een kus.