It isn't in my blood ~Shawn Mendes~ {Voltooid}

hoofdstuk 26

Pov Jack J.

"Het was echt gezellig," zegt Julot terwijl ze me een knuffel geeft.
"Jaaaa zeker," antwoord ik.
We lopen over straat naar huis, nou ja, naar mijn huis, waar Julot sinds kort ook woont. Dus nu is het ook Julots huis.
We zijn net ergens wat wezen drinken, het is alleen een beetje uitgelopen en nu is het al half 12.
Het is al helemaal donker op straat.
"Ja sowieso vaker doen," zegt Julot.
"Weetje Juul?" Vraag ik. 
Ze schud haar hoofd.
"Ik ben zo blij dat jij mijn zusje bent," zegt ik.
"En ik dat jij mijn broer bent," ze geeft me nog een knuffel. 

"Ja stamp die bitch in elkaar!" Hoor ik iemand verderop roepen.
"De is flauwgevallen," hoor ik iemand zeggen.
"Beter word ze niet meer wakker, wat een trut zeg,"
Ik kijk Julot even aan en we denken allebei hetzelfde: daar verderop is iemand in elkaar geslagen.
"Misschien moeten we er niet naar toe," zegt Julot.
Ik kijk haar raar aan.
"Straks meppen ze ons ook dood ofzo," zegt ze met een zucht.
"Ja dus, zeg ik, dat hebben we in ieder geval een poging gedaan om diegene te redden."
Julot zucht even en dan lopen we op de schreeuwde mensen af.

Als we de hoek om zijn zie ik dat het 3 mensen zijn, volgens mij meisjes.
Één van de drie staat ergens op te stampen.
Dat ergens lijkt helaas erg veel op een mens.
"What the fack zijn jullie aan het doen?!" Roep ik fel, waardoor ze stoppen met stampen en schrikken.
"We zijn iemand dr verdiende loon aan het geven," zegt iemand op een duhh-toon.
"Ga weg!" Roep ik.
1 van de meisjes komt dreigend op me afgelopen, maar als ze dichterbij staat herkent ze me:
"O my god Jack Jonshon?" Vraagt ze.
"Ja, en ga nu aan de kant," ik geef haar een duw.
"Hé ga niet zo om met je fans!" Roept een ander.
"Hé ga niet zo om met je medemensen, jullie staan hier gewoon iemand in elkaar te trappen dat is toch niet normaal!" Roep ik opeens heel boos.
Er komt geen antwoord.
Dan ontdekt er 1 Julot: "O we hebben ook nog zijn slaafje, wat een lelijke ginger," zegt ze terwijl ze aan het Oranje haar van Julot trekt.
"Toevallig is dat mijn zusje dus blijf van haar af en ga weg!" Roep ik.
Weer komt er van geen van de drie antwoord.
"Laat ons en dit meisje, ik wijs naar het meisje dat bebloed op de grond ligt, met rust,"
"Jack rustig," er komt er 1 heel dichtbij en probeert me te zoenen terwijl de andere en met een camera bij staan.
"Blijf van me af, ga geen foto's maken als ik dat niet wil en ga me al helemaal niet zoenen, rare!" Ik duw haar weg.
Ze kijkt me even beledigd aan en zegt dan: "Kijk naar jezelf, egoïst, kom meiden we gaan!" Roept ze en ze slaat haar haar naar achter zodra ze zich omdraaid en ze loop bitchy weg.
De twee anderen gaan haar achterna.

Ik kijk Julot even raar aan.
Ze kijkt geschrokken terug en knield dan bij het meisje.
Ik zie haar duidelijk schrikken.
"Juul wat is er?" Vraag ik. 
Ze kijkt me aan met tranen in haar ogen: "Het is Jasmijn," zegt ze dan zachtjes.
"Wat?!" Ik kniel ook gouw bij haar neer en zie haar bebloede gezicht.
"Ze is flauwgevallen volgens mij, of bewusteloos," zegt Julot. 
"We moeten haar mee nemen," zegt ik zachtjes.
Julot en ik proberen haar op te tillen, maar zo slap als ze nu is, is ze erg zwaar.
"Neem haar op je rug," zegt Julot tegen me.
"Oké we kunnen het proberen," zeg ik.
Uiteindelijk lukt het om haar op mijn rug te krijgen.
Wel moeilijk, want ze kan zichzelf niet vasthouden.
Heel even lijkt het alsof we wakker word, het lijkt wel alsof ik haar heel even in mijn schouder voel knijpen.
Maar dan doet ze weer niks.

Ik loop met haar en Julot naar ons huis.
"Zal ik Shawn bellen," Vraagt Julot.
"Goed idee," antwoord ik.
Na een tijdje neemt Shawn op. 
Julot zet haar telefoon op luidspreker zodat ik ook kan mee luisteren. 

Shawn: Jow
Julot: ehm er is iets ergs gebeurd met Jasmijn
Shawn: WAT, WAT IS ER GEBEURD?
Jasmijn: ze is in elkaar geslagen, ze is nu bewusteloos en ze zit helemaal onder het bloed
Shawn: waar zijn jullie
Julot: bij ons thuis
Shawn: zijn er nog meer mensen bij?
Julot: alleen Jack
Shawn: o oké, ik kom eraan
Julot: tot zo
Ik bedenk me snel dat ik nog iets wil zeggen: "Shawn?"
Shawn: ja?
"Maak je niet teveel zorgen het komt echt goed"
Shawn: thanks man
"Tot zo"
Shawn: ik ben al onder weg doei

Julot hangt op: "Heb jij toevallig huissleutels bij?"
Ik voel even ik mijn zakken: "Ehm nee jij?" Vraag ik. 
"Ook niet, mama is niet thuis," zegt ze voorzichtig.
"En nu?" Vraag ik een beetje geïrriteerd.
"Ja geen idee," antwoord Julot onnozel.
"We gaan wel naar Nash huis, hij woont hier dichtbij," zeg ik.
"Oké," stemt Julot toe en we lopen weg van ons huis.
Hoe dom zijn we dan ook dat we geen huissleutels mee nemen.
Na een stukje lopen zijn we al bij Nash huis.

Julot drukt op de bel.
Het duurt even, maar uiteindelijk horen we iemand de deur open maken.
"O god, wat is er gebeurd!" Roept de moeder van Nash zodra ze ons en Jasmijn ziet.
"In elkaar geslagen," mompelt Julot.
"Kom snel binnen," zegt ze.
Wij lopen naar binnen, ik leg Jasmijn op de bank en de moeder van Nash roept hem en Hayes.
"What the fack is er gebeurd?!" Roept Hayes als hij beneden komt.
"Niet zo schelden Hayes," zegt zijn moeder.
Hayes haalt even zijn schouder op.
Als Nash er ook is, leggen we het verhaal uit, dat wij hebben mee gemaakt. We weten natuurlijk niet waarom Jasmijn in elkaar geslagen is.
Daarna belt Julot Shawn, dat hij naar Nash moet komen.